Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κατὰ δυσφημίαν ψόγοσ γίνεται, ὅταν τὰ καλῶσ πεπραγμένα ἐπὶ τὸ δυσφημότερον ἐξαγγέλληται, οἱο͂ν εἰ λέγοι τισ ὡσ ὁ Μενέλεωσ οὐχ ὑπὲρ μεγάλων πραγμάτων, οὐχ ὑπὲρ ὧν ὁ βάρβαροσ ὕβρισεν εἰσ τὴν Ἑλλάδα ἀγανακτῶν ἐπὶ τὴν Τροίαν ἐστράτευσε, μιᾶσ δὲ γυναικὸσ ἕνεκα οὐκ ἀγαθῆσ, ὡσ καὶ ὁ τραγικόσ φησιν, ὦ πλὴν γυναικὸσ οὕνεκα στρατηλατεῖν, τἆλλ’ οὐδέν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 13:4)
δὲ τραγικὸσ ποιητὴσ ὁ Ἀστυδάμασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 60 4:1)
Κλεαίνετοσ μὲν οὐκ ἐδήδοκ’ οἶδ’ ὅτι ὁ τραγικὸσ αὐτούσ οὐδενὸσ γὰρ πώποτε ἀπέβαλεν ὀσπρίου λέποσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 454)
ὁ δὲ παρὰ Σοφοκλεῖ ἐν τοῖσ Λαρισαίοισ Ἀκρίσιοσ καὶ αὐτὸσ ἐκπώματα ὅσα πλεῖστα εἶχεν, ὥσ φησιν ὁ τραγικόσ πολὺν δ’ ἀγῶνα πάγξενον κηρύσσεται, χαλκηλάτουσ λέβητασ ἐκτιθεὶσ φέρειν καὶ κοῖλα χρυσόκολλα καὶ πανάργυρα ἐκπώματ’, εἰσ ἀριθμὸν ἑξήκοντα δίσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 15 1:1)
Ἀχαιὸσ δ’ ὁ τραγικὸσ ἐν Ὀμφάλῃ καὶ αὐτὸσ περὶ γραμματικοῦ ποτηρίου ποιεῖ τοὺσ Σατύρουσ τάδε λέγοντασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 30 1:7)
Διογένησ δ’ ὁ τραγικὸσ διαφέρειν οἰέται πηκτίδα μαγάδιδοσ, λέγων οὕτωσ ἐν τῇ Σεμέλῃ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 381)
Μυννίσκοσ ὁ τραγικὸσ ὑποκριτὴσ κωμῳδεῖται ὑπὸ Πλάτωνοσ ἐν Σύρφακι ὡσ ὀψοφάγοσ οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 33 1:3)
αλλ’ ὠσπερ δείπνου γλαφυροὺ ποικίλην εὐωχίαν τὸν ποιητὴν δεῖ παρεχειν τοῖσ θεαταῖσ ταν σοφόν, ἵν’ ἀπίῃ τισ τοῦτο λαβὼν καὶ φαγὼν, καὶ προσπιὼν ᾧ χαίρει, καὶ σκευασία μὴ μί’ ᾖ τῆσ μουσικῆσ, Ἀστυδάμασ ὁ τραγικὸσ ἐν Ἡρακλεῖ σατυρικῷ, ἑταῖρε, φησί, Τιμόκρατεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 101)
ἡνίκ’ ἂν κατὰ τούτων τι δέῃ, ἐν τούτοισ λαμπροφωνότατοσ, μνημονικώτατοσ, ὑποκριτὴσ ἄριστοσ, τραγικὸσ Θεοκρίνησ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 438:4)
ὁ γοῦν πώγων μάλα τραγικὸσ ἦν ἐσ ὑπερβολὴν κουριῶν.
(루키아노스, Gallus, (no name) 10:2)
ἐμὲ δὲ νῦν ἤδη καλεῖ, φαίη ἂν ἀνὴρ τραγικόσ, ἡ εἱμαρμένη, καὶ σχεδόν τί μοι ὡρ́α τραπέσθαι πρὸσ τὸ λουτρόν·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 920:1)
ὅπωσ ἔτυχεν, ἀλλὰ νήφει τὰ πολλὰ καὶ πολυπραγμονεῖ καὶ πράξεων μετέχειν οἰέται δεῖν καὶ λόγων ἀπορρήτων βούλεται κοινωνὸσ εἶναι, καὶ ὅλωσ τραγικόσ ἐστιν οὐ σατυρικὸσ φιλίασ ὑποκριτὴσ οὐδὲ κωμικόσ.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 43)
ὁ γοῦν τραγικὸσ Ὀρέστησ, ὅταν λέγῃ ὦ μῆτερ, ἱκετεύω σε, μὴ πίσειέ μοι τὰσ αἱματωποὺσ καὶ δρακοντώδεισ κόρασ·
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 4, Τίνι διαφέρει φαντασία φανταστὸν φανταστικὸν φάντασμα. 7:2)
ἄνδρεσ δὲ Χῖοι γεγόνασιν ἐλλόγιμοι Ιὤν τε ὁ τραγικὸσ καὶ Θεόπομποσ ὁ συγγραφεὺσ καὶ Θεόκριτοσ ὁ σοφιστήσ·
(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 1 63:11)
Ἀθηναῖοσ, τραγικόσ, μαθητὴσ Θέσπιδοσ, τοῦ πρώτου τὴν τραγικὴν εἰσενέγκαντοσ.
(작자 미상, 비가, Φρυνίχου, section5)

SEARCH

MENU NAVIGATION