Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Οὐάριον δὲ καὶ Ἀλέξανδρον καὶ Διονύσιον περὶ Λῆμνον ἐν ἐρήμῃ νήσῳ καταλαβών, ἔνθα δείκνυται βωμὸσ Φιλοκτήτου καὶ χαλκοῦσ ὄφισ καὶ τόξα καὶ θώραξ ταινίαισ περίδετοσ, μνῆμα τῆσ ἐκείνου πάθησ, ἐπέπλει μὲν αὐτοῖσ ῥοθίῳ τε πολλῷ καὶ μετὰ καταφρονήσεωσ, εὐσταθῶσ δ’ ἐκείνων ὑπομενόντων ἔστησε τὴν εἰρεσίαν, καὶ κατὰ δύο ναῦσ ἐπιπέμπων ἠρέθιζεν ἐσ ἔκπλουν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 6:5)
οὐ μὴν ἀλλὰ τοῖσ παρεισπεσοῦσιν ἐντὸσ τοῦ τείχουσ γενομένησ μάχησ πρὸσ τοὺσ Ῥοδίουσ καὶ πολλῶν παρ’ ἀμφοτέροισ πεσόντων τὸ μὲν πρῶτον οὐδέτεροι τῆσ ἰδίασ τάξεωσ ἐξεχώρουν, μετὰ δὲ ταῦτα τῶν μὲν Ῥοδίων ἀεὶ πλειόνων γινομένων καὶ τὸν κίνδυνον ἑτοίμωσ ὑπομενόντων, ὡσ ἂν ὑπὲρ πατρίδοσ καὶ τῶν μεγίστων ἀγωνιζομένων, τῶν δὲ τοῦ βασιλέωσ θλιβομένων Ἄλκιμοσ μὲν καὶ Μαντίασ οἱ τὴν ἡγεμονίαν ἔχοντεσ πολλοῖσ περιπεσόντεσ τραύμασιν ἐτελεύτησαν, τῶν δ’ ἄλλων οἱ πλεῖστοι οἱ μὲν ἐν χειρῶν νόμῳ διεφθάρησαν, οἱ δ’ ἥλωσαν, ὀλίγοι δὲ πρὸσ τὸν βασιλέα φυγόντεσ διεσώθησαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 98 9:1)
τῶν δὲ Μακεδόνων εὐρώστωσ ὑπομενόντων τὸ δεινὸν καὶ τοὺσ ἀνὰ μέσον τῶν θηρίων ταῖσ σαρίσαισ ἀναιρούντων ἰσόρροποσ ἦν ἡ μάχη.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 88 2:1)
ἀντιταχθέντων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων εὐρώστωσ, καὶ πάντα κίνδυνον ὑπομενόντων προθύμωσ, πολὺσ ἐγίνετο φόνοσ τῶν βαρβάρων.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 31 1:3)
γενομένησ δὲ μάχησ ἐν Οἰνοφύτοισ τῆσ Βοιωτίασ, καὶ τὸ δεινὸν ἀμφοτέρων ταῖσ ψυχαῖσ ἐρρωμένωσ ὑπομενόντων, διημέρευσαν ἐν τῇ μάχῃ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 81 16:2)
ἁπάντων δὲ καρτερῶσ ὑπομενόντων τὸν κίνδυνον, ἐπὶ μὲν τῆσ γῆσ ἐτράπησαν οἱ Συρακόσιοι, κατὰ θάλατταν δὲ προτερήσαντεσ ἀπέπλευσαν εἰσ τὴν πόλιν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 13 9:1)
διόπερ ἑκουσίωσ ἑλόμενοι πόλεμον ἄδικον εὐψύχωσ ὑπομενόντων τὰ τούτου δεινά, καὶ μή, κρατοῦντεσ μέν, ἀπαραίτητον ἐχόντων τὴν καθ’ ὑμῶν ὠμότητα, σφαλέντεσ δέ, τοῖσ τῆσ ἱκεσίασ φιλανθρώποισ παραιτείσθων τὴν τιμωρίαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 29 5:1)
ὁ δ’ Ὀρόντησ διαδεξάμενοσ τὴν ἡγεμονίαν τῶν ἐν τῇ Κύπρῳ δυνάμεων, καὶ τὸν Εὐαγόραν πάλιν τεθαρρηκότωσ ὁρῶν ὑπομένοντα τὴν πολιορκίαν, πρὸσ δὲ τούτοισ τῶν στρατιωτῶν χαλεπῶσ ὑπομενόντων τὴν σύλληψιν τοῦ Τιριβάζου, καὶ διὰ τοῦτο ἀπειθούντων καὶ τὴν πολιορκίαν ἐγκαταλειπόντων, δείσασ Ὀρόντησ τὸ τῆσ περιστάσεωσ παράλογον, ἐξέπεμψε πρὸσ τὸν Εὐαγόραν τοὺσ διαλεξομένουσ περὶ τῆσ συλλύσεωσ καὶ κελεύσοντασ συντίθεσθαι τὴν εἰρήνην, ἐφ’ οἷσ ἐκεῖνοσ ἠξίου συντίθεσθαι πρὸσ Τιρίβαζον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 8 8:1)
ἐκβιασθέντεσ ὑπὸ τοῦ δήμου κατέλιπον τὴν φυλακήν, τότε ἤδη τὸ δημοτικὸν πολὺ ἐξεχεῖτο, καὶ τὸ πάθοσ ἦν ἁλώσει πόλεωσ ἐμφερέσ, οἰμωγή τε τῶν ὑπομενόντων καὶ κατάμεμψισ ἀλλήλων ἐγίνετο ἐρημουμένην τὴν πόλιν ὁρώντων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 46 3:2)
εὐθὺσ μὲν οὖν ἔτι λέγοντοσ αὐτοῦ θόρυβοσ ἦν πολύσ, ἀχθομένων ἁπάντων καὶ οὐχ ὑπομενόντων τὸν λόγον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 71 1:1)
ὑπομενόντων δὲ ταῦτα τῶν Αἰκανῶν τελευταῖον αὐτοῖσ ἐκεῖνο προσέταξεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 24 10:1)
θηρίων γὰρ παντοίων καὶ πολυτρόπων, ὧν εἰσ ὄψιν οὐδεὶσ ἀπηντήκει πρότερον, τὴν χώραν αὐτῶν ἐγέμισεν, ὑφ’ ὧν αὐτοί τε ἀπώλλυντο καὶ ἡ γῆ τῆσ ἐπιμελείασ τῆσ παρὰ τῶν γεωργῶν ἀπεστερεῖτο, εἰ δέ τι καὶ διέφυγε τὴν ὑπ’ ἐκείνοισ ἀπώλειαν, νόσῳ τοῦτο καὶ τῶν ἀνθρώπων ὑπομενόντων ἐδαπανᾶτο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 379:1)
καὶ ἐῴκει ἡ Ἀδράστεια τότε κατόπιν ἐφεστῶσά σοι εὐδοκιμοῦντι ἐφ̓ οἷσ κατηγόρεισ τῶν ἄλλων, καταγελᾶν ὡσ ἂν θεὸσ εἰδυῖα τὴν μέλλουσάν σοι ἐσ τὰ ὅμοια μεταβολὴν καὶ ὅτι οὐκ εἰσ τὸν κόλπον πτύσασ πρότερον ἠξίουσ κατηγορεῖν τῶν διὰ ποικίλασ τινὰσ τύχασ τοιαῦτα πράττειν ὑπομενόντων.
(루키아노스, Apologia 16:2)
νοσηλείασ ὑπομενόντων φησὶ μισῶ δ’ ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντεσ ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 15 14:1)
ἔφη γὰρ τοῦ ἀνθρώπου τὰ μέλη πάντα πρὸσ τὴν γαστέρα στασιάσαι, καὶ κατηγορεῖν αὑτῆσ ὡσ μόνησ ἀργοῦ καὶ ἀσυμβόλου καθεζομένησ ἐν τῷ σώματι, τῶν δ’ ἄλλων εἰσ τὰσ ἐκείνησ ὀρέξεισ πόνουσ τε μεγάλουσ καὶ λειτουργίασ ὑπομενόντων τὴν δὲ γαστέρα τῆσ εὐηθείασ αὐτῶν καταγελᾶν, ἀγνοούντων ὅτι τὴν τροφὴν ὑπολαμβάνει μὲν εἰσ ἑαυτὴν ἅπασαν, ἀναπέμπει δ’ αὖθισ ἐξ αὑτῆσ καὶ διανέμει τοῖσ ἄλλοισ.
(플루타르코스, Lives, chapter 6 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION