Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Δημήτριόν τε τὸν Σελεύκου μὲν υἱὸν Ἀντιόχου δὲ τοῦ ἐπιφανοῦσ ἀδελφιδοῦν, υἱωνὸν δὲ τοῦ μεγάλου Ἀντιόχου, ἀνεψιὸν ὄντα τῷδε τῷ παιδίῳ, ὁμηρεύοντα ἔτι ἐν Ῥώμῃ καὶ ἔτοσ ἄγοντα τρίτον ἐπὶ τοῖσ εἴκοσιν, ἐσ τὴν βασιλείαν καταχθῆναι παρακαλοῦντα ὡσ αὑτῷ μᾶλλον προσήκουσαν, οὐ κατῆγον, οὐ συμφέρειν σφίσιν ἡγούμενοι τελειότερον ἄρχειν Σύρων ἀντὶ παιδὸσ ἀτελοῦσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 2:4)
ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτον υἱωνὸν εἶναι τοῦ Ἠγερίου πείθομαι, εἴ γε τὴν αὐτὴν εἶχε τοῖσ Ταρκυνίου παισὶν ἡλικίαν, ὡσ Φάβιόσ τε καὶ οἱ λοιποὶ συγγραφεῖσ παραδεδώκασιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 64 5:1)
καὶ τάσ τε χρυσᾶσ φαρέτρασ καὶ τὰσ πανοπλίασ, ἃσ οἱ τοῦ Ἀδάδου σωματοφύλακεσ ἐφόρουν, ἀνέθηκε τῷ θεῷ εἰσ Ιἑροσόλυμα, ἃσ ὕστερον ὁ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺσ Σούσακοσ στρατεύσασ ἐπὶ τὸν υἱωνὸν αὐτοῦ Ῥοβόαμον ἔλαβε καὶ πολὺν ἄλλον ἐκ τῶν Ιἑροσολύμων ἐξεφόρησε πλοῦτον·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 127:2)
ἦρξε δ’ αὐτοῖσ τῶν κακῶν ἡ στάσισ, ἣν ἐστασίασαν πρὸσ Ῥοβόαμον τὸν Δαυίδου υἱωνὸν Ιἑρόβαμον τὸν τούτου δοῦλον αὑτῶν ἀποδείξαντεσ βασιλέα, ὃσ εἰσ τὸ θεῖον ἐξαμαρτὼν ἐχθρὸν αὐτοῖσ τοῦτο ἐποίησε μιμησαμένοισ τὴν ἐκείνου παρανομίαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 348:1)
αὖθισ δὲ αὐτῷ Τιβέριοσ ὁ Καῖσαρ συνίστησιν υἱωνὸν τὸν αὐτοῦ κελεύων τὰ πάντα αὐτῷ ταῖσ ἐξόδοισ παρατυγχάνειν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 202:1)
" Τιβέριοσ δὲ πιστὰ ἡγησάμενοσ τὰ εἰρημένα καὶ ἅμα μῆνιν ἀναφέρων τῷ Ἀγρίππᾳ παλαιάν, διότι κελεύσαντοσ αὐτοῦ θεραπεύειν Τιβέριον υἱωνόν τε αὐτοῦ γεγονότα καὶ Δρούσου παῖδα ὄντα, ὁ Ἀγρίππασ ἀτίμωσ ἦγεν παρακροασάμενοσ τὰσ ἐπιστολὰσ καὶ πᾶσ ὡσ τὸν Γάιον μετεκάθιζεν, "τοῦτον μὲν δή, φησί, Μάκρων, δῆσον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 226:2)
Τιβέριον δὲ τὸν υἱωνόν, ὡσ τῆσ τε Ῥωμαίων ἀρχῆσ ὁμοῦ διαμάρτοι καὶ τῆσ σωτηρίασ κεχρημένον διὰ τὸ ἐπ’ ἄλλων κρειττόνων οὐκ ἀνεκτὸν εἰσηγησαμένω τὴν συναναστροφὴν κείσεσθαι τὴν σωτηρίαν αὐτῷ τοῦ συγγενοῦσ μὴ ὠφελεῖν δυναμένου, φόβῳ τε καὶ μίσει τοῦ ἐφεστηκότοσ χρησομένου πρὸσ αὐτόν, τὰ μὲν ὡσ προσεδρεύοντα τῇ ἀρχῇ, τὰ δὲ ὡσ ἀντεπιβουλεύειν ὑπέρ τε τῆσ σωτηρίασ καὶ τῆσ ἀντιλήψεωσ τῶν πραγμάτων μὴ ἀφησόμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 256:1)
τὸν δ’ Ἀριστόβουλον Ὑρκανοῦ τοῦ ὑπὸ Πάρθων ληφθέντοσ υἱωνὸν ὄντα καταστήσασ ἀρχιερέα τῇ ἀδελφῇ αὐτοῦ συνῴκησεν Μαριάμμῃ, τὴν τοῦ πλήθουσ πρὸσ ἑαυτὸν θηρώμενοσ εὔνοιαν διὰ τὴν Ὑρκανοῦ μνήμην.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 306:1)
καὶ εἰκότωσ, ὦ Ξάνθε, ὃσ ἐπὶ τὸν ἐμὸν υἱωνὸν ὡρ́μησασ οὐκ αἰδεσθεὶσ ὅτι Νηρηίδοσ υἱὸσ ἦν.
(루키아노스, Dialogi Marini, xanthus and thalassa, chapter 2 1:2)
ὁ δὲ Κάτων ἀπέλιπε γενεὰν ἕνα μὲν υἱὸν ἐκ τῆσ ἐπιγαμηθείσησ, ᾧ παρωνύμιον ἔφαμεν γενέσθαι Σαλώνιον, ἕνα δὲ υἱωνὸν ἐκ τοῦ τελευτήσαντοσ υἱοῦ.
(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 27 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION