Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὑπάτουσ τε αἱροῦνται ἐκ μὲν δόξησ πολεμικῆσ Λεύκιον Αἰμίλιον τὸν Ἰλλυριοῖσ πολεμήσαντα, ἐκ δὲ δημοκοπίασ Τερέντιον Οὐάρρωνα, πολλὰ αὐτοῖσ ἐκ τῆσ συνήθουσ δοξοκοπίασ ὑπισχνούμενον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 6:2)
καὶ τό τε ὄναρ αὐτὸ διηγοῦμαι πρὸσ αὐτὸν καὶ ἠξίουν ὑπακοῦσαι τῷ θεῷ, φάσκων τοῦτον ἐκεῖνον εἶναι τὸν ὑπισχνούμενον, αὐτὸν δὴ λέγων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 21:17)
ὑμεῖσ δ’, ἔφην ἐγώ, διδόντα μὲν καὶ ὑπισχνούμενον θεωρεῖτε Φίλιππον, ἐξηπατηκότα δ’ ἤδη καὶ παρακεκρουμένον ἀπεύχεσθε, εἰ σωφρονεῖτε δή, ἰδεῖν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 28:1)
ὃ δέ μοι δοκεῖτε παθόντεσ ὑφ’ ἑτέρων εἰκότωσ ἐπὶ πάντων ὑποπτεύειν, ὁρῶντεσ αἰεί τινα τῶν παρακαλούντων ὑμᾶσ ἐπὶ τοὺσ πολέμουσ ὑπάτων ὑπισχνούμενον, ὧν ἂν δέησθε, παρὰ τῆσ βουλῆσ διαπράξεσθαι, μηδὲν δ’ ἐπὶ τέλοσ ἄγοντα τῶν ὁμολογηθέντων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 40 4:2)
Φαῦλοι δέ τινεσ ἄνθρωποι διαβάλλειν μου τὴν ἱστορίαν ἐπικεχειρήκασιν ὥσπερ ἐν σχολῇ μειρακίων γύμνασμα προκεῖσθαι νομίζοντεσ κατηγορίασ παραδόξου καὶ διαβολῆσ, δέον ἐκεῖνο γιγνώσκειν, ὅτι δεῖ τὸν ἄλλοισ παράδοσιν πράξεων ἀληθινῶν ὑπισχνούμενον αὐτὸν ἐπίστασθαι ταύτασ πρότερον ἀκριβῶσ ἢ παρηκολουθηκότα τοῖσ γεγονόσιν ἢ παρὰ τῶν εἰδότων πυνθανόμενον.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 63:1)
πλὴν οὐ δίκαιον οἶμαι ἀποκηρύττεσθαι τὸν ἃ μὴ δύναται ποιεῖν μηδὲ τὴν ἀρχὴν ὑπισχνούμενον.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 2:7)
Ἐκεῖνον αὐτὸν ἀεὶ ἐθεράπευον ὑπισχνούμενον ἐπ̓ ἐμοὶ τεθνήξεσθαι.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Ζηνόφαντοσ καὶ Καλλιδημίδησ. 1:8)
τί καὶ Ἀντιφῶντα τὸν Μενεκράτουσ μνᾶν ὑπισχνούμενον οὐδὲ τοῦτον ἐδέξω;
(루키아노스, Dialogi meretricii, μήτηρ καὶ Μουσάριον. 3:11)
οὔτε γὰρ τοῦτον ἀποπέμψαι καλὸν τάλαντον ἔναγχοσ δεδωκότα καὶ τἆλλα ἔμπορον ὄντα καὶ πολλὰ ὑπισχνούμενον, οὔτε Πολέμωνα τοιοῦτον ἐπανήκοντα χρήσιμον μὴ παραδέχεσθαι·
(루키아노스, Dialogi meretricii, Δορκὰσ, Παννυχὶσ, Φιλόστρατοσ, Πολέμων. 3:2)
ὁ μέντοι Δρόμων ἔφασκε παιδεραστήν τινα εἶναι τὸν Ἀρισταίνετον καὶ ἐπὶ προφάσει τῶν μαθημάτων συνεῖναι τοῖσ ὡραιοτάτοισ τῶν νέων καὶ ἰδίᾳ λογοποιεῖσθαι πρὸσ τὸν Κλεινίαν ὑποσχέσεισ τινὰσ ὑπισχνούμενον ὡσ ἰσόθεον ἀποφανεῖ αὐτόν.
(루키아노스, Dialogi meretricii, χελιδόνιον και Δροσίς 4:5)
Ὅτι, ὦ ἑταῖρε, κἂν εὑρ́ωμεν ὑπισχνούμενόν τινα εἰδέναι τε ἀπόδειξιν καὶ ἄλλον διδάξειν, οὐκ αὐτίκα, οἶμαι, πιστεύσομεν αὐτῷ, ἀλλά τινα ζητήσομεν τὸν κρῖναι δυνάμενον, εἰ ἀληθῆ ὁ ἀνὴρ λέγει·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 144:1)
ταύτην Ἴρην καλεῖσθαι πάλαι καὶ τῶν ἑπτά φασιν εἶναι πόλεων, ἃσ Ἀχιλλεῖ πεποίηκεν Ὅμηροσ Ἀγαμέμνονα ὑπισχνούμενον.
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 30 2:2)
οὐκοῦν τόν γ’ ὑπισχνούμενον δυνατὸν εἶναι μιᾷ τέχνῃ πάντα ποιεῖν γιγνώσκομέν που τοῦτο, ὅτι μιμήματα καὶ ὁμώνυμα τῶν ὄντων ἀπεργαζόμενοσ τῇ γραφικῇ τέχνῃ δυνατὸσ ἔσται τοὺσ ἀνοήτουσ τῶν νέων παίδων, πόρρωθεν τὰ γεγραμμένα ἐπιδεικνύσ, λανθάνειν ὡσ ὅτιπερ ἂν βουληθῇ δρᾶν, τοῦτο ἱκανώτατοσ ὢν ἀποτελεῖν ἔργῳ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 109:4)
"οὐδὲ γὰρ ἰατρόν, ἄνευ σιδήρου καὶ πυρὸσ ὑπισχνούμενον τὸ νόσημα παύσειν, εὐγνωμονοίησ ἄν, οἶμαι, τέμνειν ἢ ἀποκάειν βιαζόμενοσ οῦκ οὖν καὶ οὗτοσ δήπου μηδένα τῶν πολιτῶν ἄκριτον, ἀλλὰ καὶ αἳματοσ ἐμφυλίου καὶ σφαγῆσ τὴν πόλιν ἐλευθεροῦσι συναγωνιεῖσθαι προθύμωσ.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 3 2:2)
εἶτ’ οὐκ οἶδ’ ὅπωσ ἐπιλαθόμενοσ τούτων ἢ τὸν Θεμιστοκλέα ποιῶν ἐπιλαθόμενον πλεῦσαί φησιν εἰσ Σικελίαν καὶ παρ’ Ιἕρωνοσ αἰτεῖν τοῦ τυράννου τὴν θυγατέρα πρὸσ γάμον, ὑπισχνούμενον αὐτῷ τοὺσ Ἕλληνασ ὑπηκόουσ ποιήσειν·
(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 24 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION