헬라어 문장 내 검색 Language

ὀρθῶσ γ’, ὁτιὴ νήφοντεσ οὐχ ὑγιαίνομεν·
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene15)
ἆῤ οὖν ὑγιαίνομεν μᾶλλον κακοὶ ὄντεσ, ἔτι δὲ μᾶλλον εὐποροῦμεν τῶν ἀναγκαίων;
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 15 4:1)
δεῖ δὲ καὶ τὰ κοινὰ μὴ παρορᾶν ἀλλ’ ἔν τινι λόγῳ τίθεσθαι καὶ χάριν ἔχειν ὅτι ζῶμεν, ὑγιαίνομεν, τὸν ἥλιον ὁρῶμεν οὔτε πόλεμοσ οὔτε στάσισ ἐστίν ἀλλὰ καὶ ἡ γῆ παρέχει γεωργεῖν καὶ θάλασσα πλεῖν ἀδεῶσ τοῖσ βουλομένοισ·
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 9 1:1)
δεῖ δὲ καὶ τὰ κοινὰ μὴ παρορᾶν ἀλλ’ ἔν τινι λόγῳ τίθεσθαι καὶ χαίρειν, ὅτι ζῶμεν ὑγιαίνομεν τὸν ἣλιον ὁρῶμεν·
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 95)
εἰ ἔρρωσθε, εἴη ἂν ὡσ βουλόμεθα. καὶ αὐτοὶ δὲ ὑγιαίνομεν.
(70인역 성경, Liber Maccabees II 11:28)
ἑσπερίην Μοῖρίσ με, καθ’ ἣν ὑγιαίνομεν ὡρ́ην, οὐκ οἶδ’ εἴτε σαφῶσ, εἴτ’ ὄναρ, ἠσπάσατο.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 1771)

SEARCH

MENU NAVIGATION