Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅλωσ δὲ ἐν δημοκρατίᾳ τὸν εἰσ ὁντινοῦν ὑβριστήν, τοῦτον οὐκ ἐπιτήδειον ἡγήσατο εἶναι συμπολιτεύεσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 174)
τὸν Ἀθήνησιν ὑβριστὴν οὐκ εἰσ τοὺσ ἄλλουσ μόνον, ἀλλὰ καὶ εἰσ τὸ σῶμα τὸ ἑαυτοῦ, νόμων ὄντων, ὑμῶν ὁρώντων, ἐχθρῶν ἐφεστηκότων, τοῦτον τὸν αὐτὸν λαβόντα ἄδειαν καὶ ἐξουσίαν καὶ ἀρχήν, τίσ ἂν ἐλπίσειεν ἀπολελοιπέναι τι τῶν ἀσελγεστάτων ἔργων;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1082)
ἥξεισ δ’ Ὑβριστὴν ποταμὸν οὐ ψευδώνυμον, ὃν μὴ περάσῃσ, οὐ γὰρ εὔβατοσ περᾶν, πρὶν ἂν πρὸσ αὐτὸν Καύκασον μόλῃσ, ὀρῶν ὕψιστον, ἔνθα ποταμὸσ ἐκφυσᾷ μένοσ κροτάφων ἀπ’ αὐτῶν.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, lyric 2:6)
ἀρσενοπληθῆ δ’ ἑσμὸν ὑβριστὴν Αἰγυπτογενῆ, πρὶν πόδα χέρσῳ τῆ δ’ ἐν ἀσώδει θεῖναι, ξὺν ὄχῳ ταχυήρει πέμψατε πόντονδ’·
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode, lyric 1:6)
ἀποπλέων δὲ ἐπὶ τῆσ ἠιόνοσ τῆσ Αἰνίασ Σαρπηδόνα, Ποσειδῶνοσ μὲν υἱὸν ἀδελφὸν δὲ Πόλτυοσ, ὑβριστὴν ὄντα τοξεύσασ ἀπέκτεινε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 9:24)
ἀπέκτεινε δὲ καὶ Λαογόραν μετὰ τῶν τέκνων, βασιλέα Δρυόπων, ἐν Ἀπόλλωνοσ τεμένει δαινύμενον, ὑβριστὴν ὄντα καὶ Λαπιθῶν σύμμαχον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 7 7:6)
ἀλλ’ ἵν’ ἐπ’ αὐτοφώρῳ λάβῃσ σεαυτὸν ὑβριστὴν ὄντα καὶ συκοφάντην καὶ περίεργον, ἐξέτασον τίσ ἦν ὁ τὸν αὑτοῦ λόγον οὕτωσ ἐπαινέσασ ὥστε ἄντικρυσ ἐν αὐτῷ ἐκείνῳ περὶ αὑτοῦ διαλέγεσθαι, ὥσπερ ὁ τῆσ κωμῳδίασ ποιητὴσ περὶ τοῦ δράματοσ, τοῦτο μὲν ἀρχόμενοσ τοῦ προοιμίου ὑπισχνούμενοσ ἀξίωσ ἐρεῖν καὶ τοῦ πράγματοσ καὶ τοῦ χρόνου τοῦ διατριφθέντοσ αὐτῷ περὶ τὸν λόγον, καὶ πρόσ γ’ ἔτι προστιθεὶσ ὅτι καὶ παντὸσ ὃν τυγχάνει βεβιωκώσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 23:8)
εἶναί σ’ ὑβριστήν φησι καὶ λέγειν ὅτι πάλαι ποτ’ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 2:25)
ἀλλὰ πλακοῦντα αἴνει Ἀθήνησιν γεγενημένον εἰ δὲ μή, ἄν που αὐτὸν ἔχῃσ ἑτέρωθι, μέλι ζήτησον ἀπελθὼν Ἀττικόν, ὡσ τοῦτ’ ἐστὶν ὃ ποιεῖ κεῖνον ὑβριστήν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 59 2:3)
τὸ γὰρ ἐπ’ ἐξουσίασ καὶ πλούτου πονηρὸν εἶναι καὶ ὑβριστὴν τεῖχόσ ἐστι πρὸσ τὸ μηδὲν ἂν αὐτὸν ἐξ ἐπιδρομῆσ παθεῖν, ἐπεὶ περιαιρεθεὶσ οὗτοσ τὰ ὄντα ἴσωσ μὲν οὐκ ἂν ὑβρίζοι, εἰ δ’ ἄρα, ἐλάττονοσ ἄξιοσ ἔσται τοῦ μικροτάτου παρ’ ὑμῖν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 183:1)
μὴ τοίνυν ὑμῖν, πρὸσ τῷ μὴ καλόν, μηδὲ θεμιτὸν νομίζετ’, ἄνδρεσ δικασταί, μηδ’ ὅσιον εἶναι τοιούτων ἀνδρῶν οὖσιν ἀπογόνοισ, πονηρὸν καὶ βίαιον καὶ ὑβριστὴν λαβοῦσιν ἄνθρωπον καὶ μηδένα μηδαμόθεν, συγγνώμησ ἢ φιλανθρωπίασ ἢ χάριτόσ τινοσ ἀξιῶσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 195:2)
κρίνων ἄνθρωπον καὶ δοκοῦντα καὶ ὄντα βίαιον καὶ ὑβριστήν, ἡμαρτηκότ’ ἀσελγῶσ ἐν πανηγύρει, μάρτυρασ τῆσ ὕβρεωσ τῆσ ἑαυτοῦ πεποιημένον οὐ μόνον ὑμᾶσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἐπιδημήσαντασ ἅπαντασ τῶν Ἑλλήνων.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 279:4)
Οὔ τοί γε ὁρᾷσ ἄνδρα ὑβριστήν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ 10:2)
ἀλλὰ Σικκίῳ μέν, ἐπειδὴ φόβου μείζονοσ ἠλευθερωκέναι ἐδόκει τὴν πόλιν τὸν Οὐολούσκων ὑβριστὴν καθελὼν στρατὸν καὶ τὸν ἡγεμόνα αὐτῶν ἀποκτείνασ τὴν μείζονα πομπὴν ἐψηφίσαντο·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 67 14:3)
θαυμαζόντων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων "τοῦτον μέντοι λαβών", ἔφη, "παρ’ ὑμῶν ὑβριστὴν καὶ βίαιον ἀποδίδωμι ὑμῖν ἐπιεικῆ καὶ δημοτικόν".
(에픽테토스, Works, book 0 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION