Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

χρησμοῦ δὲ Θηβαίοισ ὑπάρχοντοσ τηνικαῦτα ἀπαλλαγήσεσθαι τῆσ Σφιγγὸσ ἡνίκα ἂν τὸ αἴνιγμα λύσωσι, συνιόντεσ εἰσ ταὐτὸ πολλάκισ ἐζήτουν τί τὸ λεγόμενόν ἐστιν, ἐπεὶ δὲ μὴ εὑρ́ισκον, ἁρπάσασα ἕνα κατεβίβρωσκε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 8:7)
οἱ δ’ ἐν Ἑλλησπόντῳ Λακεδαιμονίων, οὕτω γὰρ εὐπρεπὲσ εἰπεῖν, οὓσ ἔλαβον τῇ ναυμαχίᾳ κλαπέντασ Ἀθηναίων ἀπέσφαξαν παραχρῆμα, καὶ πλέον οὐδὲν προστίθημι, καὶ ταῦτα ὑπάρχοντοσ αὐτοῖσ τοῦ παραδείγματοσ οἴκοθεν, οἱά περὶ τοὺσ δυστυχήσαντασ ἡ πόλισ ἐστίν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 79:9)
οὐ γὰρ ἐκεῖνό γε οὐδεὶσ ἡμῶν πέπεισται ὅτι νῦν ἄλλο τι ζητοῦσιν ἐκεῖνοι ἢ παρελθεῖν ἐπὶ τὴν τάξιν ἐφ’ ἧσ γε ἡμεῖσ καὶ Λακεδαιμόνιοι μεθ’ ἡμᾶσ ἐγένοντο, οὐδ’ οὕτωσ ἐσμὲν εὐήθεισ ὥστε ἡγεῖσθαι Θηβαίουσ εὐνοϊκώτερον ἡμῖν ἢ σφίσιν αὐτοῖσ ἔχειν, οὐδέ γε οὕτωσ ἀργοὺσ οὐδὲ ὑπτίουσ εἶναι, ὥστε ἀνῃρημένων Λακεδαιμονίων καὶ τοῦ ἡμίσεοσ αὐτοῖσ ὑπάρχοντοσ εἰσ τὰ πράγματα, εἶτ’ ἐγκαταλείψειν τὸ λοιπὸν ἑκόντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 15:18)
εἰ δὲ τοῦτο φεύγομεν, μὴ ποιήσωμεν ἀμφότερα, καὶ τὰ τούτων ἄπορα καὶ τἀκείνων ἐχθρὰ, ἀλλ’ ὑπάρχοντοσ τοῦ μὴ κοινωνεῖν Θηβαίοισ τῆσ πλεονεξίασ καὶ τὸ παῦσαι τοὺσ αὐτοὺσ τούτουσ προσαναλάβωμεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 18:3)
τούτων δ’ οὕτωσ ἐχόντων οὐχ ἕξομεν οὓσ αἱρησόμεθα, ἀμφοῖν ὑπάρχοντοσ ταὐτοῦ δικαίου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 4:4)
καὶ οὐ τοσοῦτόν γ’ ἔστι μόνον εἰπεῖν περὶ αὐτῶν, ἀλλ’ ὅτι καὶ Λακεδαιμόνιοι δοκοῦσί μοι ταῦτα γνόντεσ ἐξ ἀρχῆσ ὥσπερ ἀφοσιούμενοι πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ ἀποστεῖλαι τοσούτουσ ὁπόσων ἠδύναντο ἐνεγκεῖν στερηθέντεσ, ὡσ τοῦ γε ἀποτυχεῖν ὑπάρχοντοσ ‐ οὕτω δὴ τούτων κεχωρηκότων καὶ τῶν ἐν ταῖσ ναυσὶ κατὰ κράτοσ ἤδη φευγόντων εἰσ τὸ εἴσω τῆσ Ἑλλάδοσ, καὶ τὴν Πελοπόννησον σχεδὸν Ἑλλάδα ποιουμένων, τὰ δ’ ἄλλα παρεικότων, ἔσχατοσ μὲν ἀνεχώρει μετὰ ἐσχάτων Ἀθηναίων, οὐ τὴν αὐτὴν τάξιν φυλάττων ἥνπερ ὅτε ἐκπλεῖν ἔδει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 75:4)
εἰ γὰρ πολλοστημόριον τῆσ κατὰ γῆν δυνάμεωσ ὑπολειφθὲν παρέσχεν ὅμωσ θόρυβον τοῖσ Ἕλλησι, καὶ ταῦτ’ ἤδη παραδειγμάτων αὐτοῖσ καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ἑστηκότων, ὅσῳ κρείττοσιν εἶναι προσήκει τῶν βαρβάρων, καὶ προσέτι ὑπάρχου βασιλέωσ, ἀλλ’ οὐκ αὐτοῦ βασιλέωσ ἐμμείναντοσ, ἦ που τὸν πυρφόρον οὐδ’ ἂν εἷσ ἔγνω πρὸσ ἅπαντασ μὲν ἀγωνιζόμενον, ἀλλ’ οὐ μέροσ, βασιλέωσ δ’ ἐφεστῶτοσ τοῖσ πράγμασιν, οὐδενὸσ δὲ ὥσ γ’ ἐν τοῖσ παροῦσιν ὅτῳ θαρρήσουσιν ὑπάρχοντοσ, κακῶν δ’ ἀπαθοῦσ καὶ μετ’ ἐλπίδων ἀκραιφνῶν ἐπιόντοσ τοῦ στρατοῦ, καὶ τῷ περὶ τὰσ Πύλασ ἔργῳ προεπηρμένου, καὶ μόνον οὐκ ἐν τοῖσ ὀφθαλμοῖσ ἔχοντοσ ὅτι καὶ τούτουσ πάντασ αὐτίκα δὴ κεῖσθαι δεήσει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 82:4)
ὅπου γὰρ οὐδ’ αὐτοῖσ τοῖσ ἀθληταῖσ οἱο͂́ν τε τῇ ῥώμῃ χρήσασθαι, μὴ τοῦ ὑγιαίνειν ὑπάρχοντοσ, πῶσ οἱο͂́ν τε ἡττᾶσθαι τὴν ἅπασι τοῦτο παρασκευάζουσαν τέχνην τῆσ τοῖσ ὀλίγοισ ἐκεῖνο ὃ μηδέποτ’ ἔστι χωρὶσ τούτου λαβεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 173:12)
ἐν λιμῷ γενομένοισ, ἐκείνοισ δὲ ὑπάρχοντοσ σίτου παλαιοῦ, ἐψηφίσαντο τῇ πόλει παραδοῦναι τοὺσ ἰδιώτασ τὸν σῖτον τῆσ τεταγμένησ τιμῆσ, ὑπολειπόμενον ἕκαστον ἐνιαυτοῦ τροφήν·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 60:4)
διὸ καὶ ὅσα φύσει ἔστιν ἢ γίγνεται, ἤδη ὑπάρχοντοσ ἐξ οὗ πέφυκε γίγνεσθαι ἢ εἶναι, οὔπω φαμὲν τὴν φύσιν ἔχειν ἐὰν μὴ ἔχῃ τὸ εἶδοσ καὶ τὴν μορφήν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 47:1)
αἴτιον δὲ ὅτι λόγοσ ἐστὶν ἡ ἐπιστήμη, ὁ δὲ λόγοσ ὁ αὐτὸσ δηλοῖ τὸ πρᾶγμα καὶ τὴν στέρησιν, πλὴν οὐχ ὡσαύτωσ, καὶ ἔστιν ὡσ ἀμφοῖν ἔστι δ’ ὡσ τοῦ ὑπάρχοντοσ μᾶλλον, ὥστ’ ἀνάγκη καὶ τὰσ τοιαύτασ ἐπιστήμασ εἶναι μὲν τῶν ἐναντίων, εἶναι δὲ τοῦ μὲν καθ’ αὑτὰσ τοῦ δὲ μὴ καθ’ αὑτάσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 19:1)
τοιούτων δ’ ὄντων τοῦ τε αἰσθητοῦ καὶ τοῦ αἰσθανομένου, ἀεὶ ἔσται ἡδονὴ ὑπάρχοντόσ γε τοῦ τε ποιήσοντοσ καὶ τοῦ πεισομένου.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 46:3)
πλήθουσ δὲ ὑπάρχοντοσ περιοίκων καὶ τῶν τὴν χώραν γεωργούντων, ἀφθονίαν ἀναγκαῖον εἶναι καὶ ναυτῶν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 104:1)
ὁ μὲν γὰρ ἀσχολῶν ἕνεκα τινοσ ἀσχολεῖ τέλουσ ὡσ οὐχ ὑπάρχοντοσ, ἡ δ’ εὐδαιμονία τέλοσ ἐστίν, ἣν οὐ μετὰ λύπησ ἀλλὰ μεθ’ ἡδονῆσ οἰόνται πάντεσ εἶναι.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 23:3)
προοδοποιεῖται γὰρ ἕκαστοσ πρὸσ τὴν ἑκάστου ὀργὴν ὑπὸ τοῦ ὑπάρχοντοσ πάθουσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION