Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ᾧ τινι ὁρ́κῳ βοηθοῦντεσ οἱ τῶν ὀμωμοκότων ἔκγονοι καὶ τὰσ ἀρὰσ ἀπερύκοντεσ ἀφ’ ἑαυτῶν οὐχ ὑπεμείναμεν ἐσ πολὺ περιιδεῖν ἕνα ἄνδρα, εἰ καὶ φίλοσ ἦν ἡμῖν καὶ χρήσιμοσ, τά τε κοινὰ χρήματα καὶ στρατόπεδα καὶ χειροτονίασ ἀρχῶν ἀπὸ τοῦ δήμου καὶ ἡγεμονίασ ἐθνῶν ἀπὸ τῆσ βουλῆσ ἐσ ἑαυτὸν περιφέροντα καὶ νόμον ἀντὶ τῶν νόμων καὶ κύριον ἀντὶ τοῦ δήμου καὶ αὐτοκράτορα ἀντὶ τῆσ βουλῆσ γιγνόμενον ἐσ ἅπαντα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 12 3:4)
καὶ ἐπειδὴ οὐχ ὑπεμείναμεν, προσαπειλήσαντα ἡμῖν καὶ οὕτωσ ἀπαλλαγέντα.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 120:2)
νῦν δὲ τῶν ὅπλων κυριεύοντεσ καὶ τοὺσ συμμάχουσ ἅμα βοηθοὺσ καὶ θεατὰσ ἔχοντεσ τῆσ ἀρετῆσ, μὴ παραχωρήσωμεν ἀλλὰ ποιήσωμεν φανερόν, ὡσ διὰ καιρόν, οὐ δι’ ἀνανδρίαν ὑπεμείναμεν δουλεύειν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 65 15:2)
ἐδεξάμεθ’ ἄν, ὦ πάτερ, τὸν ὑπὲρ τῆσ ἡγεμονίασ ἀγῶνα καὶ πάσχειν ὑπεμείναμεν ὅ τι ἂν δοκῇ τῷ δαιμονίῳ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 17 5:2)
πολλάκισ τε γενόμενον ἐφ’ ἡμῖν μεταθέσθαι πρὸσ τοὺσ ἐξελασθέντασ τὰσ μεγάλασ δωρεάσ, ἃσ ὑπέτεινον ἡμῖν, ἵνα δὴ τὸ πρὸσ ὑμᾶσ πιστὸν ἐγκαταλίπωμεν, οὐχ ὑπεμείναμεν, ἀλλὰ πολλοὺσ καὶ μεγάλουσ καὶ συνεχεῖσ πολέμουσ καὶ κινδύνουσ δι’ ὑμᾶσ ἀνηντλήσαμεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 74 4:3)
τὰ δὲ τελευταῖα τρίτον κάθοδον τῶν βασιλέων παρασκευασαμένων διὰ τοῦ Λατίνων ἔθνουσ καὶ τριάκοντα πόλεισ ἐπαγομένων, ἀντιβολοῦντασ ὑμᾶσ ὁρῶντεσ καὶ ὀλοφυρομένουσ καὶ ἕνα ἕκαστον ἐπιβοώμενον ἑταιρίασ τε καὶ συντροφίασ καὶ ὁμαιχμίασ ἀναμιμνήσκοντασ οὐχ ὑπεμείναμεν ἐγκαταλιπεῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 74 9:1)
αἰκίασ δὲ δὴ καὶ προπηλακισμοὺσ καὶ μάστιγασ καὶ πόνουσ ἐκ νυκτὸσ εἰσ νύκτα καὶ πᾶσαν ἄλλην ὠμότητα καὶ ὕβριν καὶ ὑπερηφανίαν, ἣν ὑπεμείναμεν, ἐῶ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 79 5:1)
ἀλλὰ καίπερ ἐπιστάμενοι ταῦτα, ὅμωσ ὑπεμείναμεν εἰσ ὑμᾶσ ἐλθεῖν τῷ τε δικαίῳ πεποιθότεσ καὶ τοῖσ ὁρ́κοισ ἐπιτρέψαντεσ, οἷσ ὀμόσαντεσ οἴσετε τὰσ γνώμασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 40 3:1)
τούτων δὴ λαμβάνουσαι μνήμην ἐγώ τε καὶ ἡ σὴ γυνὴ συνοικουροῦσα μετ’ ἐμοῦ τὰσ ἱκεσίασ αὐτῶν οὐκ ἀπεστράφημεν, ἀλλ’ ὑπεμείναμεν, ὡσ ἠξίουν ἡμᾶσ ἐλθεῖν ἐπὶ σὲ καὶ τὰσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ποιήσασθαι δεήσεισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 46 5:1)
εἰ γὰρ ἔδει πέντε μόναισ ἡμέραισ θεραπεῦσαι τὸ τοῦ γείτονοσ σῶμα, οὐκ ἂν ὑπεμείναμεν.
(에픽테토스, Works, book 0 22:4)
ἀλλ’ ὅσα μὲν δρᾶν ἠναγκάσθημεν ἢ παθεῖν ὑπεμείναμεν, ἀκριβῶσ γνῶναι πάρεστιν τοῖσ βουλομένοισ ἐντυχεῖν ταῖσ ὑπ’ ἐμοῦ περὶ τοῦ Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου βίβλοισ γεγραμμέναισ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 318:1)
οὐ γὰρ ὥσπερ ἄλλοισ τισὶν ἤδη συνέβη πολλάκισ, ἁπλῆν καὶ ἡμεῖσ τυραννίδα καὶ μίαν δουλείαν ὑπεμείναμεν, οὐδὲ ἑνὸσ ὑπηνέγκαμεν ἐπιθυμίαν δεσπότου, ἀλλὰ μόνοι τῶν πώποτε τὰ ὅμοια δυστυχησάντων δύο ἀνθ’ ἑνὸσ τυράννουσ εἴχομεν καὶ πρὸσ διττὰ οἱ δυστυχεῖσ ἀδικήματα διῃρούμεθα.
(루키아노스, Tyrannicida, (no name) 4:2)
"ἀλλ’ οὐδὲ ἐκεῖνον ἐπὶ τούτοισ ὑπεμείναμεν ἐγκαταλιπεῖν, ἀλλὰ Νυμφιδίῳ πεισθέντεσ ὅτι πρῶτοσ ἡμᾶσ ἐγκατέλιπε καὶ πέφευγεν εἰσ Αἴγυπτον.
(플루타르코스, Galba, chapter 14 2:3)
τὸ δὲ τελευταῖον ὑπεμείναμεν συγκλεισθέντεσ εἰσ αὐτὸν τὸν Πέργαμον πολιορκεῖσθαι καὶ κινδυνεύειν ἅμα περὶ τοῦ βίου καὶ τῆσ ἀρχῆσ διὰ τὴν πρὸσ τὸν ὑμέτερον δῆμον εὔνοιαν.
(폴리비오스, Histories, book 21, chapter 20 10:1)
καὶ ἐροῦσι τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. ἰδοὺ ὁ Θεὸσ ἡμῶν ἐφ̓ ᾧ ἠλπίζομεν καὶ ἠγαλλιώμεθα, καὶ σώσει ἡμᾶσ. οὗτοσ Κύριοσ, ὑπεμείναμεν αὐτὸν καὶ ἀγαλλιασόμεθα καὶ ἐφρανθησόμεθα ἐπὶ τῇ σωτηρίᾳ ἡμῶν,
(70인역 성경, 이사야서 25:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION