Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ μὲν οὖν οὔτ’ ἄλλοτε πώποτε πρὸσ χάριν εἱλόμην λέγειν ὅ τι ἂν μὴ καὶ συνοίσειν πεπεισμένοσ ὦ, νῦν θ’ ἃ γιγνώσκω πάνθ’ ἁπλῶσ, οὐδὲν ὑποστειλάμενοσ, πεπαρρησίασμαι.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 63:1)
τούτου δὲ ἕνεκα ταῦτα προεῖπον, ὅτι περὶ τῶν λοιπῶν οὐδὲν ὑποστειλάμενοσ ἀλλὰ παντάπασιν ἀνειμένωσ μέλλω τοὺσ λόγουσ ποιεῖσθαι πρὸσ ὑμᾶσ.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 172)
μηδὲν γοῦν τῆσ ἀληθείασ ὑποστειλάμενοσ ἄντικρυσ εἶπεν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 553:2)
Ιἠσοῦσ δ’ ὁ ἄρχων οὐδὲν ὑποστειλάμενοσ ἀναφανδὸν εἶπεν·
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 332:1)
πλὴν ἀλλ’ ἐπείπερ ἔξεστιν καὶ κεκήρυκται καὶ σύ, ὦ Ζεῦ, δίδωσ μετ’ ἐξουσίασ εἰπεῖν, οὐδὲν ὑποστειλάμενοσ ἐρῶ.
(루키아노스, Deorum concilium, (no name) 2:2)
ταῦτ’ ἔστιν ὑμῖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τἀληθῆ, καὶ ὑμᾶσ οὔτε μέγα οὔτε μικρὸν ἀποκρυψάμενοσ ἐγὼ λέγω οὐδ’ ὑποστειλάμενοσ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 55:2)
οὐδὲν οὖν ὑποστειλάμενοσ ὁ Κάτων προῆλθε, καὶ καταστὰσ μετὰ τοῦ συνάρχοντοσ ἠρώτησε τὸν Τίτον εἰ γινώσκει τὸ συμπόσιον.
(플루타르코스, Titus Flamininus, chapter 19 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION