Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μεταμανθάνουσα δ’ ὕμνον Πριάμου πόλισ γεραιὰ πολύθρηνον μέγα που στένει κικλήσκου‐ σα Πάριν τὸν αἰνόλεκτρον, παμπορθῆ πολύθρηνον αἰῶνα διαὶ πολιτᾶν μέλεον αἷμ’ ἀνατλᾶσα.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 1 1:2)
ὑμνοῦσι δ’ ὕμνον δώμασιν προσήμεναι πρώταρχον ἄτην·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode8)
ὕμνον δ’ ἀκούσῃ τόνδε δέσμιον σέθεν.
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral4)
ἡμᾶσ δὲ δίκη πρότερον φήμησ τὸν δυσκέλαδόν θ’ ὕμνον Ἐρινύοσ ἰαχεῖν Αἴδα τ’ ἐχθρὸν παιᾶν’ ἐπιμέλπειν.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, anapests8)
αἵ τ’ ἐπεὶ ἂρ πρῶτον μὲν Ἀπόλλων’ ὑμνήσωσιν, αὖτισ δ’ αὖ Λητώ τε καὶ Ἄρτεμιν ἰοχέαιραν, μνησάμεναι ἀνδρῶν τε παλαιῶν ἠδὲ γυναικῶν ὕμνον ἀείδουσιν, θέλγουσι δὲ φῦλ’ ἀνθρώπων.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 15:9)
σεῦ δ’ ἐγὼ ἀρξάμενοσ μεταβήσομαι ἄλλον ἐσ ὕμνον.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 29:2)
αὐτὰρ ἐγώ σε πρῶτα καὶ ἐκ σέθεν ἄρχομ’ ἀείδειν, σεῦ δ’ ἐγὼ ἀρξάμενοσ μεταβήσομαι ἄλλον ἐσ ὕμνον.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἄρτεμιν 3:2)
σεῦ δ’ ἐγὼ ἀρξάμενοσ μεταβήσομαι ἄλλον ἐσ ὕμνον.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 3:2)
ξανθὰ δ’ ἐρεψάμενοι δάφνῃ καθύπερθε μέτωπα ἀγχιάλῳ, τῇ, ἀκτῇ ἔπι, πρυμνήσι’ ἀνῆπτο, Ὀρφείῃ φόρμιγγι συνοίμιον ὕμνον ἀείδον ἐμμελέωσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 3:12)
προπέμπωμεν οὖν τὸν ἱερὸν τόνδε ἐπὶ τοὺσ εὐδαίμονασ, τὸν νενομισμένον ὕμνον αὐτῷ καὶ θρῆνον ἐπᾴδοντεσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 20 3:7)
καίτοι πρὸσ αὐτῷ γιγνόμενοσ οὐκ ἔχω τίσ γένωμαι, ἀλλὰ νῦν μοι δοκῶ καὶ σφόδρα μανθάνειν ὡσ τελέωσ ἄρα ἐκινδύνευον, καὶ οὐκ ἐν ἐμαυτῷ ἦν ὑπὸ τῆσ θαλάττησ, κατὰ τοιούτων εὐχόμενοσ, ἃ μήτε ἀποπληρῶσαι ῥᾴδιον μήτε ἐγχειρῆσαι σωφροσύνησ ἴσωσ ἔχει πίστιν, ὑπισχνούμενοσ ὕμνον ἐρεῖν Διὸσ, καὶ ταῦτα ἄνευ μέτρου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 1:2)
τούτων τε δή σοι πολλὴ χάρισ, ὦ πολυτίμητε, καὶ τὰ νῦν μὴ πρόῃ με, ἀλλ’ ἀνάσωσον βεβαίωσ, τόν τε ὕμνον τόνδε ὡσ ἐν τοιούτοισ πεποιημένον προσοῦ φαιδρῶσ, χαριστήριον μὲν ἐκείνων τῶν ἔμπροσθεν, ἱκετηρίαν δὲ καὶ παράκλησιν περὶ τῶν μελλόντων, ἡδίω καὶ βελτίω τῶν παρόντων γενέσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 10:5)
ἧκε δὲ καὶ παρ’ Ἀθηνᾶσ ὄναρ ὕμνον ἔχον τῆσ θεοῦ καὶ ἀρχὴν τοιάνδε Ἵκεσθε Περγάμῳ νέοι, καὶ ἕτερον ἐκ Διονύσου, οὗ τὸ ἐπᾳδόμενον ἦν Χαῖρ’ ὦ ἄνα κισσεῦ Διόνυσε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 10:6)
ὁ μὲν μεταξὺ τὸν ὕμνον ποιῶν ταῖσ θεαῖσ τοῦτο ἐντέθεικε τὸ ἔποσ, ἐγκώμιον ὡσ εἰπεῖν ἑαυτοῦ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 6:1)
καὶ τὴν Σαπφὼ δὲ πρὸσ αὐτὸν ταῦτά φησιν εἰπεῖν κεῖνον, ὦ χρυσόθρονε Μοῦσ1’, ἔνισπεσ ὕμνον, ἐκ τᾶσ καλλιγύναικοσ ἐσθλᾶσ Τήιοσ χώρασ ὃν ἀείδε τερπνῶσ πρέσβυσ ἀγαυόσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 72 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION