Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ποῦ δ’ οὐχὶ διαβέβληχ’, ὅπουπερ ἔμβραχυ εἰσὶν θεαταὶ καὶ τραγῳδοὶ καὶ χοροί, τὰσ μοιχοτρόπουσ, τὰσ ἀνδρεραστίασ καλῶν, τὰσ οἰνοπότιδασ, τὰσ προδότιδασ, τὰσ λάλουσ, τὰσ οὐδὲν ὑγιέσ, τὰσ μέγ’ ἀνδράσιν κακόν·
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene15)
"ὑπεκρίθησαν δὲ τραγῳδοὶ μὲν Θεσσαλὸσ καὶ Ἀθηνόδωροσ καὶ Ἀριστόκριτοσ, κωμῳδοὶ δὲ Λύκων καὶ Φορμίων καὶ Ἀρίστων, παρῆν δὲ καὶ Φασίμηλοσ ὁ ψάλτησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 5416)
Λητοῦσ Διόσ τε τοξόδαμνε παρθένε, ὡσ οἱ τραγῳδοί φασιν, οἷσ ἐξουσία ἐστὶν λέγειν ἅπαντα καὶ ποιεῖν μόνοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6 5:1)
ὅταν ἡ πομπὴ ᾖ τῷ Διονύσῳ ἐν Πειραιεῖ καὶ οἱ κωμῳδοὶ καὶ οἱ τραγῳδοί, καὶ <ἡ> ἐπὶ Ληναίῳ πομπὴ καὶ οἱ τραγῳδοὶ καὶ οἱ κωμῳδοί, καὶ τοῖσ ἐν ἄστει Διονυσίοισ ἡ πομπὴ καὶ οἱ παῖδεσ καὶ ὁ κῶμοσ καὶ οἱ κωμῳδοὶ καὶ οἱ τραγῳδοί, καὶ Θαργηλίων τῇ πομπῇ καὶ τῷ ἀγῶνι, μὴ ἐξεῖναι μήτε ἐνεχυράσαι μήτε λαμβάνειν ἕτερον ἑτέρου, μηδὲ τῶν ὑπερημέρων, ἐν ταύταισ ταῖσ ἡμέραισ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 15:1)
ὅτι μὲν γὰρ διὰ χρυσοῦν πρόβατον ἀνάστατον συνέβη γενέσθαι τηλικαύτην οἰκίαν τὴν Πέλοποσ οἱ τραγῳδοί φασιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 9:1)
" ἔσται χρόνοσ τάχα, ἐν ᾧ οἱ τραγῳδοὶ οἰήσονται ἑαυτοὺσ εἶναι προσωπεῖα καὶ ἐμβάδασ καὶ τὸ σύρμα.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐσταθείασ. 41:1)
Ὡσ οἱ κακοὶ τραγῳδοὶ μόνοι ᾆσαι οὐ δύνανται, ἀλλὰ μετὰ πολλῶν, οὕτωσ ἔνιοι μόνοι περιπατῆσαι οὐ δύνανται.
(에픽테토스, Works, book 3, Σποράδην τινά. 1:1)
ἀλλ’, ὦ γενναιότατε φιλοσόφων Τιμόκλεισ, εἰ ταῦτα ποιοῦντεσ οἱ τραγῳδοὶ πεπείκασί σε, ἀνάγκη δυοῖν θάτερον, ἤτοι Πῶλον καὶ Ἀριστόδημον καὶ Σάτυρον ἡγεῖσθαί σε θεοὺσ εἶναι τότε ἢ τὰ πρόσωπα τῶν θεῶν αὐτὰ καὶ τοὺσ ἐμβάτασ καὶ τοὺσ ποδήρεισ χιτῶνασ καὶ χλαμύδασ καὶ χειρῖδασ καὶ προγαστρίδια καὶ τἆλλα οἷσ ἐκεῖνοι σεμνύνουσι τὴν τραγῳδίαν, ὅπερ καὶ γελοιότατον ἐπεὶ καθ’ ἑαυτὸν ὁπόταν ὁ Εὐριπίδησ, μηδὲν ἐπειγούσησ τῆσ χρείασ τῶν δραμάτων, τὰ δοκοῦντὰ οἱ λέγῃ, ἀκούσῃ αὐτοῦ τότε παρρησιαζομένου, ὁρᾷσ τὸν ὑψοῦ τόνδ’ ἄπειρον αἰθέρα καὶ γῆν πέριξ ἔχονθ’ ὑγραῖσ ἐν ἀγκάλαισ ;
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 41:4)
ἄλλωσ τε οὐκ ἂν δεξαίμην πλουτήσασ ἐπ̓ ὀλίγον ὑπηνέμιόν τινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ̓ ὀλίγον ψιλὴν τὴν μᾶζαν ἐσθίων, οἱᾶ ὑμεῖσ πείσεσθε μετ̓ ὀλίγον, ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶ ὁ πολὺσ πλοῦτοσ οἴχηται ἀποπτάμενοσ, αὐτοὶ δὲ καταβάντεσ ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τε καὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρατοσ ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆσ οἰκίασ εὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺσ βασιλεῖσ ὑποκρινόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντεσ ἀπὸ τοῦ θεάτρου λιμώττοντεσ οἱ πολλοί, καὶ ταῦτα πρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονεσ ὄντεσ ἢ Κρέοντεσ.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 79:1)
καὶ ὁπόταν ὑμῖν οἱ τραγῳδοὶ τὰσ τοιαύτασ φιλίασ ἐπὶ τὴν σκηνὴν ἀναβιβάσαντεσ δεικνύωσιν ἐπαινεῖτε καὶ ἐπικροτεῖτε καὶ κινδυνεύουσιν αὐτοῖσ ὑπὲρ ἀλλήλων οἱ πολλοὶ καὶ ἐπιδακρύετε, αὐτοὶ δὲ οὐδὲν ἄξιον ἐπαίνου ὑπὲρ τῶν φίλων παρέχεσθαι τολμᾶτε, ἀλλ’ ἤν του φίλοσ δεηθεὶσ τύχῃ, αὐτίκα μάλα ὥσπερ τὰ ὀνείρατα οἴχονται ὑμῖν ἐκποδὼν ἀποπτάμεναι αἱ πολλαὶ ἐκεῖναι τραγῳδίαι, τοῖσ κενοῖσ τούτοισ καὶ κωφοῖσ προσωπείοισ ἐοικότασ ὑμᾶσ ἀπολιποῦσαι, ἃ διηρμένα ^ τὸ στόμα καὶ παμμέγεθεσ κεχηνότα οὐδὲ τὸ σμικρότατον φθέγγεται.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 9:6)
γεγόνασι δὲ κατ’ αὐτὸν τραγῳδοὶ μὲν οἱ περὶ Θετταλὸν καὶ Ἀθηνόδωρον, ὧν ἀνταγωνιζομένων ἀλλήλοισ, ἐχορήγουν μὲν οἱ Κύπριοι βασιλεῖσ, ἔκρινον δ’ οἱ δοκιμώτατοι τῶν στρατηγῶν.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 23)
γεγόνασι δὲ κατ’ αὐτὸν τραγῳδοὶ μὲν οἱ περὶ Θετταλὸν καὶ ὁ Ἀθηνόδωροσ, ὧν ἀνταγωνιζομένων ἀλλήλοισ, ἐχορήγουν μὲν οἱ Κύπριοι βασιλεῖσ ἔκρινον.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 2 2:1)
οὕτωσ οὖν τῆσ πόλεωσ ἐχούσησ εἰσελθὼν ὁ Δημήτριοσ, καὶ κελεύσασ εἰσ τὸ θέατρον ἀθροισθῆναι πάντασ, ὅπλοισ μὲν συνέφραξε τὴν σκηνὴν καὶ δορυφόροισ τὸ λογεῖον περιέλαβεν, αὐτὸσ δὲ καταβάσ, ὥσπερ οἱ τραγῳδοί, διὰ τῶν ἄνω παρόδων, ἔτι μᾶλλον ἐκπεπληγμένων τῶν Ἀθηναίων τὴν ἀρχὴν τοῦ λόγου πέρασ ἐποιήσατο τοῦ δέουσ αὐτῶν.
(플루타르코스, Demetrius, chapter 34 3:1)
ἐμοὶ γὰρ εἰή πτωχόσ, εἰ δὲ βούλεται, πτωχοῦ κακίων, ὅστισ ὢν εὔνουσ ἐμοὶ φόβον παρελθὼν τἀπὸ καρδίασ ἐρεῖ, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ τραγῳδοὶ χοροῦ δέονται φίλων συνᾳδόντων ἢ θεάτρου συνεπικροτοῦντοσ.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 22 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION