Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἃ χρὴ διαμνημονεύοντασ ὑμᾶσ μισεῖν τοὺσ τὰ παράνομα γράφοντασ, καὶ μηδὲν ἡγεῖσθαι μικρὸν εἶναι τῶν τοιούτων ἀδικημάτων, ἀλλ’ ἕκαστον ὑπερμέγεθεσ, καὶ τοῦθ’ ὑμῶν τὸ δίκαιον μηδένα ἐᾶν ἀνθρώπων ἐξαιρεῖσθαι, μήτε τὰσ τῶν στρατηγῶν συνηγορίασ, οἳ ἐπὶ πολὺν ἤδη χρόνον συνεργοῦντέσ τισι τῶν ῥητόρων λυμαίνονται τὴν πολιτείαν, μήτε τὰσ τῶν ξένων δεήσεισ, οὓσ ἀναβιβαζόμενοί τινεσ ἐκφεύγουσιν ἐκ τῶν δικαστηρίων, παράνομον πολιτείαν πολιτευόμενοι·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 71)
τοῦτο δὲ ὑπερμέγεθέσ ἐστιν, ἐξ οὗ μέχρι δεῦρό φασιν ἀπὸ τῶν βληθέντων κεραυνῶν γίνεσθαι πυρὸσ ἀναφυσήματα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 6 3:23)
εἶχε δὲ ἡ ὕδρα ὑπερμέγεθεσ σῶμα, κεφαλὰσ ἔχον ἐννέα, τὰσ μὲν ὀκτὼ θνητάσ, τὴν δὲ μέσην ἀθάνατον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 2:3)
ὑπερμέγεθεσ γάρ ἐστιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 88 1:4)
ὕστατα, ναὶ μὰ θεοὺσ ὑπερμέγεθεσ τέμαχοσ θύννου μόλεν ὀπτὸν ἐκεῖθεν θερμοῦ ὅθι γλυφάνοισ τετμημένον εὐθὺσ ἀπ’ αὐτὰσ τὰσ ὑπογαστριδίασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 28 3:2)
καὶ νομίζω τὸ μέν, οἷσ ἔμελλεν ἐκεῖνοσ λαβὼν μηδὲν ὑπερμέγεθεσ τὴν πόλιν βλάψειν, ἀντιλέγειν ἢ κακῶσ ἰδίᾳ πεπονθότοσ ἢ συκοφαντοῦντοσ εἶναι, τὸ δέ, ἐφ’ οἷσ μέγα πρᾶγμ’ ἀλυσιτελὲσ τῇ πόλει κατεσκευάζετο, ἐναντιοῦσθαι χρηστοῦ καὶ φιλοπόλιδοσ ἀνδρὸσ ἔργον εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 270:1)
Θεόπομποσ δὲ ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου, οὐκ ὢν τοῦ οἴκου τοῦ Ἁγνίου, ἐψεύσατο πρὸσ τοὺσ δικαστὰσ ὑπερμέγεθεσ ψεῦδοσ περί τε τῆσ Φυλομάχησ τῆσ τοῦ Πολέμωνοσ ἀδελφῆσ, τηθίδοσ δὲ Ἁγνίου, ὅτι οὐκ ἦν τῷ Πολέμωνι τῷ τοῦ Ἁγνίου υἱεῖ ὁμοπατρία καὶ ὁμομητρία ἀδελφή, καὶ πάλιν προσποιούμενοσ τοῦ αὐτοῦ οἴκου εἶναι Ἁγνίᾳ, ὁ οὐδεπώποτε γενόμενοσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 36:3)
γίνεται δέ, ὥσπερ ἐν λόγοισ, οὕτω δὲ καὶ ἐν ὀρχήσει ἡ πρὸσ τῶν πολλῶν λεγομένη κακοζηλία ὑπερβαινόντων τὸ μέτρον τῆσ μιμήσεωσ καὶ πέρα τοῦ δέοντοσ ἐπιτεινόντων, καὶ εἰ μέγα τι δεῖξαι δέοι, ὑπερμέγεθεσ ἐπιδεικνυμένων, καὶ εἰ ἁπαλόν, καθ’ ὑπερβολὴν θηλυνομένων, καὶ τὰ ἀνδρώδη ἄχρι τοῦ ἀγρίου καὶ θηριώδουσ προαγόντων.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 82:1)
"ὅτι τοιαύτην ἐξεύρηκασ ἀπόδειξιν, ὦ Ἀπολλωνίδη, δι’ ἧσ κἀμὲ καὶ σαυτὸν ἀποδείξεισ τῶν Ἀλωαδῶν ἐκείνων εἶναι μείζονασ οὐκ ἐν ἅπαντι μέντοι χρόνῳ τῆσ ἡμέρασ ἀλλὰ πρωῒ μάλιστα καὶ δείλησ, εἰ οἰεί, τὰσ σκιὰσ ἡμῶν τοῦ ἡλίου ποιοῦντοσ ἠλιβάτουσ, τὸν καλὸν τοῦτ’ αἰσθήσει παρέχειν συλλογισμόν, ὡσ, εἰ μέγα τὸ σκιαζόμενον, ὑπερμέγεθεσ τὸ σκιάζον.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 22 3:1)
συνεδόκει οὖν καὶ ἐμοὶ ὑπερμέγεθεσ εἶναι ἔργον τὸ καλῶσ ἄρχειν·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Α, chapter 6 11:2)
καὶ τούτων μὲν ᾗ εἰκὸσ ἐπεμελήθη ὡσ τύχοιεν πάντων τῶν καλῶν, καὶ τὸ μνῆμα ὑπερμέγεθεσ ἐχώσθη, ὥσ φασιν.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ζ, chapter 3 19:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION