Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

συλλαβὼν δὲ αὐτὸν κοιμώμενον καὶ παντοίασ ἐναλλάσσοντα μορφὰσ ἔδησε, καὶ οὐκ ἔλυσε πρὶν ἢ μαθεῖν παρ’ αὐτοῦ ποῦ τυγχάνοιεν τὰ μῆλα καὶ αἱ Ἑσπερίδεσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 11:12)
εἰ γὰρ ἕκαστοι τῆσ ἀξίασ τυγχάνοιεν, οὐκ ἔστιν ὅπωσ ἂν ἄμεινον σωθείη τὸ δίκαιον οὐδ’ ὅπωσ ἂν ἀσφαλέστερον τὸ κοινὸν τῶν ἀνθρώπων σώζοιτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 48:7)
ἴσωσ γὰρ ἂν φαίη τισ κατὰ παντὸσ ὑπεροχὴν ἀγαθοῦ δεῖν ἀνίσωσ νενεμῆσθαι τὰσ ἀρχάσ, εἰ πάντα τὰ λοιπὰ μηδὲν διαφέροιεν ἀλλ’ ὅμοιοι τυγχάνοιεν ὄντεσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 182:2)
ἀλλὰ μὴν ἅ γέ φασιν πεπρᾶχθαι διὰ Θηβαίουσ τοῖσ Μεγαλοπολίταισ ὑπεναντία πρὸσ ἡμᾶσ, ἄτοπον νῦν μὲν ἐν κατηγορίασ μέρει ποιεῖσθαι, βουλομένων δὲ γενέσθαι φίλων αὐτῶν, ἵνα τοὐναντίον εὖ ποιῶσιν ἡμᾶσ, βασκαίνειν καὶ σκοπεῖν ἐξ ὅτου τρόπου μὴ γενήσονται, καὶ μὴ γιγνώσκειν ὅτι, ὅσῳ ἂν σπουδαιοτέρουσ τούτουσ περὶ Θηβαίουσ γεγενημένουσ ἀποδείξωσι, τοσούτῳ πλείονοσ ὀργῆσ αὐτοὶ δικαίωσ ἂν τυγχάνοιεν, εἰ τοιούτων συμμάχων τὴν πόλιν, ὅτ’ ἐφ’ ὑμᾶσ προτέρουσ ἦλθον ἢ Θηβαίουσ, ἀπεστέρησαν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 26:1)
οὐ γὰρ δήπου τὸν μὲν υἱὸν ἐμὲ πένητ’ ἐβούλετο καταλιπεῖν, τούτουσ δὲ πλουσίουσ ὄντασ ἔτι πλουσιωτέρουσ ποιῆσαι ἐπεθύμησεν, ἀλλ’ ἕνεκα τοῦ πλήθουσ τῶν ἐμοὶ καταλειπομένων Θηριππίδῃ τε τοσοῦτον ἀργύριον καὶ Δημοφῶντι τὰ δύο τάλαντα, οὔπω μέλλοντι τῇ ἀδελφῇ τῇ ἐμῇ συνοικήσειν, καρποῦσθαι ἔδωκεν, ἵνα δυοῖν θάτερον διαπράξαιτο, ἢ διὰ τὰ διδόμενα βελτίουσ αὐτοὺσ εἶναι τὰ περὶ τὴν ἐπιτροπὴν προτρέψειεν, ἢ εἰ κακοὶ γίγνοιντο, μηδεμιᾶσ συγγνώμησ παρ’ ὑμῶν τυγχάνοιεν, εἰ τοσούτων ἀξιωθέντεσ τοιαῦτ’ εἰσ ἡμᾶσ ἐξαμαρτάνοιεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 60:1)
ἔπειτα εἶπε τῇ φωνῇ πρᾴωσ ὅτι οὐδὲν ἀδικοῦσιν οἱ τὴν ἀργὸν τῆσ χώρασ ἐργαζόμενοι καὶ κατασκευάζοντεσ, ἀλλὰ τοὐναντίον ἐπαίνου δικαίωσ ἂν τυγχάνοιεν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 40:5)
διόπερ κακοπαθοῦντεσ συνέφραξαν ἑαυτοὺσ καὶ διὰ τῶν στενωπῶν συνεξέπεσαν εἰσ τὴν Νέαν πόλιν, βαλλόμενοι συνεχῶσ ἀπὸ τῶν οἰκιῶν καθ’ ἃσ τυγχάνοιεν αἰεὶ γινόμενοι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 44 5:1)
ἦν δ’ αὐτοῖσ δι’ ἀναξιοπάθειαν ὧν ἤκουεν καὶ τῶν διεφθορότων τισ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ συνομωμοσμένοσ, οὐχ ὡσ ἐνεργῆσαί τι καὶ δρᾶν εἰσ τὴν ἐπιχείρησιν ἱκανόσ, ἀλλ’ ἐν ἑτοίμῳ κατατιθεὶσ αὑτὸν παθεῖν εἴ τι κἀκείνοισ συμβαίνοι δυσχερέσ, ὥστε μὴ μετρίαν τὴν ὁρμὴν τοῖσ ἐπιχειροῦσι δι’ αὐτὸν γενέσθαι, ταῦτα γνόντεσ ἀπὸ συνθήματοσ εἰσ τὸ θέατρον ἐχώρουν, ἐλπίσαντεσ μὲν οὐδ’ αὐτὸν Ἡρώδην διαφευξεῖσθαι προσπεσόντων ἐξ ἀφανοῦσ, πολλοὺσ δ’, εἰ καὶ μὴ τυγχάνοιεν ἐκείνου, τῶν περὶ αὐτὸν ἀναιρήσειν οἰόμενοι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 338:1)
πολλοὶ δὲ λάθρα τὰσ κτήσεισ ἑνὸσ ἀντηλλάξαντο μέτρου πυρῶν μὲν εἰ πλουσιώτεροι τυγχάνοιεν ὄντεσ, οἱ δὲ πενέστεροι κριθῆσ, ἔπειτα κατακλείοντεσ αὑτοὺσ εἰσ τὰ μυχαίτατα τῶν οἰκιῶν τινὲσ μὲν ὑπ’ ἄκρασ ἐνδείασ ἀνέργαστον τὸν σῖτον ἤσθιον, οἱ δ’ ἔπεσσον ὡσ ἥ τε ἀνάγκη καὶ τὸ δέοσ παρῄνει.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 482:1)
οὔκ, εἴ γε μὴ χύτραισ λημῶντεσ τυγχάνοιεν.
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 23:8)
ἀλλ’ οἱ μὲν ποιηταί, ὦ Τυχιάδη, καὶ αἱ πόλεισ δὲ συγγνώμησ εἰκότωσ τυγχάνοιεν ἄν, οἱ μὲν τὸ ἐκ τοῦ μύθου τερπνὸν ἐπαγωγότατον ὂν ἐγκαταμιγνύντεσ τῇ γραφῇ, οὗπερ μάλιστα δέονται πρὸσ τοὺσ ἀκροατάσ, Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Θηβαῖοι .
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 4:1)
καὶ γὰρ ἐγὼ ἔλεγον, εἰ μέμνησαι ὅθεν οὗτοσ ὁ λόγοσ ἐλέχθη, ὅτι ἡ διὰ τῆσ ὄψεωσ καὶ ἀκοῆσ ἡδονὴ οὐ τούτῳ εἰε͂ν καλαί, ὅτι τυγχάνοιεν ἑκατέρα μὲν αὐτῶν εἶναι πεπονθυῖα, ἀμφότεραι δὲ μή, ἢ ἀμφότεραι μέν, ἑκατέρα δὲ μή, ἀλλ’ ἐκείνῳ ᾧ ἀμφότεραί τε καὶ ἑκατέρα, διότι συνεχώρεισ ἀμφοτέρασ τε αὐτὰσ εἶναι καλὰσ καὶ ἑκατέραν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 128:6)
εἰ δὲ μὴ τυγχάνοιεν, πρὸσ βίαν καὶ μεθ’ ὕβρεωσ ἐχρῶντο πᾶσι.
(플루타르코스, Quaestiones Graecae, section 18 1:1)
εἰ δὲ μὴ τυγχάνοιεν, πρὸσ βίαν καὶ μεθ’ ὕβρεωσ ἐχρῶντο πᾶσι.
(플루타르코스, Quaestiones Graecae, section 18 2:1)
διὸ καὶ κοινοί τινεσ ὡσ εὐεργέται πάντων ὑπάρχοντεσ εἰκότωσ ἂν οὐ μόνον χάριτοσ, ἀλλὰ καὶ ἐπικουρίασ κοινῆσ τυγχάνοιεν ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων κατὰ τὰσ ὑπὸ τῶν βαρβάρων περιστάσεισ.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 38 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION