Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"κτενῶ καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ καὶ ψήφῳ καὶ τῇ ἐμαυτοῦ χειρί, ἂν δυνατὸσ ὦ, ὃσ ἂν καταλύσῃ τὴν δημοκρατίαν τὴν Ἀθήνησι, καὶ ἐάν τισ ἄρξῃ τιν’ ἀρχὴν καταλελυμένησ τῆσ δημοκρατίασ τὸ λοιπόν, καὶ ἐάν τισ τυραννεῖν ἐπαναστῇ ἢ τὸν τύραννον συγκαταστήσῃ·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 159:4)
Ὁ μὲν δὴ τάδε ἐπέστελλε, Ῥωμαῖοι δ’ οὐχ ἑκόντεσ μὲν οὐδὲ κατὰ νόμον ἔτι χειροτονοῦντεσ οὐδὲν οὐδ’ ἐπὶ σφίσιν ἡγούμενοι τὸ ἔργον ὅλωσ, ἐν δὲ τῇ πάντων ἀπορίᾳ τὴν ὑπόκρισιν τῆσ χειροτονίασ ὡσ ἐλευθερίασ εἰκόνα καὶ πρόσχημα ἀσπασάμενοι χειροτονοῦσι τὸν Σύλλαν, ἐσ ὅσον θέλοι, τύραννον αὐτοκράτορα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 11 5:1)
"ὅστισ γὰρ ὡσ τύραννον ἐμπορεύεται, κείνου ̓στὶ δοῦλοσ, κἂν ἐλεύθεροσ μόλῃ," ἐνέβαινεν ἐσ τὸ σκάφοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 12 3:3)
Οἱ δὲ σφαγεῖσ ἐβούλοντο μέν τι εἰπεῖν ἐν τῷ βουλευτηρίῳ, οὐδενὸσ δὲ παραμείναντοσ τὰ ἱμάτια ταῖσ λαιαῖσ ὥσπερ ἀσπίδασ περιπλεξάμενοι καὶ τὰ ξίφη μετὰ τοῦ αἵματοσ ἔχοντεσ ἐβοηδρόμουν βασιλέα καὶ τύραννον ἀνελεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 2:1)
ὧδε δὲ αὐτοῖσ ἔχουσι πρῶτοσ ἐπιφαίνεται Κίννασ στρατηγόσ, οἰκεῖοσ ὢν ἐξ ἐπιγαμίασ τῷ Καίσαρι, καὶ παρὰ δόξαν ἐπελθὼν ἐσ μέσουσ τήν τε ἐσθῆτα τὴν στρατηγικὴν ἀπεδύσατο, ὡσ παρὰ τυράννου δεδομένησ ὑπερορῶν, καὶ τὸν Καίσαρα τύραννον ἐκάλει καὶ τοὺσ ἀνελόντασ τυραννοκτόνουσ, καὶ τὸ πεπραγμένον ἐσέμνυνεν ὡσ ὁμοιότατον μάλιστα τῷ προγονικῷ καὶ τοὺσ ἄνδρασ ὡσ εὐεργέτασ καλεῖν ἐκέλευεν ἐκ τοῦ Καπιτωλίου καὶ γεραίρειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 4:4)
ἑτέρου δὲ ἐγκρατῶσ εἰπόντοσ, ὅτι χρὴ δύο τῶνδε πάντωσ τὸ ἕτερον, ἢ Καίσαρα τύραννον προαποφαίνειν ἢ τούτουσ ἐξ ἐλέου περισῴζειν, τούτου μόνου δεξάμενοι τὸ λεχθὲν οἱ ἕτεροι ᾔτουν σφίσι ψῆφον ἀναδοθῆναι περὶ τοῦ Καίσαροσ ἐπὶ ὁρ́κῳ, καὶ εἰ καθαρῶσ ἐθέλουσι κρῖναι, μηδέν’ αὑτοῖσ ἐπιθεάσαι τὰ ἐξ ἀνάγκησ ἐψηφισμένα ἄρχοντι ἤδη, ὧν οὐδὲν ἑκόντασ οὐδὲ πρὶν ἢ δεῖσαι περὶ σφῶν αὐτῶν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 2:12)
"οἱ τύραννον λέγοντεσ ἕνα ἀνῃρηκέναι τοσοίδε ἡμῶν ἀνθ’ ἑνὸσ ἤδη τυραννοῦσιν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 19 1:2)
εἰ δ’ ἐπιθυμήσει τισ ἄλλοσ τυραννίδοσ, οὐδὲν πιστόν ἐστι Ῥωμαίοισ πρὸσ τύραννον οὐδ’ εὐόρκον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 19 4:3)
καὶ ὅστισ αὐτοὺσ μετέπεισε τῆσ γνώμησ, οὐκ εὐνοίᾳ τῆσ ἐμῆσ σωτηρίασ ἔπεισεν, ἀλλ’ εὐπρεπείᾳ τῆσ τυραννοκτονίασ, ὡσ μὴ δοκῶσι πολλοὺσ ὥσπερ ἐχθρούσ, ἀλλ’ ἕνα ἀνελεῖν ὡσ τύραννον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 5 3:5)
καὶ ὁ Ἀντώνιοσ σὺν ὀργῇ πολλὰ ἔσ τε τὴν βουλὴν καὶ τὸν Κικέρωνα ἀπερρίπτει, θαυμάζων, ὅτι Καίσαρα μὲν τὸν τὰ μέγιστα ὠφελήσαντα τὴν ἀρχὴν ἡγοῦνται τύραννον ἢ βασιλέα, Κικέρωνα δὲ οὐ νομίζουσιν, ὃν Καῖσαρ μὲν εἷλε πολέμῳ καὶ οὐκ ἀπέκτεινε, Κικέρων δὲ τοὺσ ἐκείνου φονέασ προτίθησι τῶν φίλων αὐτοῦ καὶ Δέκμον Καίσαρι μὲν ὄντα φίλον ἐμίσει, ἀνδροφόνον δὲ αὐτοῦ γενόμενον ἀγαπᾷ, καὶ τῷ μὲν παρ’ οὐδενὸσ μετὰ Καίσαρα λαβόντι τὴν Κελτικὴν προστίθεται, τῷ δὲ παρὰ τοῦ δήμου λαβόντι πολεμεῖ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 14:2)
καὶ τόνδε τοιόνδε ὄντα οἱ χρηστοὶ τῶν ἡμετέρων πολιτῶν τύραννον ἐκάλουν, καὶ ὑμεῖσ αὐτοῖσ συνετελεῖτε χρήματα πολλά, σφαγεῦσί τε οὖσι τοῦ ὑμετέρου εὐεργέτου, καὶ καθ’ ἡμῶν τῶν τιμωρούντων ἐκείνῳ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 1 4:8)
Ιἕρωνα δὲ τὸν Συρακοσίων τύραννον, ἀνθ’ ὧν αὐτοῖσ ἐσ τόνδε τὸν πόλεμον συνεπεπράχει, φίλον καὶ σύμμαχον ἔθεντο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:7)
Σελεύκου δ’ ἀποθανόντοσ διάδοχοι, παῖσ παρὰ πατρὸσ ἐκδεχόμενοι τὴν Σύρων ἀρχήν, ἐγένοντο οἵδε, Ἀντίοχοσ μὲν πρῶτοσ ὅδε ὁ τῆσ μητρυιᾶσ ἐρασθείσ, ὃσ καὶ σωτὴρ ἐπεκλήθη Γαλάτασ ἐκ τῆσ Εὐρώπησ ἐσ τὴν Ἀσίαν ἐσβαλόντασ, ἐξελάσασ, δεύτεροσ δὲ Ἀντίοχοσ ἕτεροσ, ἐκ τῶνδε τῶν γάμων γενόμενοσ, ὅτῳ θεὸσ ἐπώνυμον ὑπὸ Μιλησίων γίγνεται πρῶτον, ὅτι αὐτοῖσ Τίμαρχον τύραννον καθεῖλεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 1:1)
μόνη γὰρ πόλεων οὐ τύραννον ἐπηγάγετο, οὐ πλοῦτον ἐθαύμασεν, οὐκ ἀσφάλειαν, οὐχ ἡδονὰσ ἀντὶ τῶν δικαίων ἠλλάξατο, ἀλλ’ ὥσπερ ἅπασι πεφυκυῖα ζῆν οὕτωσ ἑαυτὴν ἤγαγε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 88:1)
ἀλλ’ ἐνθυμηθέντεσ παρ’ ὑμῖν αὐτοῖσ ὅτι Φίλιππον μὲν αἱρούμενοι, βάρβαρον ἄνθρωπον καὶ φύσει κεχωρισμένον αἱρεῖσθε, κἂν διαρραγῇ τὰ Πύθια ἐξορχούμενοσ, καὶ πρὸσ τούτοισ τύραννον καὶ ἀλάστορα τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ νῦν ἐφ’ ὑμᾶσ ἥκοντα, ἡμᾶσ δ’ οἰκειούμενοι πρῶτον μὲν Ἕλληνασ καὶ ὁμοφύλουσ, ἔπειτ’ ἀστυγείτονασ καὶ συνήθεισ ἐκ παλαιοῦ καὶ νῦν ὑπὲρ ὑμῶν πεφοβημένουσ οἰκειοῦσθε, χρήσασθε τῷ καιρῷ, σκεψάμενοι πρὸσ ἅπασι τοῖσ ἄλλοισ καὶ τὸ τῆσ πρεσβείασ ἑκατέρασ σχῆμα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 13:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION