Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὑπόκειται γὰρ τὸ Κιρραῖον πεδίον τῷ ἱερῷ καὶ ἔστιν εὐσύνοπτον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 118 1:3)
"τῇ μὲν οὖν ἰατρικῇ, ὥσπερ λέγω, ἡ ὀψοποιικὴ κολακεία ὑπόκειται, τῇ δὲ γυμναστικῇ κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ἡ κομμωτικὴ, κακοῦργοσ καὶ ἀπατηλὴ καὶ ἀγεννὴσ καὶ ἀνελεύθεροσ, σχήμασι καὶ χρώμασι καὶ λειότητι καὶ ἐσθῆτι ἀπατῶσα, ὥστε ποιεῖν ἀλλότριον κάλλοσ ἐφελκομένη τοῦ οἰκείου διὰ τῆσ γυμναστικῆσ ἀμελεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:50)
ἐνταῦθα ἀπόδειξισ μὲν οὐδ’ ἡτισοῦν ἔνεστιν οὐδ’ ἔλεγχοσ ἀνάγκῃ προεληλυθὼσ, ὑπόκειται δ’ ἁπλῶσ ὥσπερ ἐξὸν, οὗ πολὺσ ἦν ἱδρὼσ πρότερον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 7:1)
φέρε δὴ πρὸσ Διὸσ, εἴ πωσ ἀναστάντεσ ἢ λαβόντεσ αἴσθησιν, ὥσπερ Πλάτωνι Δίων ὑπόκειται πρὸσ Συρακοσίουσ λέγων, ταυτὶ πρὸσ αὐτὸν εἴποιεν, ἡμεῖσ, ὦ Πλάτων, ἄλλο μὲν οὐδὲν χρηστὸν τὴν Ἀθηναίων πόλιν εἰργασάμεθα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 77:7)
ὑπόκειται μὲν γὰρ αὐτῷ δή που Σωκράτησ τὸν ἐπιτάφιον διεξιὼν, μέμνηται δὲ τῶν ἐν Κορίνθῳ τετελευτηκότων καὶ τῶν ἐν Λεχαίῳ καὶ τῆσ εἰρήνησ τῆσ ἐπὶ Ἀνταλκίδου κληθείσησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 171:8)
πῶσ οὖν ὀρθῶσ ἢ δικαίωσ ταῦτα ὑπόκειται κατ’ αὐτὸν τὸν περὶ τῆσ δικαιοσύνησ λόγον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 175:17)
τεκμήριον δ’ ἐναργὲσ τὸ πάλαι μὲν ἡμᾶσ πάνυ τοι πλείστων εὐπορηκέναι χρημάτων, πάντα δὲ ταῦθ’ ὑπὸ φιλοτιμίασ προέσθαι καὶ τοῦ θαυμάζεσθαι βούλεσθαι, μίαν ὡσ ἀληθῶσ ἡγουμένουσ περιουσίαν τὴν ἐν τοῖσ τοιούτοισ δαπάνην, τά τε ἄλλα καὶ ὅτι χρήματα μὲν ὑπόκειται τύχῃ, φιλοτιμίασ δὲ ἀθάνατόσ ἐστιν ἡ κτῆσισ καὶ τὸ κλέοσ αὐτῆσ οὔποτ’ ὀλεῖται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 54:6)
ὑπόκειται γὰρ ἡμῖν ἐν ἄλλοισ ὅτι πολλὰ τοιαῦτα ἡ φύσισ ἐφίεται ἀπεργάζεσθαι, ὥσπερ καὶ τῶν ζῴων ἕκαστον·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 14:3)
ὑπόκειται γὰρ τέλοσ τὸ βέλτιστον καὶ τὸ ἔσχατον, οὗ ἕνεκα τἆλλα πάντα.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 9:2)
ἐπεὶ δ’ ὑπόκειται ἀρετὴ εἶναι ἡ τοιαύτη ἕξισ ἀφ’ ἧσ πρακτικοὶ τῶν βελτίστων καὶ καθ’ ἣν ἄριστα διάκεινται περὶ τὸ βέλτιστον, βέλτιστον δὲ καὶ ἄριστον τὸ κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον, τοῦτο δ’ ἐστὶ τὸ μέσον ὑπερβολῆσ καὶ ἐλλείψεωσ τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 80:1)
ὑπόκειται γὰρ ἡμῖν καὶ δοκεῖ ἡ μοχθηρία ἀδικωτέρουσ ποιεῖν, ἡ δ’ ἀκρασία μοχθηρία τισ φαίνεται·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 123:2)
περὶ μὲν οὖν τοῖν δυοῖν εἴρηται καὶ γὰρ περὶ τοῦ τί ἦν εἶναι καὶ τοῦ ὑποκειμένου, ὅτι διχῶσ ὑπόκειται, ἢ τόδε τι ὄν, ὥσπερ τὸ ζῷον τοῖσ πάθεσιν, ἢ ὡσ ἡ ὕλη τῇ ἐντελεχείᾳ, δοκεῖ δὲ καὶ τὸ καθόλου αἴτιόν τισιν εἶναι μάλιστα, καὶ εἶναι ἀρχὴ τὸ καθόλου·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 208:3)
ἔχει, καθάπερ ἐν τοῖσ διαπορήμασιν ἐπήλθομεν τί τὸ ἕν ἐστι καὶ πῶσ δεῖ περὶ αὐτοῦ λαβεῖν, πότερον ὡσ οὐσίασ τινὸσ οὔσησ αὐτοῦ τοῦ ἑνόσ, καθάπερ οἵ τε Πυθαγόρειοί φασι πρότερον καὶ Πλάτων ὕστερον, ἢ μᾶλλον ὑπόκειταί τισ φύσισ καὶ πῶσ δεῖ γνωριμωτέρωσ λεχθῆναι καὶ μᾶλλον ὥσπερ οἱ περὶ φύσεωσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 31:1)
ὑπόκειται ἄρα ἡ ἀρετὴ εἶναι ἡ τοιαύτη περὶ ἡδονὰσ καὶ λύπασ τῶν βελτίστων πρακτική, ἡ δὲ κακία τοὐναντίον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 29:2)
ἐνδέχεται δὲ συλλογίζεσθαι καὶ συνάγειν τὰ μὲν ἐκ συλλελογισμένων πρότερον, τὰ δ’ ἐξ ἀσυλλογίστων μέν, δεομένων δὲ συλλογισμοῦ διὰ τὸ μὴ εἶναι ἔνδοξα, ἀνάγκη δὲ τούτων τὸ μὲν μὴ εἶναι εὐεπακολούθητον διὰ τὸ μῆκοσ ὁ γὰρ κριτὴσ ὑπόκειται εἶναι ἁπλοῦσ, τὰ δὲ μὴ πιθανὰ διὰ τὸ μὴ ἐξ ὁμολογουμένων εἶναι μηδ’ ἐνδόξων, ὥστ’ ἀναγκαῖον τό τε ἐνθύμημα εἶναι καὶ τὸ παράδειγμα περί τε τῶν ἐνδεχομένων ὡσ τὰ πολλὰ ἔχειν ἄλλωσ, τὸ μὲν παράδειγμα ἐπαγωγὴν τὸ δ’ ἐνθύμημα συλλογισμόν, καὶ ἐξ ὀλίγων τε καὶ πολλάκισ ἐλαττόνων ἢ ἐξ ὧν ὁ πρῶτοσ συλλογισμόσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION