헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ οὐδὲ Κλεομένησ, ὃσ αὐτὴν κατέσχε πρῶτοσ, ἀπῆθεν ἀψάλακτοσ, ἀλλ’ ὅμωσ Λακωνικὸν πνέων ᾤχετο θὤπλα παραδοὺσ ἐμοί, σμικρὸν ἔχων πάνυ τριβώνιον, πινῶν ῥυπῶν ἀπαράτιλτοσ, ἓξ ἐτῶν ἄλουτοσ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Parodos, antistrophe 12)
τὸ τριβώνιον δὲ τί δύναται πρὸσ τῶν θεῶν, ὃ φέρει μετὰ σοῦ τὸ παιδάριον τουτί;
(아리스토파네스, Plutus, Episode36)
ἐχθὲσ δ’ ἔχοντ’ εἶδόν σ’ ἐγὼ τριβώνιον.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:24)
τοῦ ψύχουσ γ’ ἴσωσ ἐπεὶ τοιοῦτόν γ’ ἀμπέχεται τριβώνιον.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:38)
δὸσ σύ μοι τὸ τριβώνιον, ἵν’ ἀμφιέσω τὸν συκοφάντην τουτονί.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 2:44)
καὶ πρῶτα μὲν λόγοισι παραμυθούμενοσ ἀνέπειθεν αὐτὸν μὴ φορεῖν τριβώνιον μηδ’ ἐξιέναι θύραζ’, ὁ δ’ οὐκ ἐπείθετο.
(아리스토파네스, Wasps, Prologue 3:18)
ἀλλ̓ οὐ φαῦλον τριβώνιον;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΗΜΗΓΟΡΙΑ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 48:5)
οὐκοῦν ὁ τοιοῦτοσ, ἐξὸν αὐτῷ μυρίουσ, εἰ ἐθέλοι, στεφάνουσ προῖκα ἔχειν, οὐ μόνον ἐλαίασ ἢ δρυόσ, ἀλλὰ καὶ κιττοῦ καὶ μυρρίνησ, πολλάκισ τὴν οἰκίαν ἀπέδοτο καὶ τὰ χωρία, καὶ μετὰ ταῦτα περιέρχεται πεινῶν καὶ φαῦλον τριβώνιον ἔχων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 2:2)
ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησι Φρασικλείδου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχουσ ὀκτώ, Πόπλιον Μάνιον καὶ Γάιον, Ἐρενούκιον καὶ Γάιον Σέστον καὶ Τιβέριον Ιοὔλιον, ἔτι δὲ Λεύκιον Λαβίνιον καὶ Πόπλιον Τριβώνιον καὶ Γάιον Μάλλιον, πρὸσ δὲ τούτοισ Λεύκιον Ἀνθέστιον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 49 17:1)
" ὀνειδιζόμενοσ ὅτι παρ’ Ἀντιπάτρου τριβώνιον ἔλαβεν, ἔφη, οὔτοι ἀπόβλητ’ ἐστὶ θεῶν ἐρικυδέα δῶρα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 47:2)
"τριβώνιον καὶ νῦν φορῶ καὶ τόθ’ ἕξω, κοιμῶμαι καὶ νῦν σκληρῶσ καὶ τότε κοιμήσομαι, πηρίδιον προσλήψομαι καὶ ξύλον καὶ περιερχόμενοσ αἰτεῖν ἄρξομαι τοὺσ ἀπαντῶντασ, λοιδορεῖν·
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 10:1)
πολλοὶ γοῦν τὰσ τέχνασ ἀφέντεσ ἃσ εἶχον τέωσ, ἐπὶ τὴν πήραν ᾄξαντεσ καὶ τὸ τριβώνιον, καὶ τὸ σῶμα πρὸσ τὸν ἥλιον εἰσ τὸ Αἰθιοπικὸν ἐπιχράναντεσ αὐτοσχέδιοι φιλόσοφοι ἐκ σκυτοτόμων ἢ τεκτόνων περινοστοῦσι σὲ καὶ τὴν σὴν ἀρετὴν ἐπαινοῦντεσ.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 6:4)
πάντα γὰρ ἴσα καὶ ὁμόχροα καὶ οὐδὲν οὔτε καλὸν οὔτε κάλλιον, ἀλλ’ ἤδη καὶ τὸ τριβώνιον τέωσ ἄμορφον εἶναί μοι δοκοῦν ἰσότιμον γίγνεται τῇ πορφυρίδι τοῦ βασιλέωσ·
(루키아노스, Cataplus, (no name) 22:4)
ὁ δὲ ‐ καί μοι πάνυ ἤδη πρόσεχε τὸν νοῦν ‐ ἀποθέμενοσ τὴν πήραν καὶ τὸ τριβώνιον καὶ τὸ Ἡράκλειον ἐκεῖνο ῥόπαλον, ἔστη ἐν ὀθόνῃ ῥυπώσῃ ἀκριβῶσ.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 16:4)
Γέρων, φαλακρόσ, τριβώνιον ἔχων πολύθυρον, ἅπαντι ἀνέμῳ ἀναπεπταμένον καὶ ταῖσ ἐπιπτυχαῖσ τῶν ῥακίων ποικίλον, γελᾷ δ̓ ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰ τοὺσ ἀλαζόνασ τούτουσ φιλοσόφουσ ἐπισκώπτει.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Πολυδεύκης 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION