Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀτὰρ καὶ μαίνονται μὲν ἐσ τὰ πλεῖστα τοῦ βίου, ἀφρονέοντεσ καὶ δεινὰ καὶ αἰσχρὰ πρήσσοντεσ · μελαγχολῶσι δὲ οὐκ ἐπὶ ἑνὶ εἴδεϊ ἕκαστοι · ἀλλ’ ἢ πρὸσ φαρμακίην ὕποπτοι, ἢ ἐσ ἐρημίην φεύγουσι μισανθρωπίῃ, ἢ ἐσ δεισιδαιμονίην τρέπονται, ἢ μῖσόσ ἐστι τοῦ ζῆν τουτέοισι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.39)
Ἢν οὖν μέγα ᾖ τὸ κακὸν, εὐκίνητοι, ὀξέεσ τὴν αἴσθησιν, ὕποπτοι , ὀργίλοι, οὐκ ἐπ’ αἰτίῃ τινὶ, δύσθυμοι μὲν ἀλόγωσ, οἷσι ἐσ σκυθρωπὸν ἡ μανίη τρέπεται · οἷσι δὲ ἐσ θυμηδίην, εὔθυμοι · ἀλλ’ οἵδε παραλόγωσ ἄγρυπνοι, ἄμφω ἀλλοιώδεεσ τὰσ ὄψιασ, κεφαλαλγέεσ, ἢ πάντωσ γε βάροσ τῆσ κεφαλῆσ ξύνεστι · εὐήκοοι δὲ, ἀλλὰ βράδιστοι τὴν γνώμην.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.81)
τούτων δὴ εἵνεκα ὕποπτοι Ἀλεξάνδρῳ ἦσαν οὐκ ἐθέλειν παρελθεῖν εἴσω Βαβυλῶνοσ Ἀλέξανδρον, ὡσ μὴ δἰ ὀλίγου τὸν νεὼν ἐπιτελεσθέντα ἀφελέσθαι αὐτοὺσ τὰσ ἐκ τῶν χρημάτων ὠφελείασ.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 17 4:2)
ἐμοὶ γοῦν οἱ μὲν Ἰσαίου τε καὶ Δημοσθένουσ λόγοι, κἂν περὶ ἀληθεῖσ καὶ δικαίασ συνταχθῶσιν ὑποθέσεισ, ὕποπτοι δοκοῦσιν εἶναι τῆσ πολλῆσ ἐπιτεχνήσεωσ ἕνεκα, οἱ δὲ Ἰσοκράτουσ καὶ Λυσίου παντὸσ μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖσ, κἂν μὴ τοιαῦτα τὰ πράγματα ἐν αὐτοῖσ, ὅτι κακοῦργον οὐδὲν ἐπιφαίνουσιν ἐπὶ τῆσ κατασκευῆσ, ἀλλ’ εἰσὶν ἐλεύθεροί τινεσ καὶ ἀφελεῖσ.
(디오니시오스, chapter 4 1:2)
τὸν μέντοι γε νῦν ἀνασταθέντα, δι’ ὃν καὶ ὕποπτοι γεγόνασιν, οὐ κατὰ θρησκείαν ἱδρῦσθαι, σύμβολον δὲ ὅπωσ εἰή καὶ τεκμήριον εἰσ τὸν αἰῶνα τῆσ πρὸσ ὑμᾶσ οἰκειότητοσ καὶ ἀνάγκη τοῦ σωφρονεῖν καὶ τοῖσ πατρίοισ ἐμμένειν, ἀλλ’ οὐχὶ παραβάσεωσ ἀρχήν, ὡσ ὑπονοεῖτε.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 140:1)
μέσοσ ἐν τοσούτῳ χρόνοσ, καὶ πολυπραγμονεῖταί σου ἅπασ ὁ παρεληλυθὼσ βίοσ, κἂν μέν τισ ἢ πολίτησ ὑπὸ φθόνου ἢ γείτων ἔκ τινοσ εὐτελοῦσ αἰτίασ προσκεκρουκὼσ ἀνακρινόμενοσ εἴπῃ μοιχὸν ἢ παιδεραστήν, τοῦτ’ ἐκεῖνο, ἐκ τῶν Διὸσ δέλτων ὁ μάρτυσ, ἂν δὲ πάντεσ ἅμα ἑξῆσ ἐπαινῶσιν, ὕποπτοι καὶ ἀμφίβολοι καὶ δεδεκασμένοι.
(루키아노스, De mercede, (no name) 12:3)
ἐπὶ τούτοισ οἱ περὶ Κράσσον εἰσ Ῥώμην ἐπανελθόντεσ εὐθὺσ ἦσαν ὕποπτοι, καί πολὺσ ἐχώρει διὰ πάντων λόγοσ οὐκ ἐπ’ ἀγαθῷ γεγονέναι τὴν σύνοδον αὐτῶν, ἐν δὲ τῇ βουλῇ Μαρκελλίνου καί Δομιτίου Πομπήιον ἐρωτώντων εἰ μέτεισιν ὑπατείαν, ἀπεκρίνατο τυχὸν μὲν μετιέναι, τυχὸν δὲ μὴ μετιέναι·
(플루타르코스, chapter 15 1:1)
ὕποπτοι γὰρ οἱ τὰ βελτίω ζηλοῦντεσ καὶ δοκοῦντεσ ἄχθεσθαι καὶ δυσκολαίνειν τοῖσ ἁμαρτήμασι τῶν φίλων·
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 9 8:1)
ἢ τοὺσ ἐπαινοῦντασ τί δοκεῖσ εὐφραίνειν, ὅταν ὕποπτοι ὦσιν ἕνεκα τοῦ κολακεύειν τοὺσ ἐπαίνουσ ποιεῖσθαι;
(크세노폰, Minor Works, Ιἕρων ἢ Τυραννικός, chapter 1 16:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION