Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τράχηλοσ οἰδέει πνεύματοσ πρήσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.218)
ὢ τρισκακοδαίμων ἄρ’ ὁ τράχηλοσ οὑτοσί, ὅτι θλίβεται μέν, τὸ δὲ γέλοιον οὐκ ἐρεῖ.
(아리스토파네스, Frogs, Prologue 1:16)
τράχηλοσ δὲ μακρόσ τε ἔστω καὶ περιφερὴσ καὶ ὑγρόσ·
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 5 8:1)
"τοῦ γὰρ ἱστοῦ τὸ μὲν κατωτάτω πτέρνα καλεῖται, ἣ ἐμπίπτει εἰσ τὴν ληνόν, τὸ δ’ οἱο͂ν εἰσ μέσον τράχηλοσ, τὸ δὲ πρὸσ τῷ τέλει καρχήσιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 49 1:3)
"τράχηλοσ μέλασ, παχύτεροσ καὶ βραχύτεροσ τῶν ὀρνίθων, τὸ δὲ σῶμα ἅπαν ποικίλον, μέλανοσ ὄντοσ τοῦ χρώματοσ ὅλου, πτίλοισ λευκοῖσ καὶ πυκνοῖσ διειλημμένου οὐ μείζοσιν φακῶν, οὗτοι δ’ εἰσὶν ἐν ῥόμβοισ οἱ κυκλίσκοι ἧσσον μέλασι τοῦ ὅλου χρώματοσ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 71 1:5)
"ῥύγχοσ ὀξύ, τράχηλοσ λεπτόσ, ὀφθαλμοὶ μεγάλοι, γλῶσσα ὀστώδησ, πρόλοβον δ’ οὐκ ἔχει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 44 1:3)
τὸ μὲν πρόσωπον γυναικεῖον εὐειδοῦσ γυναικόσ, μαστοὶ δὲ καὶ στήθη πολύ τι κάλλιστα καὶ τράχηλοσ, ὁποῖα οὔτε παρθένου γένοιτ’ ἂν οὔτε νύμφησ ἀκμαζούσησ οὔτε πλάττων ἢ γράφων οὐδεὶσ δυνήσεται ἀπεικάσαι·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ. 13:2)
καὶ ἡ εἰκὼν παρὰ τὴν ποιὰν θέσιν, ὅ τε τῆσ περιστερᾶσ τράχηλοσ παρὰ τὴν στροφήν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 26:3)
" πότε οὖν σοὶ εἶπον, ὅτι μόνου ἐμοῦ ὁ τράχηλοσ ἀναπότμητόσ ἐστιν;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τῶν ἐφ’ ἡμῖν καὶ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 24:4)
"ἀλλ’ ἀφαιρεῖταί σου ὁ τράχηλοσ.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἀφοβίασ. 31:4)
Ἢν ὑπὸ πυρετοῦ ἐχομένῳ ὁ τράχηλοσ ἐξαίφνησ ἐπιστραφῇ, καὶ μόλισ καταπίνειν δύνηται, οἰδήματοσ μὴ ἐόντοσ, θανάσιμον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 83.33)
Ἢνὑπὸ πυρετοῦ ἐχομένῳ ὁ τράχηλοσ ἐπιστραφῇ, καὶ καταπίνειν μὴ δύνηται, οἰδήματοσ μὴ ἐόντοσ ἐν τῷ τραχήλῳ, θανάσιμον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 87.58)
μυρία γάρ ἐστι τὰ ἀντιμαρτυροῦντα τῷ σχήματι, βάδισμα καὶ βλέμμα καὶ φωνὴ καὶ τράχηλοσ ἐπικεκλασμένοσ καὶ ψιμύθιον καὶ μαστίχη καὶ φῦκοσ, οἷσ ὑμεῖσ κοσμεῖσθε, καὶ ὅλωσ κατὰ τὴν παροιμίαν, θᾶττον ἂν πέντε ἐλέφαντασ ὑπὸ μάλησ κρύψειασ ἢ ἕνα κίναιδον.
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 23:9)
καὶ τὰ πρῶτα μὲν εἰρηνικῶσ ἐνάρχονται τῶν πρὸσ ἀλλήλουσ λόγων, προιούσησ δὲ τῆσ συνουσίασ ἐπιτείνουσι τὸ φθέγμα μέχρι πρὸσ τὸ ὄρθιον, ὥστε ὑπερδιατεινομένων καὶ ἅμα λέγειν ἐθελόντων τό τε πρόσωπον ἐρυθριᾷ καὶ ὁ τράχηλοσ οἰδεῖ καὶ αἱ φλέβεσ ἐξανίστανται ὥσπερ τῶν αὐλητῶν ὁπόταν εἰσ στενὸν τὸν αὐλὸν ἐμπνεῖν βιάζωνται.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 11:9)
τὰ χείλη δὲ πελιδνὰ καὶ νεκρικὰ καὶ τράχηλοσ λεπτὸσ καὶ ἐπίσημοι ἐν αὐτῷ αἱ φλέβεσ καὶ ῥὶσ μακρά.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Γλυκέρα καὶ Θαίς 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION