Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δ’ ἀπήλλακτο μὲν παρὰ τοῦ Πιτταλάκου, ἀνείληπτο δὲ ὑπὸ τοῦ Ἡγησάνδρου, ὠδυνᾶτο, οἶμαι, ὁ Πιττάλακοσ, μάτην, ὥσ γ’ ᾤετο, τοσοῦτον ἀργύριον ἀνηλωκώσ, καὶ ἐζηλοτύπει τὰ γιγνόμενα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 581)
ὃσ εὐπρεπὴσ ὢν ἰδεῖν τοσοῦτον ἀπέχει τῶν αἰσχρῶν, ὥστε πρώην ἐν τοῖσ κατ’ ἀγροὺσ Διονυσίοισ κωμῳδῶν ὄντων ἐν Κολλυτῷ, καὶ Παρμένοντοσ τοῦ κωμικοῦ ὑποκριτοῦ εἰπόντοσ τι πρὸσ τὸν χορὸν ἀνάπαιστον, ἐν ᾧ ἦν εἶναί τινασ πόρνουσ μεγάλουσ Τιμαρχώδεισ, οὐδεὶσ ὑπελάμβανεν εἰσ τὸ μειράκιον, ἀλλ’ εἰσ σὲ πάντεσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1572)
ὃσ τοσοῦτον καταγελᾷ τῆσ πρὸσ ὑμᾶσ φιλοτιμίασ, ὥστε τὴν μιαρὰν κεφαλὴν ταύτην καὶ ὑπεύθυνον, ἣν οὗτοσ παρὰ πάντασ τοὺσ νόμουσ γέγραφε στεφανῶσαι, μυριάκισ κατατέτμηκε καὶ τούτων μισθοὺσ εἴληφε τραύματοσ ἐκ προνοίασ γραφὰσ γραφόμενοσ, καὶ κατακεκονδύλισται, ὥστε αὐτὸν οἶμαι τὰ τῶν κονδύλων ἴχνη τῶν Μειδίου ἔχειν ἔτι φανερά·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2122)
οἰέται γὰρ ὑμᾶσ εἰσ τοσοῦτον εὐηθείασ ἤδη προβεβηκέναι, ὥστε καὶ ταῦτα ἀναπεισθήσεσθαι, ὥσπερ Πειθὼ τρέφοντασ, ἀλλ’ οὐ συκοφάντην ἄνθρωπον ἐν τῇ πόλει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2561)
τοσοῦτον ἀρκῶ σοι σαφηνίσασ μόνον.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode11)
αὐτίκα ἐγὼ πολλῶν μοι ἀπαγγελλόντων ὅτι λέγοιεν οἱ ἐχθροὶ ὡσ ἄρα ἐγὼ οὔτ’ ἂν ὑπομείναιμι οἰχήσομαί τε φεύγων, ‐ "τί γὰρ ἂν καὶ βουλόμενοσ Ἀνδοκίδησ ἀγῶνα τοσοῦτον ὑπομείνειεν, ᾧ ἔξεστι μὲν ἀπελθόντι ἐντεῦθεν ἔχειν πάντα τὰ ἐπιτήδεια, ἔστι δὲ πλεύσαντι εἰσ Κύπρον, ὅθεν περ ἥκει, γῆ πολλὴ καὶ ἀγαθὴ διδομένη καὶ δωρεὰν ὑπάρχουσα;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 7:1)
ὃσ εἰσ τοσοῦτον ἦλθον δυσδαιμονίασ, εἴτε χρὴ εἰπεῖν νεότητί τε καὶ ἀνοίᾳ τῇ ἐμαυτοῦ, εἴτε καὶ δυνάμει τῶν πεισάντων με ἐλθεῖν εἰσ τοιαύτην συμφορὰν τῶν φρενῶν, ὥστ’ ἀνάγκην μοι γενέσθαι δυοῖν κακοῖν τοῖν μεγίστοιν θάτερον ἑλέσθαι, ἢ μὴ βουληθέντι κατειπεῖν τοὺσ ταῦτα ποιήσαντασ οὐ περὶ ἐμοῦ μόνου ὀρρωδεῖν, εἴ τι ἔδει παθεῖν, ἀλλὰ καὶ τὸν πατέρα οὐδὲν ἀδικοῦντα σὺν ἐμαυτῷ ἀποκτεῖναι ‐ ὅπερ ἀνάγκη παθεῖν ἦν αὐτῷ, εἰ ἐγὼ μὴ ἐβουλόμην ταῦτα ποιῆσαι ‐ ἢ κατειπόντι τὰ γεγενημένα αὐτὸν μὲν ἀφεθέντα μὴ τεθνάναι, τοῦ δὲ ἐμαυτοῦ πατρὸσ μὴ φονέα γενέσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 12:1)
ἐπειδὴ δὲ χρόνῳ ὕστερον εἰσῆλθέ μοι, ὥσπερ εἰκόσ, ἐπιθυμία τῆσ τε μεθ’ ὑμῶν πολιτείασ ἐκείνησ καὶ διαίτησ, ἐξ ἧσ δευρὶ μετέστην, ἔγνων λυσιτελεῖν μοι ἢ τοῦ βίου ἀπηλλάχθαι, ἢ τὴν πόλιν ταύτην ἀγαθόν τι τοσοῦτον ἐργάσασθαι, ὥστε ὑμῶν ἑκόντων εἶναί ποτέ μοι πολιτεύσασθαι μεθ’ ὑμῶν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 17:2)
ἐγὼ τοίνυν τοσοῦτον ὑμῶν μόνον δέομαι·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 35:4)
τοσοῦτον οὖν ἔγωγε, ὦ Ἀθηναῖοι, διορίζομαι περὶ τούτων, τὴν μὲν εἰρήνην σωτηρίαν εἶναι τῷ δήμῳ καὶ δύναμιν, τὸν δὲ πόλεμον δήμου κατάλυσιν γίγνεσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 18:9)
ἐκεῖ μὲν γὰρ ὄμνυτε μηδένα μήτε ἐξελᾶν μήτε δήσειν μήτε ἀποκτενεῖν ἄκριτον, ἐν δὲ τῷδε τῷ καιρῷ οὔτε κατηγορίασ γενομένησ οὔτε ἀπολογίασ ἀποδοθείσησ οὔτε διαψηφισαμένων κρύβδην τὸν ὀστρακισθέντα τοσοῦτον χρόνον δεῖ στερηθῆναι τῆσ πόλεωσ.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 6:2)
ὃσ εἰσ τοσοῦτον ἐλήλυθε τόλμησ, ὥστε πείσασ Ἀγάθαρχον τὸν γραφέα συνεισελθεῖν οἴκαδε τὴν οἰκίαν ἐπηνάγκασε γράφειν, δεομένου δὲ καὶ προφάσεισ ἀληθεῖσ λέγοντοσ, ὡσ οὐκ ἂν δύναιτο ταῦτα πράττειν ἤδη διὰ τὸ συγγραφὰσ ἔχειν παρ’ ἑτέρων, προεῖπεν αὐτῷ δήσειν, εἰ μὴ πάνυ ταχέωσ γράφοι.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 27:1)
ὁ δὲ τοσοῦτον χρόνον εἱρ́ξασ καὶ ἐπαναγκάζων γράφειν οὐδὲν κακὸν πέπονθεν, ἀλλὰ διὰ ταῦτα σεμνότεροσ δοκεῖ καὶ φοβερώτεροσ εἶναι.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 28:2)
τοσοῦτον δὲ διαφέρει Λακεδαιμονίων, ὥστ’ ἐκεῖνοι μὲν καὶ ὑπὸ τῶν συμμάχων ἀνταγωνιζομένων ἀνέχονται ἡττώμενοι, οὗτοσ δὲ οὐδ’ ὑπὸ τῶν πολιτῶν, ἀλλὰ φανερῶσ εἴρηκεν οὐκ ἐπιτρέψειν τοῖσ ἀντεπιθυμοῦσί τινοσ.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 42:1)
περὶ δὲ τῶν λῃτουργιῶν οὐκ ἀξιῶ μεμνῆσθαι, πλὴν κατὰ τοσοῦτον, ὅτι τὰ προσταττόμενα δαπανῶ οὐκ ἀπὸ τῶν κοινῶν ἀλλ’ ἀπὸ τῶν ἰδίων.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 67:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION