Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὦ μεγάλησ μὲν τῆσ ἐπινοίασ καὶ ὑπερφυοῦσ, θαυμαστῆσ δὲ τῆσ ῥώμησ, ὅστισ ταῦτα πρῶτοσ πείσειν ἤλπισε καὶ οὐκ ἀπέγνω πρᾶγμα τοσοῦτον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 77:1)
καὶ μὴν οἷσ μὲν τούτου γῆν καὶ ὕδωρ διὰ τῶν πρέσβεων αἰτοῦντοσ οὐκ ἐπεστράφημεν οὐδ’ ὁπωστιοῦν, ἀλλ’ οὕτωσ ἔσχομεν ἐν τῷ παραυτίκα τῆσ ἀκοῆσ ὥστ’ ἐπειδή τισ ἐτόλμησεν εἰπεῖν ὡσ χρὴ ξυγχωρεῖν, οὐ μόνον αὐτὸν λίθοισ εὐθὺσ ἀνελεῖν, ἀλλὰ καὶ τοὺσ πρέσβεισ εἰσ φρέαρ ἐμβεβληκότεσ, ἔπειτ’ αὐτοῖσ γῆν ἐπιχῶσαι, ὡσ μόνην ταύτην οὖσαν πρὸσ εὐψυχίαν παράκλησιν, θαυμαστὴν δόξαν ὑπερφυοῦσ μεγαλοφροσύνησ καὶ Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ ἐν τῷ τηνικαῦτα παρέσχομεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 40:4)
τὸν δ’ ὑπὲρ ἡμῶν καὶ ζῶντα καὶ μέχρι θανάτου κεκινδυνευκότα πολλάκισ καὶ τὴν τελευτὴν τῆσ προαιρέσεωσ ἀξίαν ἐπιθέντα τῷ βίῳ, αὐτόν τε δή που καὶ τοὺσ υἱεῖσ οὐχ ὅσον τῶν ἴσων ἀξιοῦν ἐκείνοισ ἐθέλειν, ἀλλὰ καὶ τῶν δοθέντων ἀποστερεῖν, καὶ τοὺσ μὲν οὐκ ὀλιγάκισ ἐν ταῖσ μάχαισ ὑπ’ αὐτοῦ πεπονθότασ κακῶσ οὕτω καὶ πάλαι καὶ νῦν ἄνδρα ἀγαθὸν τοῦτον ἡγεῖσθαι καὶ διαφερόντωσ τιμᾶν, ὡσ καὶ συνήδεσθαι μὲν τούτῳ τῶν ἔργων καὶ τῆσ ὑπερφυοῦσ εὐψυχίασ, σφίσι δ’ αὐτοῖσ τὸ τοιούτου δή τινοσ εὐτυχηκέναι πολίτου συνεύχεσθαι, ἡμᾶσ δ’ ὑπὲρ ὧν οὕτω λαμπρῶσ παρετάξατο, καὶ οὓσ μεγάλοισ καὶ θαυμαστοῖσ ἤγαλε τοῖσ τροπαίοισ, καὶ τὴν ὑπάρχουσαν δόξαν αὐτῷ διαφθείρειν τῷ τοῖσ υἱέσιν ἐπηρεάζειν, ὥσπερ ἤτοι μηδ’ ὁτιοῦν ἐκείνου τὴν πόλιν χρηστὸν ἢ τὰ πάντων αἴσχιστα εἰργασμένου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 87:2)
Ἡρακλέουσ δ’ ἔτι παιδὸσ ὄντοσ τὴν ἡλικίαν, καὶ ῥώμῃ σώματοσ ὑπερφυοῦσ ὄντοσ, ἐφιλοτιμήθη τὰσ θυγατέρασ ἐκ τούτου τεκνοποιήσασθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 29 3:1)
τὸ δὲ τὴν Καίσαροσ κατάλυσιν εἰσ νοῦν ἐμβαλέσθαι καὶ μὴ φοβηθῆναι τὴν δεινότητα καὶ δύναμιν καὶ τύχην, οὗ καὶ τοὔνομα τοὺσ Παρθυαίων καὶ Ἰνδῶν βασιλεῖσ οὐκ εἰά καθεύδειν, ὑπερφυοῦσ ἦν ψυχῆσ καὶ πρὸσ μηθὲν ὑφίεσθαι φόβῳ τοῦ φρονήματοσ δυναμένησ.
(플루타르코스, Comparison of Dion and Brutus, chapter 4 1:3)
τότε δὴ πανταχόθεν πονοῦντεσ οἱ μὲν πλεῖστοι τῶν Ῥωμαίων συνεπατήθησαν ὑπὸ τῆσ ὑπερφυοῦσ βίασ τῶν ζῴων, οἱ δὲ λοιποὶ συνηκοντίσθησαν ὑπὸ τοῦ πλήθουσ τῶν ἱππέων ἐν αὐτῷ τῷ τῆσ παρατάξεωσ τόπῳ, τελέωσ δέ τινεσ ὀλίγοι πρὸσ φυγὴν ὡρ́μησαν.
(폴리비오스, Histories, book 1, chapter 34 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION