Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ζεὺσ δὲ πολὺν ὑετὸν ἀπ’ οὐρανοῦ χέασ τὰ πλεῖστα μέρη τῆσ Ἑλλάδοσ κατέκλυσεν, ὥστε διαφθαρῆναι πάντασ ἀνθρώπουσ, ὀλίγων χωρὶσ οἳ συνέφυγον εἰσ τὰ πλησίον ὑψηλὰ ὄρη.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 7 2:4)
φιλεῖ δ’, ὅταν τοῦτ’ ᾖ, ποιεῖν ὑετὸν μάλιστα.
(아리스토파네스, Wasps, Parodos, prelude24)
ὑετὸν δ’ ἐκ νέφουσ μεταβολὴν εἰσ ὕδωρ, ἐπειδὰν ἢ ἐκ γῆσ ἢ ἐκ θαλάττησ ἀνενεχθεῖσα ὑγρασία ὑφ’ ἡλίου μὴ τυγχάνῃ κατεργασίασ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 153:2)
καὶ τοῦ λοιποῦ παντὸσ ἐν αἰθρίᾳ τυγχάνοντοσ ἄνεμοί τε σφοδροὶ λάβρον κινοῦντεσ ὑετὸν κατῄγιζον, ἀστραπαί τε ἦσαν φοβεραὶ τοῖσ ὁρῶσι, καὶ κεραυνοὶ κατενεχθέντεσ ἐδήλουν τὴν παρουσίαν τοῦ θεοῦ οἷσ Μωυσῆσ ἔχαιρεν εὐμενοῦσ παρατυχόντοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 102:1)
Συνῄεσαν οὖν καὶ προσμιγέντων ὄμβροσ ἐπιγίνεται μέγασ καὶ ὕδωρ πολὺ καὶ χάλαζα, τόν τε ὑετὸν κατὰ πρόσωπον ἤλαυνε τῶν Χαναναίων ἄνεμοσ ταῖσ ὄψεσιν αὐτῶν ἐπισκοτῶν, ὡσ τὰσ τοξείασ ἀχρήστουσ αὐτοῖσ εἶναι καὶ τὰσ σφενδόνασ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 261:1)
Χρόνου δ’ ὀλίγου διελθόντοσ παραγίνεται πρὸσ Ἄχαβον τὸν βασιλέα κατὰ βούλησιν τοῦ θεοῦ δηλώσων αὐτῷ τὸν γενησόμενον ὑετόν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 411:1)
ἅμα τε γὰρ ἐπαύετο τοῦ λόγου, ὃν πρὸσ τοὺσ Ιοὐδαίουσ εἶπεν, καὶ αὐτίκα ὑετὸν ἠφίει μέγαν παρ’ ἐλπίδα τοῖσ ἀνθρώποισ γενόμενον διὰ τὸ ἐκείνην τὴν ἡμέραν αἴθριον ἑώθεν οὖσαν οὐδὲν ὄμβριον ἀποσημαίνειν ἐκ τῶν περὶ τὸν οὐρανὸν καὶ τὸ πᾶν ἔτοσ αὐχμῷ μεγάλῳ κατεσχημένον ἐπ’ ἀπογνώσει ποιεῖν τοὺσ ἀνθρώπουσ ὕδατοσ τοῦ ἄνωθεν, εἰ καὶ σύννεφόν ποτε θεάσαιντο τὸν οὐρανόν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 338:1)
τὼ μὲν ἄρα προπάροιθε πυλάων ὑψηλάων ἕστασαν ὡσ ὅτε τε δρύεσ οὔρεσιν ὑψικάρηνοι, αἵ τ’ ἄνεμον μίμνουσι καὶ ὑετὸν ἤματα πάντα ῥίζῃσιν μεγάλῃσι διηνεκέεσσ’ ἀραρυῖαι·
(호메로스, 일리아스, Book 12 9:8)
τῶν πλεόντων δὲ ὁ μὲν βορέαν εὔχετο ἐπιπνεῦσαι, ὁ δὲ νότον, ὁ δὲ γεωργὸσ ᾔτει ὑετόν, ὁ δὲ γναφεὺσ ἥλιον.
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 25:8)
οἵ τε βάρβαροι παρεῖχαν οὐ τὴν τυχοῦσαν φιλανθρωπίαν ἡμῖν, ἅψαντεσ γὰρ πυρὰν προσελάβοντο πάντασ ἡμᾶσ διὰ τὸν ὑετὸν τὸν ἐφεστῶτα καὶ διὰ τὸ ψύχοσ.
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 19 336:1)
καὶ πάλιν προσηύξατο, καὶ ὁ οὐρανὸσ ὑετὸν ἔδωκεν καὶ ἡ γῆ ἐβλάστησεν τὸν καρπὸν αὐτῆσ.
(IAKWBOU, chapter 1 118:1)
γῆ γὰρ ἡ πιοῦσα τὸν ἐπ’ αὐτῆσ ἐρχόμενον πολλάκισ ὑετόν, καὶ τίκτουσα βοτάνην εὔθετον ἐκείνοισ δι’ οὓσ καὶ γεωργεῖται, μεταλαμβάνει εὐλογίασ ἀπὸ τοῦ θεοῦ·
(PROS EBRAIOUS, chapter 1 110:1)
ἀνακινηθέντοσ δὲ τοῦ ὕδατοσ ἄνεισιν ἀχλὺσ ἐοικυῖα ὁμίχλῃ, διαλιποῦσα δὲ ὀλίγον γίνεται νέφοσ ἡ ἀχλὺσ καὶ ἐσ αὑτὴν ἄλλα ἐπαγομένη τῶν νεφῶν ὑετὸν τοῖσ Ἀρκάσιν ἐσ τὴν γῆν κατιέναι ποιεῖ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 38 7:2)
φωνήν, ὑετὸν προσδεχόμενοι καὶ τοῦτο σημεῖον ἐν τοῖσ βεβαιοτάτοισ ἐστίν.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 34 8:1)
δὲ τὴν χάλαζαν καὶ τὸν ὑετὸν ἀπὸ τῆσ μακρᾶσ καταφορᾶσ ὑποπεπλασμένον.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 3, chapter 4 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION