Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἥλιον ὑμνεῖν αὖτε Διὸσ τέκοσ ἄρχεο Μοῦσα, Καλλιόπη, φαέθοντα, τὸν Εὐρυφάεσσα βοῶπισ γείνατο Γαίησ παιδὶ καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντοσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἥλιον 2:1)
ταῦτα οὖν καὶ ὑμνεῖν καὶ λέγειν καλῶσ ἂν ἔχοι καὶ διάγειν ὑμᾶσ ἐν τοῖσ περὶ τούτων λόγοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 9:5)
ἃ δὲ νῦν ὁρᾶν τε καὶ ὑμνεῖν ὁ δαίμων παρέδωκε τίσ θρῆνοσ Ἀργεῖοσ, τίνεσ Αἰγυπτίων ἢ Φρυγῶν ᾠδοὶ συμμετρήσονται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐλευσίνιος 4:8)
ἐδόκει ὁ μὲν Φιλάδελφοσ, τοσαῦτα γὰρ οὖν ἔχω διαμνημονεῦσαι, ἐν τῷ θεάτρῳ τῷ ἱερῷ πλῆθοσ ἀνθρώπων εἶναι λευχειμονούντων καὶ συνεληλυθότων κατὰ τὸν θεὸν, ἐν δ’ αὐτοῖσ ἑστῶτα ἐμὲ δημηγορεῖν τε καὶ ὑμνεῖν τὸν θεὸν, ἄλλα τε δὴ λέγοντα παντοῖα καὶ ὡσ παρατρέψειέ μου τὰσ μοίρασ πολλαχῆ μὲν καὶ ἄλλῃ, ἔναγχοσ δὲ ὅτε καὶ ἀψίνθιον προσευρὼν προστάξειε πιεῖν ὄξει διειμένον, ὡσ μὴ δυσχεράναιμι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 7:12)
τὰσ Μούσασ φησὶν ὑμνεῖν τά τ’ ἐσσόμενα πρό τ’ ἐόντα, καὶ ταύτην εἶναι φύσιν αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 6:13)
τοιάδε χρὴ Χαρίτων δαμώματα καλλικόμων τὸν σοφὸν ποιητὴν ὑμνεῖν, ὅταν ἠρινὰ μὲν φωνῇ χελιδὼν ἑζομένη κελαδῇ, χορὸν δὲ μὴ ’χῃ Μόρσιμοσ μηδὲ Μελάνθιοσ, οὗ δὴ πικροτάτην ὄπα γηρύσαντοσ ἤκουσ’ ἡνίκα τῶν τραγῳδῶν τὸν χορὸν εἶχον ἁδελφόσ τε και αὐτόσ, ἄμφω Γοργόνεσ ὀψοφάγοι βατιδοσκόποι Ἅρπυιαι, γραοσόβαι μιαροὶ τραγομάσχαλοι ἰχθυολῦμαι·
(아리스토파네스, Peace, Parabasis, antistrophe 11)
τούτοισ χρὴ πειθομένουσ, καθάπερ ἐπ̓ ἄλλῳ τῳ ἔργῳ, οὕτω δὲ καὶ ἐπὶ θήρᾳ ἄρχεσθαί τε ἀπὸ θεῶν καὶ χαριστήρια θύειν εὖ πράξαντασ καὶ σπένδειν καὶ εὐφημεῖν καὶ στεφανοῦν καὶ ὑμνεῖν καὶ ἀπαρχὰσ τῶν ἁλισκομένων ἀνατιθέναι, οὐ μεῖον ἣ ἐπὶ νίκῃ πολέμου ἀκροθίνια.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 36 4:1)
χρὴ δὲ πρῶτον μὲν θεὸν ὑμνεῖν εὔφρονασ ἄνδρασ εὐφήμοισ μύθοισ καὶ καθαροῖσι λόγοισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 7 2:3)
βαρβάρων ποιητὴν ἀφικέσθαι καὶ συναντήσαντα μετὰ ᾠδῆσ ὑμνεῖν αὐτοῦ τὴν ὑπεροχήν, ἑαυτὸν δ’ ἀποθρηνεῖν ὅτι ὑστέρηκε, τὸν δὲ τερφθέντα θυλάκιον αἰτῆσαι χρυσίου καὶ ῥῖψαι αὐτῷ παρατρέχοντι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 37 1:2)
ἀνελόμενον δ’ ἐκεῖνον πάλιν ὑμνεῖν λέγοντα διότι τὰ ἴχνη τῆσ γῆσ ἐφ’ ἧσ ἁρματηλατεῖ χρυσὸν καὶ εὐεργεσίασ ἀνθρώποισ φέρει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 37 2:1)
τὼσ νῦν καὶ ἐμοὶ μυρία πάντᾳ κέλευθοσ ὑμετέραν ἀρετὰν ὑμνεῖν, κυανοπλοκάμου θ’ ἕκατι Νίκασ χαλκεοστέρνου τ’ Ἄρηοσ, Δεινομένευσ ἀγέρω‐ χοι παῖδεσ·
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 5 Τῷ Αὐτῷ Κέλητι Ολύμπια. 3:1)
δόξαν, ὦ χρυσαλάκατοι Χάριτεσ, πεισίμβροτον δοίητ’, ἐπεὶ Μουσᾶν γε ϝιοβλεφάρων θεῖοσ προφάτασ εὔτυκοσ Φλειοῦντά τε καὶ Νεμεαίου Ζηνὸσ εὐθαλὲσ πέδον ὑμνεῖν, ὅθι μηλοδαί̈κταν θρέψεν ἁ λευκώλενοσ Ἥρα περικλειτῶν ἀέθλων πρῶτον Ἡρακλεῖ βαρύφθογγον λέοντα.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 9 Αὐτομήδει Φλειάσιῳ Πεντάθλῳ Νέμεα 1:1)
τὰσ δὲ γυναῖκασ κατὰ συστήματα θυσιάζειν τῷ θεῷ καὶ βακχεύειν καὶ καθόλου τὴν παρουσίαν ὑμνεῖν τοῦ Διονύσου, μιμουμένασ τὰσ ἱστορουμένασ τὸ παλαιὸν παρεδρεύειν τῷ θεῷ μαινάδασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 3 3:2)
εἰ γὰρ νοῦν εἴχομεν, ἄλλο τι ἔδει ἡμᾶσ ποιεῖν καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ ἢ ὑμνεῖν τὸ θεῖον καὶ εὐφημεῖν καὶ ἐπεξέρχεσθαι τὰσ χάριτασ;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προνοίασ. 15:2)
τί γὰρ ἄλλο δύναμαι γέρων χωλὸσ εἰ μὴ ὑμνεῖν τὸν θεόν;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προνοίασ. 20:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION