Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδὲ γὰρ ἂν δικαίωσ ἐμοὶ ἐπιτιμήσαιτε, εἴ τι σαφῶσ εἴποιμι διδάσκειν ὑμᾶσ βουλόμενοσ, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον τούτῳ, εἰ αἰσχρῶσ οὕτω τυγχάνει βεβιωκώσ, ὥστε τὸν τὰ τούτῳ πεπραγμένα διεξιόντα ἀδύνατον εἶναι εἰπεῖν ὡσ αὐτὸσ βούλεται, ἐὰν μή τι καὶ τῶν τοιούτων φθέγξηται ῥημάτων.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 381)
τυγχάνει μὲν γὰρ ἡλικιώτησ ὢν ἐμὸσ καὶ συνέφηβοσ, καὶ ἔστιν ἡμῖν τουτὶ πέμπτον καὶ τετταρακοστὸν ἔτοσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 495)
περὶ δὲ αὐτῶν τῶν νόμων οἳ κεῖνται περὶ τῶν ὑπευθύνων, παρ’ οὓσ τὸ ψήφισμα τυγχάνει γεγραφὼσ Κτησιφῶν, διὰ βραχέων εἰπεῖν βούλομαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 9 1:2)
ἐπειδὴ τοίνυν παρὰ πάντων ὁμολογουμένωσ ταῦθ’ ὑμῖν ὑπάρχει, καὶ εἴ τισ φίλοσ ὢν τυγχάνει καὶ εἴ τισ ἐχθρόσ, μὴ μεταγνῶτε, μηδὲ βούλεσθε τὴν πόλιν ἀποστερῆσαι ταύτησ τῆσ δόξησ, μηδὲ αὐτοὶ δοκεῖν τύχῃ ταῦτα μᾶλλον ἢ γνώμῃ ψηφίσασθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 225:4)
εἰ γὰρ ὅσα οἱ ἄνθρωποι γνώμῃ ἁμαρτάνουσι, τὸ σῶμα αὐτῶν μὴ αἴτιόν ἐστιν, ἐμοῦ τὸ μὲν σῶμα τυγχάνει ταὐτὸν ἔτι ὄν, ὅπερ τῆσ αἰτίασ ἀπήλλακται, ἡ δὲ γνώμη ἀντὶ τῆσ προτέρασ ἑτέρα νυνὶ παρέστηκεν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 37:2)
παριόντεσ οὖν αὐτοὶ διδασκόντων ὑμᾶσ ‐ ἐξουσίαν δ’ αὐτοῖσ ἡμεῖσ ἐποιήσαμεν, προσθέντεσ τετταράκοντα ἡμέρασ βουλεύσασθαι ‐ τοῦτο μὲν τῶν γεγραμμένων εἴ τι τυγχάνει μὴ καλῶσ ἔχον·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 59:2)
καίτοι ταῦτα διέγνωσται ἄριστα τῶν δογμάτων, ἃ καὶ τοῖσ πολλοῖσ καὶ τοῖσ ὀλίγοισ ἁρμόττοντα μάλιστα τυγχάνει καὶ πλείστουσ ἐπιθυμητὰσ ἔχει.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 9:3)
μία δὲ αὐτῶν Ἀμυμώνη ζητοῦσα ὕδωρ ῥίπτει βέλοσ ἐπὶ ἔλαφον καὶ κοιμωμένου Σατύρου τυγχάνει, κἀκεῖνοσ περιαναστὰσ ἐπεθύμει συγγενέσθαι·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1 4:12)
ἐντεῦθεν ἐπὶ τὴν θήραν τοῦ Καλυδωνίου κάπρου μετ’ Εὐρυτίωνοσ ἐλθών, προέμενοσ ἐπὶ τὸν σῦν ἀκόντιον Εὐρυτίωνοσ τυγχάνει καὶ κτείνει τοῦτον ἄκων.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13 2:1)
καὶ ὅλωσ δὲ ὅπου σχεδόν τι ἐφ’ ὁμολογουμένοισ ἀδικήμασιν αἱ κατηγορίαι γίνονται, διὰ τὸ πρόδηλα εἶναι τὰ ἀδικήματα, σφοδρότητοσ ὁ λόγοσ τυγχάνει, ὡσ καὶ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου καὶ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστογείτονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 6:1)
ὥστε ὅταν μὲν εἰσ τὴν τοῦ δήμου τισ ἰσχὺσ βλέψῃ, καὶ ὡσ ἁπάντων ὧν ἂν βουληθῇ τε καὶ αἰτήσῃ ῥᾳδίωσ τυγχάνει, δημοκρατίαν νομιεῖ καὶ οὐδὲν ἐνδεῖν πλὴν ὧν ἐξαμαρτάνει δῆμοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 26:9)
"εἰ δὲ μὴ τυγχάνει ὂν τοῦτο, Πῶλοσ ὅδε ἐλέγξει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:26)
καὶ ὁ Τηλέμαχοσ πρῶτον τότε ῥητορεύων εὔποροσ γίγνεται καὶ λόγουσ ἀποχρῶντασ εὑρίσκει τῇ χρείᾳ ‐ ἃ γὰρ ἐν μνηστῆρσιν ἐδημηγόρησεν ἐῶ λέγειν ‐ τῆσ Ἀθηνᾶσ, καὶ τυγχάνει τοῦ σκοποῦ οὕτωσ ὥσθ’ ὅ γε Νέστωρ ἀκούσασ, τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἥδιστον, ἐπαινεῖ τε καὶ φησὶν ἤτοι γὰρ μῦθοί γε ἐοικότεσ, οὐδέ κε φαίησ ἄνδρα νεώτερον ὧδε ἐοικότα μυθήσασθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 24:1)
οὐκοῦν ὁπόταν στοχάσηται, τότε τυγχάνει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 34:10)
καὶ δὴ παρέστω μὲν ἁνὴρ, εἴτ’ οὖν πάρεστιν εἴτε μὴ, οὐ γὰρ οἶδά γε αὐτὸν ὅστισ ὢν τυγχάνει, οὔκουν ἔγωγε οὐδ’ αὐτὸν ὅλωσ, ἀποκρινέσθω δὲ ὡσ παρών.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 1:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION