Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁπόσοι μὲν γὰρ μὴ ἠθέλησαν ὑπομεῖναι καταγνόντεσ αὑτῶν ἀδικίαν, εἰκότωσ τοι καὶ ὑμεῖσ τοιαῦτα περὶ αὐτῶν γιγνώσκετε οἱᾶ́ περ καὶ αὐτοὶ περὶ σφῶν αὐτῶν ἔγνωσαν·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 6:2)
ὁ μὲν γὰρ ἀπογράψασ αὐτὸν Λυδὸσ ἦν ὁ Φερεκλέουσ, ὁ δὲ πείσασ ὑπομεῖναι καὶ μὴ οἴχεσθαι φεύγοντα ἐγώ, πολλὰ ἱκετεύσασ καὶ λαμβανόμενοσ τῶν γονάτων.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 41:4)
Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι πυθόμενοι σῖτον πολὺν ἐσ ἐμπόριόν τι ὑπὸ Ἀννίβου σεσωρεῦσθαι, ὁλκάδασ ἐπ’ αὐτὸν ἐξέπεμπον καὶ ναῦσ μακράσ, ἐγνωκότεσ, εἰ τὸν σῖτον λάβοιεν, ἐκστρατεῦσαι καὶ ὑπομεῖναι πᾶν ὅ τι ἂν ἡ τύχη κρίνῃ, μᾶλλον ἢ Ῥωμαίοισ δουλεύειν ἑκόντεσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 2:1)
ταῦτα δέ ἐστιν αἵ τε ἔνδοξοι πράξεισ καὶ τὰ διανοήματα καὶ τῶν ἔργων τὰ σπανιώτατα καὶ παραδοξότατα, οἱο͂ν τὸ τὸν Ξέρξην ἐπινοῆσαι τὸν Ἑλλήσποντον ζεῦξαι καὶ διορύξαι τὸν Ἄθων καὶ πλεῦσαι, καὶ Ἀθηναίουσ ὑπομεῖναι ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν καὶ εἰσ τὰσ ναῦσ ἐμβῆναι, καὶ Λακεδαιμονίουσ βασιλεῖ πύλασ ἀποκλεῖσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 7:2)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἐπειδήπερ ἐν τούτῳ τῷ μέρει τοῦ λόγου γεγένημαι, ἐν ᾧ τὰ πρὸσ ἄλληλά ἐστι ταῖσ πόλεσιν, ἀνάγκη καὶ τοῦτ’ ἴσωσ ὑπομεῖναι, ἵνα μὴ μόνον ἐν τοῖσ ἀγῶσιν ὅσῳ κρείττων ἡ πόλισ ἀποφαίνωμεν, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ὅλοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 72:8)
προσέτι τάσ τε ἀκροπόλεισ ἐλευθέρασ ἔχειν οὐ δυνάμενοι καὶ ἐπὶ τοῖσ δημαγωγοῖσ ὄντεσ τοῖσ ἐκείνων, εὖ καὶ χεῖρον φρονοῦσιν ὁμοίωσ, στρατεύσασθαί τε ἀναγκαζόμενοι στρατείασ οὐκ ἀναγκαίασ ἐν ἱερομηνίαισ καὶ ἑορταῖσ πολλάκισ, ὡσ δ’ εἰπεῖν ἁπλῶσ, οὐδὲν τηλικοῦτον τῆσ προστασίασ ἀπολαύοντεσ ἀνθ’ ὅτου ταῦτα ἄξιον ἦν ὑπομεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 14:1)
ἔπειτα οὐδ’ εὔλογον φυγόντασ ἂν τότε τοὺσ Θηβαίουσ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ συγκαταδουλοῦν, συνανελεῖν τοὺσ Λακεδαιμονίουσ τούτοισ νῦν ὑπομεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 4:14)
ἣν εἰ δεῖ πάντωσ ὑπομεῖναι, βέλτιον μὴ κενὴν, ἀλλ’ ἐπὶ τῷ λαβεῖν, τὴν αὐτήν γε οὖσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 18:7)
συνέξει δὴ τὸν πόλεμον καὶ ποιήσει τριβὴν τὸ τοὺσ μὲν οἷσ κατωρθώκασιν ἐπαιρομένουσ ἐπὶ πᾶν ἀφικέσθαι ζητεῖν, τοὺσ δ’ αὖ Λακεδαιμονίουσ ἀρετῇ καὶ φρονήματι κρείττουσ ἀξιοῦντασ εἶναι μηδὲν πλέον ἂν τούτων ὑπομεῖναι παραδέξασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 10:3)
ἀλλὰ πολλῷ βέλτιον ἦν ἐκείνουσ τῆσ ὑμετέρασ εὐνομίασ ἐπιθυμήσαντασ ὁρᾶσθαι ἢ τῆσ ἐκείνων δυστυχίασ ὑμᾶσ ὑπομεῖναι μιμητὰσ γενέσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 14:14)
τὸ μὲν γὰρ μέλλον ἅπασιν ἦν ἐν ἀφανεῖ, λεπτὴν καὶ ἄπιστον ἔχον τὴν ἐλπίδα, τὰ δὲ παρόντα στέρησισ πόλεωσ καὶ κτημάτων καὶ διαίτησ ἁπάσησ τῆσ πρότερον καὶ μηδὲ τὴν αὐτὴν πορεύεσθαι, μηδ’ ἐν ταυτῷ μετοικεῖν, ἀλλ’ ἀπεζεῦχθαι γονέασ καὶ παῖδασ καὶ γυναῖκασ καὶ ἄνδρασ, καὶ πάντα ἦν τὰ φρικωδέστατα ἀκοῦσαι, μὴ ὅτι ὑπομεῖναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 78:6)
ἔξεστι γὰρ μὴ ποιεῖν, ἀλλ’ ἐκεῖνο ὑπομεῖναι τὸ πάθοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 148:3)
ἀλλὰ πάντων τῶν τοιούτων ἀνδρείων οἱ διὰ τὴν αἰδῶ ὑπομένοντεσ μάλιστα φανεῖεν <ἂν> ἀνδρεῖοι, καθάπερ καὶ Ὅμηροσ τὸν Ἕκτορά φησιν ὑπομεῖναι τὸν κίνδυνον τὸν πρὸσ τὸν Ἀχιλλέα·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 48:3)
τὰ γὰρ αἴσχισθ’ ὑπομεῖναι ἐπὶ μηδενὶ καλῷ ἢ μετρίῳ φαύλου.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 9:3)
ἐπ’ ἐνίοισ δ’ ἔπαινοσ μὲν οὐ γίνεται, συγγνώμη δ’, ὅταν διὰ τοιαῦτα πράξῃ τισ ἃ μὴ δεῖ, ἃ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν ὑπερτείνει καὶ μηδεὶσ ἂν ὑπομείναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 9:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION