Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εὖ δ’ ἴστε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὅτι τὰ μὲν τῶν δημοκρατουμένων σώματα καὶ τὴν πολιτείαν οἱ νόμοι σῴζουσι, τὰ δὲ τῶν τυράννων καὶ ὀλιγαρχικῶν ἀπιστία καὶ ἡ μετὰ τῶν ὅπλων φρουρά.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 51)
τὸ γὰρ αὐτὸ ηὔξησέ τε τῶν ἐν Φωκεῦσι τυράννων τὰ πράγματα καὶ καθεῖλε·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1312)
οὗτοσ προδοὺσ τοῖσ πολεμίοισ Νύμφαιον τὸ ἐν τῷ Πόντῳ, τότε τῆσ πόλεωσ ἐχούσησ τὸ χωρίον τοῦτο, φυγὰσ ἀπ’ εἰσαγγελίασ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐγένετο, τὴν κρίσιν οὐχ ὑπομείνασ, καὶ ἀφικνεῖται εἰσ Βόσπορον, κἀκεῖ λαμβάνει δωρεὰν παρὰ τῶν τυράννων τοὺσ ὠνομασμένουσ Κήπουσ, καὶ γαμεῖ γυναῖκα πλουσίαν μὲν νὴ Δία καὶ χρυσίον ἐπιφερομένην πολύ, Σκύθιν δὲ τὸ γένοσ, ἐξ ἧσ αὐτῷ γίγνονται θυγατέρεσ δύο, ἃσ ἐκεῖνοσ δεῦρο μετὰ πολλῶν χρημάτων ἀποστείλασ, συνῴκισε τὴν μὲν ἑτέραν ὁτῳδήποτε, ἵνα μὴ πολλοῖσ ἀπεχθάνωμαι·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 171 1:5)
φίλοσ φίλοισι τοῖσ ἐκεῖ καλῶσ θανοῦσιν κατὰ χθονὸσ ἐμπρέπων σεμνότιμοσ ἀνάκτωρ, πρόπολόσ τε τῶν μεγίστων χθονίων ἐκεῖ τυράννων·
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, antistrophe 21)
ἄταφα γὰρ οἱ νόμοι τὰ σώματα τῶν τυράννων ὑπερορίζουσι καὶ τὴν μνήμην ἀτιμοῦσι καὶ δημεύουσι τὴν περιουσίαν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 10:8)
Καὶ δοκεῖ τόδε τὸ ἔργον Ἀντωνίῳ τὸν μετ’ οὐ πολὺ Παρθυικὸν πόλεμον ἐξάψαι, πολλῶν ἐκ Συρίασ τυράννων ἐσ αὐτοὺσ συμφυγόντων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 1 10:1)
παρὰ δὲ τὴν Γαϊού Καίσαροσ ἄρα τελευτὴν καὶ στάσιν ἐπ’ αὐτῇ κατὰ πόλεισ ὑπὸ τυράννων εἴχετο, συλλαμβανόντων τοῖσ τυράννοισ τῶν Παρθυαίων·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 1 10:4)
καὶ τὴν πενίαν τὴν ἐμαυτοῦ μακαρίζω μᾶλλον ἢ τὸν τῶν τυράννων πλοῦτον ὁμοῦ καὶ φόβον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 20:6)
ἀλλὰ γὰρ οὐχ ὅδε μόνοσ Ἀθήνησιν, οὐδὲ Κριτίασ ἔτι πρὸ τούτου, καὶ ὅσοι τῷ Κριτίᾳ συμφιλοσοφοῦντεσ ἐτυράννησαν, ἀλλὰ καὶ ἐν Ἰταλίᾳ τῶν πυθαγορισάντων καὶ ἐν τῇ ἄλλῃ Ἑλλάδι τῶν ἑπτὰ σοφῶν λεγομένων ὅσοι πραγμάτων ἐλάβοντο, ἐδυνάστευσάν τε καὶ ἐτυράννησαν ὠμότερον τῶν ἰδιωτικῶν τυράννων, ὥστε καὶ περὶ τῶν ἄλλων φιλοσόφων ἄπορον ποιῆσαι καὶ ὕποπτον, εἴτε δι’ ἀρετήν, εἴτε πενίασ καὶ ἀπραξίασ τὴν σοφίαν ἔθεντο παραμύθιον, ὧν γε καὶ νῦν πολλοὶ ἰδιωτεύοντεσ καὶ πενόμενοι, καὶ τὴν ἀναγκαίαν ἐκ τῶνδε σοφίαν περικείμενοι, τοῖσ πλουτοῦσιν ἢ ἄρχουσι λοιδοροῦνται πικρῶσ, οὐχ ὑπεροψίασ πλούτου καὶ ἀρχῆσ δόξαν σφίσι μᾶλλον ἢ ζηλοτυπίασ ἐσ αὐτὰ προφέροντεσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 1:6)
ταῦτα εἰδότεσ ἄνθρωποι καὶ μεγάλην ὑπὲρ μεγάλων ὀφείλοντεσ χάριν, ὡσ χρόνῳ ὕστερον ἀθροίζοντεσ ἀλλήλουσ πόλεισ ᾤκιζον, τὰσ ἀκροπόλεισ ἐξεῖλον Διὶ, πρόσ τε τὸ τοῦ παντὸσ παράδειγμα βλέποντεσ, ὅτι ἦν αὐτὸσ τῶν ἄκρων τοῦ παντὸσ οἰκήτωρ, καὶ ἅμα τῶν ἐπικαιροτάτων ἑκόντεσ ἐξιστάμενοι, ὡσ μόνῳ τυράννων ἄρχειν εἰδότι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 5:7)
πάλιν αὖ τυράννων καταλύσεισ παρὰ τούτων καὶ τὰ πρὸσ Ἀλκμαιωνίδασ οἰκεῖα καὶ μυρία τοιαῦτα ὕπεισί με.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 19:7)
καὶ ἔγωγε ἡδέωσ ἂν ἐροίμην τοὺσ ὑπὲρ τῶν Λακεδαιμονίων νῦν διατεινομένουσ, τίνα γνώμην εἶχον τότε καὶ τί ποτ’ αὐτοῖσ ἐδόκει, ὅτ’ ἐξῄεσαν μὲν ἐκ Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι σωφρονιοῦντεσ, ὡσ ἔφασκον, τοὺσ Θηβαίουσ, ἐπειδήπερ οὐ συνεστρατεύσαντο αὐτοῖσ ἐπὶ τὸν Πειραιᾶ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἐκπεσόντασ ἡμῶν ὑπὸ τῶν τυράννων ὑπεδέξαντο, ἧκον δὲ Θηβαῖοι δεῦρο καλοῦντεσ ὑμᾶσ, καὶ ἐδέοντο μὴ περιοφθῆναι, κύριοι δ’ ἦτε καὶ προέσθαι καὶ μὴ, τί τότε ἐφρόνουν οἱ νῦν μετὰ Λακεδαιμονίων ὄντεσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 8:10)
πρὸσ Διὸσ, πόσου ποτ’ ἂν ἐπρίασθε, ὅτε ἤρχεσθε ὑπ’ αὐτῶν καὶ ὑβρίζεσθε ὑπὸ τῶν τυράννων, εἰσ τοιοῦτον καιρὸν περιστῆναι τὰ πράγματα καὶ τοιαύτην λαβὴν ὑμῖν παραπεσεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 19:9)
φέρε δὴ πρὸσ τοῦ Πλαταιᾶσιν ἐλευθερίου καὶ τῶν τριάκοντα τυράννων, εἰ ὅτε πρῶτον καθίσταντο πρὸσ ἀλλήλουσ εἰσ πόλεμον πρέσβεισ πεμψάντων, ἀκούσαντεσ ἀμφοτέρων ἐπὶ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἀπεκλίναμεν κἀκείνουσ εἱλόμεθα, οὐκ ἂν τοῦτο ἰσχυρότατον ἦν τοῖσ νῦν ὑπὲρ αὐτῶν λέγουσιν, ὅτι ἤδη τῶν Θηβαίων κατέγνωτε καὶ οὐ δεῖ παριδεῖν οὓσ τότ’ ἐποιήσασθε συμμάχουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 7:1)
αὖθισ δὲ τὸ τῶν Ἀθηναίων θεωρήσατε, οἳ στασιάζοντεσ μὲν οὔτε σφίσιν αὐτοῖσ οὔτε ἑτέροισ ἠδύναντ’ εἶναι χρήσιμοι, ἐπεὶ δὲ τῶν τυράννων ἀπαλλαγέντεσ ὡμονόησαν πρὸσ ἀλλήλουσ, οὐ μόνον τὴν πόλιν, ἀλλὰ καὶ τὴν Ἑλλάδα ἠλευθέρωσαν ἐν τοῖσ μεγίστοισ καιροῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 7:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION