Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ δ’ ἐν μέρει πρὸσ ἄνδρα ὁρῶν ἤδη διεδίδου, οἱο͂ν δὴ τέχνασ καὶ ἐπιτηδεύματα καὶ βίουσ πάντασ, κοινῷ τινι φαρμάκῳ πρὸσ ἅπαντασ πόνουσ καὶ πράξεισ πάσασ τῇ ὑγιείᾳ χρώμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 3:1)
ὦ μακαριστοὶ μὲν ὑμεῖσ τῶν ἄνω προγόνων ἐπ’ ἀμφότερα, εὐδαίμονεσ δὲ τῶν ἀφ’ ὑμῶν φύντων, ἔτι δὲ ὑμῶν τε αὐτῶν καὶ ἀδελφῶν, οἷσ Ιἀσώ τε καὶ Πανάκεια καὶ Αἴγλη σύνεστι καὶ Ὑγίεια, ἡ πάντων ἀντίρροποσ, Ἠπιόνησ δὴ παῖδεσ ἐπώνυμοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 6:1)
καὶ πεποίηκεν ἡμῖν οἱο͂ν ἁρμονίαν τὸν βίον καὶ συνῆψε ταῖσ δωρεαῖσ, σοφίασ ἐρᾶν δι’ ὑγιείασ ποιήσασ, ὑγίειαν δὲ ἡδίω σὺν εὐπορίᾳ καταστήσασ, τῷ δὲ μέσῳ τὰ ἄκρα οἱο͂ν γόμφῳ συλλαβὼν καὶ βεβαιωσάμενοσ τῇ ὑγιείᾳ τὰ τῆσ ψυχῆσ ἀγαθὰ καὶ τὴν τῶν ὄντων ὄνησιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 6:6)
τῶν δὲ ποιητικῶν ἐπιστημῶν ἕτερον τὸ τέλοσ τῆσ ἐπιστήμησ καὶ γνώσεωσ, οἱο͂ν ὑγίεια μὲν ἰατρικῆσ, εὐνομία δὲ ἤ τι τοιοῦθ’ ἕτερον τῆσ πολιτικῆσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 64:2)
νῦν μὲν γὰρ ἐκ τῶν ἀνομολογουμένων ἔχειν τὸ ἀγαθόν, ἐξ ἐκείνων τὰ ὁμολογούμενα εἶναι ἀγαθὰ δεικνύουσιν, ἐξ ἀριθμῶν, ὅτι ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ ὑγίεια ἀγαθόν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 102:2)
οὐ γὰρ ὅπωσ ὑπάρξει τὸ ὁτῳοῦν ὑπάρχον ἡ ἰατρικὴ πραγματεύεται, ἀλλ’ ὅπωσ ὑγίεια.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 107:4)
ἔτι οὐδὲ δείκνυσιν οὐθεὶσ ὅτι ἀγαθὸν ἡ ὑγίεια, ἂν μὴ σοφιστὴσ ᾖ καὶ μὴ ἰατρόσ οὗτοι γὰρ τοῖσ ἀλλοτρίοισ λόγοισ σοφίζονται, ὥσπερ οὐδ’ ἄλλην ἀρχὴν οὐδεμίαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 114:2)
ἀλλ’ οὐκ οἰκοδόμησισ καὶ ἰατρικῆσ ὑγίεια ἀλλ’ οὐχ ὑγίανσισ οὐδ’ ἰάτρευσισ, τῶν δ’ ἡ χρῆσισ ἔργον, οἱο͂ν ὄψεωσ ὁρ́ασισ καὶ μαθηματικῆσ ἐπιστήμησ θεωρία.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 10:1)
ἔτι πᾶσαν διάθεσιν ὑπὸ τῶν αὐτῶν γίγνεσθαι καὶ φθείρεσθαι πὼσ προσφερομένων, ὥσπερ ὑγίεια ὑπὸ τροφῆσ καὶ πόνων καὶ ὡρ́ασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 39:1)
ἀλλ’ οὐχ ὑγίεια ἐπαινετόν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 52:2)
ἄλλωσ γὰρ ἡ ἰατρικὴ ἀρχὴ καὶ ἄλλωσ ἡ ὑγίεια·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 70:1)
τοῦτο δ’ ἐστὶ τὸ οὗ ἕνεκα, οἱο͂ν τοῦ περιπατεῖν ἡ ὑγίεια.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 13:2)
ταύτην μὲν οὖν φανερὸν ὅτι οὐκ ἐνδέχεται ἔχειν ἕξιν εἰσ ἄπειρον γὰρ βαδιεῖται, εἰ τοῦ ἐχομένου ἔσται ἔχειν τὴν ἕξιν, ἄλλον δὲ τρόπον ἕξισ λέγεται διάθεσισ καθ’ ἣν ἢ εὖ ἢ κακῶσ διάκειται τὸ διακείμενον, καὶ ἢ καθ’ αὑτὸ ἢ πρὸσ ἄλλο, οἱο͂ν ἡ ὑγίεια ἕξισ τισ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 210:1)
τῆσ γὰρ στερήσεωσ οὐσία ἡ οὐσία ἡ ἀντικειμένη, οἱο͂ν ὑγίεια νόσου, ἐκείνησ γὰρ ἀπουσία ἡ νόσοσ, ἡ δὲ ὑγίεια ὁ ἐν τῇ ψυχῇ λόγοσ καὶ ἡ ἐπιστήμη.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 90:2)
ἐπειδὴ τοδὶ ὑγίεια, ἀνάγκη εἰ ὑγιὲσ ἔσται τοδὶ ὑπάρξαι, οἱο͂ν ὁμαλότητα, εἰ δὲ τοῦτο, θερμότητα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 91:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION