Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

συμφέρει Ἀθηναίοισ περὶ τοῦ σημείου τοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ γενομένου θύοντασ καλλιερεῖν Διὶ ὑπάτῳ, Ἀθηνᾷ ὑπάτῃ, Ἡρακλεῖ, Ἀπόλλωνι σωτῆρι, καὶ ἀποπέμπειν Ἀμφιόνεσσι·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 100:1)
εἶτα μουσικὸσ μὲν οὐκ ἐπιστρέφεται αὐτοῦ ἀποφαινομένου περὶ τῆσ νήτησ ὅτι ἐστὶν ὑπάτη οὐδὲ γεωμετρικόσ, ἂν ἐπικρίνῃ τὰσ ἀπὸ κέντρου πρὸσ τὸν κύκλον προσπιπτούσασ μὴ εἶναι ἴσασ·
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐσταθείασ. 53:1)
αὐτὰρ ἐπεὶ τό γ’ ἄκουσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων, αὐτίκα λαὸν μὲν σκέδασεν κατὰ νῆασ ἐί̈σασ, κηδεμόνεσ δὲ παρ’ αὖθι μένον καὶ νήεον ὕλην, ποίησαν δὲ πυρὴν ἑκατόμπεδον ἔνθα καὶ ἔνθα, ἐν δὲ πυρῇ ὑπάτῃ νεκρὸν θέσαν ἀχνύμενοι κῆρ.
(호메로스, 일리아스, Book 23 17:1)
ἀλλ’ ὅτε δὴ δεκάτη ἐφάνη φαεσίμβροτοσ ἠώσ, καὶ τότ’ ἄρ’ ἐξέφερον θρασὺν Ἕκτορα δάκρυ χέοντεσ, ἐν δὲ πυρῇ ὑπάτῃ νεκρὸν θέσαν, ἐν δ’ ἔβαλον πῦρ.
(호메로스, 일리아스, Book 24 75:3)
τῶν μὲν γὰρ αὐλῶν ὁ μείζων βαρύτερον φθέγξεται ὡσ ὑπάτη πρὸσ νήτην, τῶν δὲ χορδῶν ἡ τῷ διπλασίῳ κατατεινομένη βάρει τῆσ ἑτέρασ ὀξύτερον ὡσ νήτη πρὸσ ὑπάτην τοῦτο δ’ ἐστὶ διὰ πασῶν.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 17 6:1)
τὸ γὰρ διὰ πέντε πρότερον γίγνεται τοῦ διὰ τεσσάρων, ἐπὶ τὸ βαρὺ τῇ ὑπάτῃ τοῦ τόνου προσληφθέντοσ.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 32 7:1)
ἐκείνη τε γὰρ ἐμμελὴσ οὖσα φωνὴ καθάπερ ἡ νήτη καὶ ὑπάτη, τῆσ μὲν τὴν ὀξύτητα τῆσ δὲ τὴν βαρύτητα τὴν ἄγαν διαπέφευγεν ·
(플루타르코스, De virtute morali, section 6 5:1)
τῶν συμφωνιῶν ἀναλογίαν φυλάσσει, τοῦ μὲν θυμοειδοῦσ πρὸσ τὸ λογιστικὸν ὡσ ὑπάτην τὸ διὰ τεσσάρων, πρὸσ δὲ τὸ ἐπιθυμητικὸν ὡσ νήτην τὸ διὰ πέντε, τοῦ δὲ λογιστικοῦ πρὸσ τὸ ἐπιθυμητικὸν ὡσ ὑπάτη πρὸσ νήτην τὸ διὰ πασῶν.
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 9, section 1 16:1)
"αἰτία δ’ οὐχ ὡσ ἔνιοι λέγουσι τὰ μελῳδούμενα γένη, τὸ διάτονον καὶ τὸ χρωματικὸν καὶ τὸ ἐναρμόνιον οὐδ’ οἱ τὰ διαστήματα παρέχοντεσ ὁρ́οι, νήτη καὶ μέση καὶ ὑπάτη·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν Μουσῶν ὅσα λέγεται μὴ κοινῶσ. 7:4)
ὄντων οὖν τῶν ἓξ καὶ δώδεκα ἄκρων, ἔχει ἡ μὲν ὑπάτη μέσων τὸν τῶν ἓξ ἀριθμόν, ἡ δὲ νήτη διεζευγμένων τὸν τῶν δώδεκα.
(위 플루타르코스, De musica, section 22 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION