Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἵν’ ἕκαστοσ ἡμῶν τὰσ ἐκ τῶν νόμων ζημίασ φοβούμενοσ μᾶλλον ἢ τοὺσ πολεμίουσ, ἀμείνων ἀγωνιστὴσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ὑπάρχῃ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1759)
τὸ δὲ μέγιστον εἰδέναι χρή, ὅτι ὅταν ᾖ μὴ ἰσχυρὰ ζητήματα ἐξ ἑκατέρων τῶν μερῶν, ἀλλ’ ὑπάρχῃ θατέροισ μὴ πρόδηλα αὐτὰ εἶναι, ὁ δὲ ὡσ ἐπὶ ὁμολογουμένοισ σχεδὸν τοῖσ ζητήμασι συνάγει τὸν λόγον, οἱο͂́σ ἐστιν ὁ κατὰ Μειδίου.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 6:2)
ἕνα δ’ ἐν ᾧ ἄν τι ὑπάρχῃ ὡσ δεκτικῷ, οἱο͂ν ὁ χαλκὸσ ἔχει τὸ εἶδοσ τοῦ ἀνδριάντοσ καὶ τὴν νόσον τὸ σῶμα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 223:1)
τὰ μὲν οὖν οὕτω λέγεται, τὰ δ’ ἐὰν κατὰ μέροσ τι τούτων τισ ὑπάρχῃ τῶν τρόπων, οἱο͂ν ἐκ πατρὸσ καὶ μητρὸσ τὸ τέκνον καὶ ἐκ γῆσ τὰ φυτά, ὅτι ἔκ τινοσ μέρουσ αὐτῶν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 231:2)
ὥστ’ ἐπεὶ ἔστιν ὑπάρχον τι καὶ τινί, καὶ ἔνια τούτων καὶ ποὺ καὶ ποτέ, ὅ τι ἂν ὑπάρχῃ μέν, ἀλλὰ μὴ διότι τοδὶ ἦν ἢ νῦν ἢ ἐνταῦθα, συμβεβηκὸσ ἔσται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 269:2)
καὶ γὰρ τοῦτο ἱκανὸν ἂν ὑπάρχῃ, κἂν μὴ ᾖ εἴδη, μᾶλλον δ’ ἴσωσ κἂν ᾖ εἴδη ἅμα δὲ δῆλον καὶ ὅτι εἴπερ εἰσὶν αἱ ἰδέαι οἱάσ τινέσ φασιν, οὐκ ἔσται τὸ ὑποκείμενον οὐσία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 72:1)
ἐπὶ μὲν γὰρ τοῦ ἄνθρωποσ καὶ λευκὸν πολλὰ μέν ἐστιν ὅταν μὴ ὑπάρχῃ θατέρῳ θάτερον, ἓν δὲ ὅταν ὑπάρχῃ καὶ πάθῃ τι τὸ ὑποκείμενον, ὁ ἄνθρωποσ τότε γὰρ ἓν γίγνεται καὶ ἔστιν ὁ λευκὸσ ἄνθρωποσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 191:4)
ὁποτέρου γὰρ ἂν ὀρέγηται κυρίωσ, τοῦτο ποιήσει ὅταν ὡσ δύναται ὑπάρχῃ καὶ πλησιάζῃ τῷ παθητικῷ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 51:3)
λέγεται μὲν γὰρ τὸ ἓν τοσαυταχῶσ, καὶ ἕκαστον ἔσται ἓν τούτων, ᾧ ἂν ὑπάρχῃ τισ τούτων τῶν τρόπων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 9:2)
πολλαχῶσ δὲ λεγομένων τῶν ἐναντίων, ἀκολουθήσει τὸ τελείωσ οὕτωσ ὡσ ἂν καὶ τὸ ἐναντίοισ εἶναι ὑπάρχῃ αὐτοῖσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 62:2)
συμβαίνει δὲ τὰ τοιαῦτα, ἐπειδὰν ὃ μὲν δι’ ἡδονὴν τὸν ἐρώμενον φιλῇ, ὃ δὲ διὰ τὸ χρήσιμον τὸν ἐραστήν, ταῦτα δὲ μὴ ἀμφοῖν ὑπάρχῃ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 6:2)
ἓν μὲν οὖν εἶδοσ κτητικῆσ κατὰ φύσιν τῆσ οἰκονομικῆσ μέροσ ἐστίν, καθὸ δεῖ ἤτοι ὑπάρχειν ἢ πορίζειν αὐτὴν ὅπωσ ὑπάρχῃ ὧν ἔστι θησαυρισμὸσ χρημάτων πρὸσ ζωὴν ἀναγκαίων, καὶ χρησίμων εἰσ κοινωνίαν πόλεωσ ἢ οἰκίασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 104:1)
ἀλλ’ ὅμωσ σκοπῶμεν, ὅταν περὶ τὸν αὐτὸν ταῦθ’ ὑπάρχῃ χρόνον, πῶσ διοριστέον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 202:1)
ἕτερον δ’ εἶδοσ ὀλιγαρχίασ, ὅταν παῖσ ἀντὶ πατρὸσ εἰσίῃ, τέταρτον δ’, ὅταν ὑπάρχῃ τε τὸ νῦν λεχθὲν καὶ ἄρχῃ μὴ ὁ νόμοσ ἀλλ’ οἱ ἄρχοντεσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 90:1)
ἀπορήσειε δ’ ἄν τισ, ἂν δύναμισ ὑπάρχῃ καὶ τῆσ πολιτείασ φιλία, τί δεῖ τῆσ ἀρετῆσ;
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 189:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION