Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἂν ἀπαλλαγῇσ τοῦ τύφου καὶ τῶν νῦν πραγμάτων, ἔσῃ βασιλεύσ, οὐ λόγῳ τυχόν, ἀλλ’ ἔργῳ·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 83:3)
κατιδὼν οὖν αὐτὸν ὁ Διογένηστεθορυβημένον καὶ σφόδρα τῇ ψυχῇ μετέωρον, προσέπαιζε καὶ περιεῖλκεν, εἴ πωσ δύναιτο κινηθεὶσ ἀπὸ τοῦ τύφου καὶ τῆσ δόξησ μικρόν τι ἀνανῆψαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 89:1)
τὸν δὲ Προμηθέα, σοφιστήν τινα, ἐμοὶ δοκεῖν, καταλαβὼν ὑπὸ δόξησ ἀπολλύμενον, νῦν μὲν οἰδοῦντοσ αὐτῷ καὶ αὔξοντοσ τοῦ ἥπατοσ, ὁπότε ἐπαινοῖτο, πάλιν δὲ φθίνοντοσ, ὁπότε ψέγοιεν αὐτόν,ἐλεήσασ καὶ φοβήσασ ἔπαυσε τοῦ τύφου καὶ τῆσ φιλονικίασ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 40:1)
καὶ μέντοι γε οὐκ ἐπ̓ αὐτοῖσ ἐποιήσατο τίνα γνώμην ἕξουσι περὶ τῶν ἀνδρῶν, ἀλλ̓ αὐτὸσ ἀποφαίνεται ἄντικρυσ ὡσ πολὺ κρείττονασ ἐκείνων ὄντασ, εἰ δύναιντο ὀλίγον ὑφεῖναι τοῦ τύφου καὶ τῆσ μανίασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΤΩΡ. 15:1)
τοσαύτη δ̓ ἐστὶν ἡ τοῦ τύφου δύναμισ ὥστε παρὰ μὲν τῶν βαφέων ἀγοράσεισ δυοῖν μνῶν ἢ τριῶν καλὴν πορφύραν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 6:1)
ἔν τισι δὲ καὶ πομπικὸσ καὶ ἀπολαῦσαι τύφου δυνάμενοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. z'. BIWN 2:7)
πρὸσ ὃν ὁ Πλάτων, "ὅσον, ὦ Διόγενεσ, τοῦ τύφου διαφαίνεισ, δοκῶν μὴ τετυφῶσθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 7:2)
καὶ μάλισθ’, ὅτι οὐ μόνον ἀσχολία τισ ἀπὸ τῶν ἀναγκαιοτέρων αὐτὴ προσγένοιτ’ ἄν, ἀλλὰ καὶ οἰήσεωσ ἀφορμὴ καὶ τύφου οὐχ ἡ τυχοῦσα.
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι αἱ δυνάμεισ τοῖσ ἀπαιδεύτοισ οὐκ ἀσφαλεῖσ. 6:2)
Γενόμενοσ δ’ ἐν ταύτῃ τῇ συντάξει καὶ παρασκευῇ διεφθάρη τὴν διάνοιαν ὑπὸ τύφου καὶ χαυνωθεὶσ θνητῇ περιουσίᾳ τῆσ ἀθανάτου καὶ πρὸσ ἅπαντα διαρκοῦσ τὸν χρόνον ἰσχύοσ ὠλιγώρησεν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 274:1)
καὶ ὑπεροψίασ μέν γε καὶ τύφου καὶ τοῦ πρὸσ τοὺσ ἐντυγχάνοντασ φρυάγματοσ οὐδὲ κατ’ ἀξίαν δύναιο ἂν παρ’ αὐτοῦ λαβεῖν τὴν δίκην ῥᾷον γοῦν τὸν ἥλιον ἄν τισ ἢ τοῦτον ἀσκαρδαμυκτὶ προσέβλεψεν.
(루키아노스, Cataplus, (no name) 26:6)
πρῶτον τοίνυν ἴδοι τισ ἂν τὸν μὲν παράσιτον ἀεὶ δόξησ καταφρονοῦντα καὶ οὐδὲν αὐτῷ μέλον ὅ τι ἂν οἱ ἄνθρωποι οἰώνται περὶ αὐτοῦ, ῥήτορασ δὲ καὶ φιλοσόφουσ εὑρ́οι τισ ἂν οὐ τινάσ, ἀλλὰ πάντασ ὑπὸ τύφου καὶ δόξησ τριβέντασ, καὶ οὐ δόξησ μόνον, ἀλλὰ καὶ ὃ τούτου αἴσχιόν ἐστιν, ὑπ’ ἀργυρίου.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 52:2)
Ἐπ’ ἐκείνῳ μέντοι καὶ πάνυ πολλήν σοι εἰδέναι τὴν χάριν ὁμολογῶ ἐμοῦ γὰρ ἐπαινέσαντοσ τὸ μέτριον τοῦ σοῦ τρόπου καὶ ὅτι μηδὲν ὑπερπετὲσ μηδὲ τύφου μεστὸν ἐνεποίησέ σοι ὁ παρὼν ὄγκοσ τῶν πραγμάτων, σὺ τὰ τοιαῦτα αἰτιασαμένη τοῦ λόγου ἐπιστώσω τοῦ ἐπαίνου τὴν ἀλήθειαν τὸ γὰρ μὴ προαρπάζειν τὰ τοιαῦτα τῶν ἐγκωμίων, ἀλλ’ αἰδεῖσθαι ἐπ’ αὐτοῖσ καὶ μείζω ἢ κατὰ σὲ εἶναι λέγειν, μετρίασ καὶ δημοτικῆσ τινοσ διανοίασ δεῖγμά ἐστιν.
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 17:7)
"οὗτοι δέ, κἂν γράφωσι, γράφουσι περὶ πολιτείασ ἵνα μὴ πολιτευώμεθα, καὶ περὶ ῥητορικῆσ ἵνα μὴ ῥητορεύωμεν, καὶ περὶ βασιλείασ ἵνα φεύγωμεν τὸ συμβιοῦν βασιλεῦσι τοὺσ δὲ πολιτικοὺσ ἄνδρασ ἐπὶ γέλωτι καὶ καταλύσει τῆσ δόξησ ὀνομάζουσιν, ὡσ τὸν Ἐπαμεινώνδαν ἐσχηκέναι τι λέγοντεσ ἀγαθὸν καὶ τοῦτο δὲ μικκόν, οὑτωσὶ τῷ ῥήματι φράζοντεσ, αὐτὸν δὲ σιδηροῦν σπλάγχνον ἀποκαλοῦντεσ καὶ πυνθανόμενοι τί παθὼν ἐβάδιζε διὰ τῆσ Πελοποννήσου μέσησ καὶ οὐ πιλίδιον ἔχων οἴκοι καθῆτο δηλαδὴ περὶ τὴν τῆσ γαστρὸσ ἐπιμέλειαν ὅλοσ καθεστώσ ἃ δὲ Μητρόδωροσ ἐν τῷ περὶ Φιλοσοφίασ ἐξορχούμενοσ πολιτείαν γέγραφεν οὐκ ᾤμην δεῖν παρεῖναι λέγει δέ, ὅτι τῶν σοφῶν τινεσ ὑπὸ δαψιλείασ τύφου οὕτω καλῶσ συνεῖδον τοὔργον αὐτῆσ, ὥστ’ οἴχονται φερόμενοι πρὸσ τὰσ αὐτὰσ Λυκούργῳ καὶ Σόλωνι ἐπιθυμίασ κατὰ τοὺσ περὶ βίων λόγουσ καὶ ἀρετῆσ.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 337)
τῦφοσ οὖν ἦν καὶ δαψίλεια τύφου τὸ ἐλευθέρασ εἶναι τὰσ Ἀθήνασ καὶ τήν Σπάρτην εὐνομεῖσθαι καὶ τοὺσ νέουσ μὴ θρασύνεσθαι, μηδ’ ἐξ ἑταιρῶν παιδοποιεῖσθαι μηδὲ πλοῦτον καὶ τρυφὴν καὶ ἀσέλγειαν ἄρχειν ἀλλὰ νόμον καὶ δικαιοσύνην ἐν ταῖσ πόλεσιν αὗται γὰρ ἦσαν ἐπιθυμίαι Σόλωνοσ.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 338)
λουτρὸν Ἰσμηνόν, ὡσ ἐν Ἄργει μήθ’ ὕδωρ τῶν γαμούντων μήτε πῦρ ἐχόντων, τὰ τοῦ τύφου κακὰ καὶ τῆσ ἀβελτερίασ τῇ φυγῇ περιτίθησιν.
(플루타르코스, De exilio, section 16 18:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION