Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

αἰδουμένων δ’ ἁπάντων, ἃ φρονοῦντεσ ἐτύγχανον, εἰσ μέσον ἐκφέρειν καὶ μέχρι πολλοῦ τοῦτο ποιούντων ὁ πρεσβύτατόσ τε καὶ τιμιώτατοσ τῶν ὑπατικῶν γνώμην ἀπεδείξατο, δι’ ἧσ ἀμφοτέρουσ ἐν ἴσῃ τιμῇ τοὺσ ὑπάτουσ φυλάξασ παρ’ αὐτῶν ἐκείνων τὸν ἐπιτηδειότερον ἄρχειν εὑρ́ετο·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 71 3:5)
οὐ πολλῷ δ’ ὕστερον χρόνῳ τῆσ ἑορτῆσ τῶν ὑπατικῶν εἷσ Μενήνιοσ Ἀγρίππασ ἐτελεύτησε τὸν βίον, ὁ νικήσασ Σαβίνουσ καὶ τὸν ἐξ αὐτῶν θρίαμβον ἐπιφανέστατον καταγαγών, ᾧ πεισθεῖσα ἡ βουλὴ τὴν κάθοδον ἐπέτρεψε τοῖσ φυγάσι, καὶ ὁ δῆμοσ πιστεύσασ ἀπέστη τῶν ὅπλων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 96 1:1)
τοιαῦτα διεξιόντοσ τοῦ Δεκίου καὶ τῶν ἄλλων δημάρχων ἃ παραλιπεῖν αὐτοῖσ ἐκεῖνοσ ἐδόκει συναγορευσάντων, ἐπειδὴ γνώμασ ἔδει τοὺσ συνέδρουσ ἀποφαίνεσθαι, πρῶτοι μὲν οἱ πρεσβύτατοι τῶν ὑπατικῶν καλούμενοι κατὰ τὸν εἰωθότα κόσμον ὑπὸ τῶν ὑπάτων ἀνίσταντο, ἔπειθ’ οἱ τούτων ὑποδεέστεροι κατ’ ἄμφω ταῦτα, τελευταῖοι δ’ οἱ νεώτατοι λόγον μὲν οὐθένα λέγοντεσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 47 1:1)
ἐπεκύρουν δὲ τὰσ κειμένασ ὑπὸ τῶν ὑπατικῶν γνώμασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 47 2:2)
ταῦτα ψηφισαμένησ τῆσ βουλῆσ καὶ πρεσβευτὰσ ἑτέρουσ ἑλομένησ δέκα ἄνδρασ ἐκ τῶν ὑπατικῶν τοὺσ ἀξιώσοντασ τὸν ἄνδρα μηθὲν ἐκφέρειν ἐπίταγμα βαρὺ μηδ’ ἀνάξιον τῆσ πόλεωσ, ἀλλὰ καταλύσαντα τὴν ἔχθραν καὶ ἀναστήσαντα τὴν δύναμιν ἐκ τῆσ χώρασ πειθοῖ καὶ διὰ λόγων συμβατηρίων ταῦτα πειρᾶσθαι πράττειν, εἰ βούλεται βεβαίουσ τε καὶ εἰσ ἀεὶ διαμενούσασ ποιήσασθαι τὰσ ὁμολογίασ τῶν πόλεων, ὡσ τῶν γε ὑπ’ ἀνάγκησ τινὸσ ἢ καιροῦ συγχωρουμένων καὶ ἰδιώταισ καὶ πόλεσιν ἅμα τῷ μεταπεσεῖν τοὺσ καιροὺσ ἢ τὰσ ἀνάγκασ εὐθὺσ διαλυομένων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 37 2:1)
ἡγεῖσθαι δὲ τῆσ δυνάμεωσ ταύτησ Αὖλον Σεμπρώνιον Ἀτρατῖνον, ἄνδρα τῶν ὑπατικῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 64 6:1)
ἄνδρασ ἐκ τῶν ὑπατικῶν αἱρεθῆναι δέκα τοὺσ πρεσβυτάτουσ, οἵτινεσ ὁρίσαντεσ τὴν δημοσίαν χώραν ἀποδείξουσιν, ὅσην τε δεῖ μισθοῦσθαι καὶ ὅσην τῷ δήμῳ διαιρεθῆναι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 76 2:3)
τῶν μὲν οὖν ἄλλων συνέδρων τῶν ἀπελαθέντων τῆσ κατοικιδίου βουλῆσ ἧττον ἔφη θαυμάζειν, Μάρκου δὲ Ὁρατίου καὶ Λευκίου Οὐαλερίου τῶν καταλυσάντων τὴν ὀλιγαρχίαν, ὑπατικῶν ἀνδρῶν καὶ οὐδενὸσ ἧττον ἐπιτηδείων τὰ κοινὰ βουλεύειν, τὴν ἀπαξίωσιν τῆσ εἰσ τὸ συνέδριον παρακλήσεωσ ἐκπεπλῆχθαι, καὶ οὐ δύνασθαι συμβάλλειν ἐπὶ τίνι λόγῳ δικαίῳ, εἰκάζειν δὲ μίαν αἰτίαν, ὅτι πονηρὰσ καὶ ἀσυμφόρουσ γνώμασ εἰσηγεῖσθαι μέλλοντεσ κατὰ τῶν δημοτικῶν οὐκ ἐβούλοντο παρακαλεῖν εἰσ ταῦτα τὰ συνέδρια τοὺσ φιλοδημοτάτουσ, ἀγανακτήσοντασ δηλονότι καὶ οὐ περιοψομένουσ οὐδὲν ἄδικον πολίτευμα κατὰ τοῦ δήμου γινόμενον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 57 4:2)
καταβὰσ γάρ εἰσ τὸ μέσον ἐν τῇ βουλῇ δύο ὑπατικῶν μέσοσ ἐκαθέζετο, πάνυ δεδιότων μὴ καὶ αὐτῶν τινα ὥσπερ κριὸν μαστιγώσῃ λαβών.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 83:8)
Τίτιοσ δὲ καὶ Πλάγκοσ, Ἀντωνίου φίλοι τῶν ὑπατικῶν, ὑπὸ Κλεοπάτρασ προπηλακιζόμενοι ̔πλεῖστα γὰρ ἠναντιώθησαν αὐτῇ περὶ τοῦ συστρατεύειν’ ἀποδράντεσ ᾤχοντο πρὸσ Καίσαρα, καὶ περὶ τῶν Ἀντωνίου διαθηκῶν ἐγένοντο μηνυταί, τὰ γεγραμμένα συνειδότεσ.
(플루타르코스, Antony, chapter 58 2:4)
τὸν δὲ εὐθὺσ αἰσθόμενον ἀρχομένου, πρὶν ἐκταράττεσθαι καὶ καταλαμβάνεσθαι παντάπασιν ὑπὸ τοῦ πάθουσ τὴν αἴσθησιν ἤδη σειομένην, εἴσ τινα, τῶν πλησίον πύργων κομισθῆναι καὶ διαγαγεῖν ἐν ἡσυχίᾳ, τῶν δὲ πεφευγότων ἐκ τῆσ μάχησ ὑπατικῶν καὶ στρατηγικῶν ἀνδρῶν οἱ μὲν ἑαυτοὺσ διέφθειραν ἁλισκόμενοι, συχνοὺσ δὲ Καῖσαρ ἔκτεινεν ἁλόντασ.
(플루타르코스, Caesar, chapter 53 3:3)
ἐνστάντων δὲ τῶν ὑπατικῶν ἀρχαιρεσιῶν καὶ μετεώρων ὄντων ἁπάντων ὤφθη Γάϊον Φάννιον κατάγων εἰσ τὸ πεδίον καὶ συναρχαιρεσιάζων ἐκείνῳ μετὰ τῶν φίλων, τοῦτο ῥοπὴν ἤνεγκε τῷ Φαννίῳ μεγάλην.
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 8 2:1)
οἱ δὲ τῶν ἄλλων θεῶν ἱερεῖσ οἵ τε γηραιοὶ τῶν ὑπατικῶν καὶ θριαμβικῶν ἀνδρῶν τὴν μὲν πόλιν ἐκλιπεῖν οὐχ ὑπέμειναν, ἱερὰσ δὲ καὶ λαμπρὰσ ἀναλαβόντεσ ἐσθῆτασ, ἐξηγουμένου Φαβίου τοῦ ἀρχιερέωσ, ἐπευξάμενοι τοῖσ θεοῖσ, ὡσ ἑαυτοὺσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ τῷ δαίμονι καθιεροῦντεσ, ἐπὶ τῶν ἐλεφαντίνων δίφρων ἐν ἀγορᾷ ἐκάθηντο κεκοσμημένοι, τὴν ἐπιοῦσαν τύχην ὑπομένοντεσ.
(플루타르코스, Camillus, chapter 21 2:2)
ὑπολειπομένησ δὲ τῆσ περὶ τῶν ὑπατικῶν ἀρχαιρεσιῶν φιλονεικίασ, ὃ δὴ χαλεπώτατον τῆσ στάσεωσ ἦν καὶ πρῶτον ἦρξε καὶ πλεῖστα πράγματα τῇ βουλῇ παρέσχε διαφερομένῃ πρὸσ τὸν δῆμον, ἀγγελίαι προσέπεσον σαφεῖσ, Κελτοὺσ αὖθισ ἀπὸ τῆσ Ἀδριατικῆσ ἄραντασ θαλάσσησ μυριάσι πολλαῖσ ἐπὶ τὴν Ῥώμην ἐλαύνειν.
(플루타르코스, Camillus, chapter 40 1:1)
καὶ Παῦλοσ Αἰμίλιοσ ἀπὸ Περσέωσ καὶ Μακεδόνων ἄτρωτον στρατὸν ἄγων καὶ νίκην ἄδακρυν θριαμβεύων μεγαλύνει τὴν Τύχην μεγαλύνει δὲ καὶ Καικίλιοσ Μέτελλοσ ὁ Μακεδονικόσ γέρων, ὑπὸ τεττάρων παίδων εον ὑπατικῶν ἐκκομιζόμενοσ, Κοΐντου Βαλεαρικοῦ καὶ Λευκίου Διαδημάτα καὶ Μάρκου Μετέλλου καὶ Γαϊού Καπραρίου, καὶ δυοῖν γαμβρῶν ὑπατικῶν καὶ θυγατριδῶν κοσμουμένων ἐπιφανέσιν ἀριστείαισ καὶ πολιτείαισ.
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 4 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION