Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ μὲν γὰρ ἀνθρώπου φύσισ νηπία τότε καὶ ὑδαρὴσ ὁμοία Δήμητροσ ἀτελεῖ χλόῃ, προελθοῦσα δὲ εἰσ τὸ μέτρον ὡρ́ασ καὶ νεότητοσ παντὸσ ἀτεχνῶσ φυτοῦ κρεῖττον καὶ ἐπιφανέστερον βλάστημα.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 102:1)
ἀπ’ αὐτοῦ τοῦ χαρακτῆροσ εὑρ́οι τισ ἂν οὐκ ὄντα τὸν λόγον Δεινάρχου ὑδαρήσ τε γὰρ καὶ ἀσθενὴσ καὶ ψυχρόσ ἐστιν, ἀλλὰ μᾶλλον αὐτὸν ἄν τισ θείη Δημοκλείδου ἢ Μενεσαίχμου ἢ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων τινόσ.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 11 5:6)
νομίζομεν, ὦ ἄνδρεσ διά τε τὸν χαρακτῆρα ὑδαρὴσ γὰρ καὶ κεχυμένοσ καὶ ψυχρόσ καὶ ὅτι ὁ λέγων αὐτούσ, ὢν οὔτε ἄδοξοσ καὶ μετὰ Λυκοῦργον τὴν διοίκησιν τῶν δημοσίων χρημάτων παραλαβών, ἐξητασμένοσ δὲ πολλάκισ αὐτόσ, ὡσ ἐν τοῖσ λόγοισ περὶ ἁπάντων μηνύει, καὶ ἐν ἰδίοισ καὶ ἐν δημοσίοισ ἀγῶσιν οὐκ ἂν ἦν ἀδύνατοσ, ὥστε Δεινάρχῳ λογογράφῳ·
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 11 6:3)
Καὶ ὁκόσα μὲν κρεηφαγίη πολλὴ παρὰ τὸ ἔθοσ βρωθεῖσα ποιέει, ἢ σκόροδα, ἢ σίλφιον ἢ ὀπὸσ ἢ καυλὸσ, ἢ ἄλλα ὁκόσα τοιουτότροπα μεγάλασ δυνάμιασ ἔχοντα ἰδίασ, ἧσσον ἄν τισ θαυμάσειεν, εἰ τὰ τοιαῦτα πόνουσ ἐμποιέει τῇσι κοιλίῃσι μᾶλλον τῶν ἄλλων‧ ἀλλ’ εἰ καταμάθοισ ὁκόσον μᾶζα ὄχλον καὶ ὄγκον καὶ φῦσαν καὶ στρόφον τῇ κοιλίῃ παρέχει παρὰ τὸ ἔθοσ βρωθεῖσα τῷ μὴ μαζοφαγέειν εἰθισμένῳ, ἢ ὁκοῖον ἄρτοσ βάροσ καὶ τάσιν κοιλίησ τῷ μαζοφαγέειν εἰθισμένῳ‧ ἢ αὐτόσ τε ὁ ἄρτοσ θερμὸσ βρωθεὶσ οἱήν δίψαν παρέχει, καὶ ἐξαπιναίην πληθώρην διὰ τὸ ξηραντικόν τε καὶ βραδύπορον‧ καὶ οἱ ἄγαν καθαροί τε καὶ ξυγκομιστοὶ παρὰ τὸ ἔθοσ βρωθέντεσ οἱᾶ διαφέροντα ἀλλήλων ποιεῦσι‧ καὶ μᾶζά τε ξηρὴ παρὰ τὸ ἔθοσ, ἢ ὑγρὴ, ἢ γλίσχρη‧ καὶ τὰ ἄλφιτα οἱο͂́ν τι ποιέει τὰ ποταίνια τοῖσι μὴ εἰωθόσι, καὶ τὰ ἑτεροῖα τοῖσι τὰ ποταίνια εἰωθόσι‧ καὶ οἰνοποσίη καὶ ὑδροποσίη παρὰ τὸ ἔθοσ ἐσ θάτερα μεταβληθέντα ἐξαπίνησ, καὶ ὑδαρήσ τε οἶνοσ καὶ ἄκρητοσ παρὰ τὸ ενοσ ἐξαπίνησ ποθείσ‧ ὁ μὲν γὰρ πλάδον τε ἐν τῇ ἄνω κοιλίῃ ἐμποιήσει καὶ φῦσαν ἐν τῇ κάτω‧ ὁ δὲ παλμόν τε φλεβῶν καὶ καρηβαρίην καὶ δίψαν‧ καὶ λευκοσ τε καὶμέλασ οἶνοσ παρὰ τὸ ἔθοσ μεταβάλλοντι, εἰ καὶ ἄμφω οἰνώδεεσ εἰε͂ν, ὅμωσ πολλὰ ἂν ἑτεροιώσειαν κατὰ τὸ σῶμα, ὡσ δὴ γλυκύν τε καὶ οἰνώδεα οἶνον ἧσσον ἄν τισ φαίη θαυμαστὸν εἶναι μὴ τωὐτὸ δύνασθαι ἐξαπίνησ μεταβληθέντα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 10.2)

SEARCH

MENU NAVIGATION