헬라어 문장 내 검색 Language

οἰέται δ’ ἴσωσ ἕκαστοσ ὑμῶν τὸν πλησίον ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ λέξειν, καὶ πάντασ μᾶλλον, εἴ τι κινδύνευμά ἐστιν, ὑπομενεῖν, αὐτὸσ δ’ ἐν τῷ ἀσφαλεῖ βεβηκώσ, ὅ τι ἂν ἐκ τοῦ τολμηροῦ χρηστὸν περιγένηται, τούτου τὸ μέροσ ἕξειν ἀδεῶσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 72 4:1)
Ιοὔδα δὲ τολμηροῦ τἆλλα τὴν φύσιν ἀνδρὸσ χρησαμένου πρὸσ αὐτὸν παρρησίᾳ, ὡσ οὐ προσῆκε μὲν αὐτὸν περὶ τἀδελφοῦ δεδιέναι οὐδὲ τὰ μὴ δεινὰ δι’ ὑποψίασ λαμβάνειν, πραχθήσεται γὰρ οὐδὲν αὐτῶν περὶ τὸν ἀδελφόν, ᾧ μὴ παρέσται θεόσ, τοῦτο δὲ συμβήσεσθαι πάντωσ καὶ παρ’ αὐτῷ μένοντι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 149:1)
ἃ δὲ μὴ σμικρὸν διαφέρει, πείθειν τε χαλεπόν, θεοῦ μὲν μάλιστα ἔργον, εἴ πωσ οἱο͂́ν τε ἦν ἐπιτάξεισ αὐτὰσ παρ’ ἐκείνου γίγνεσθαι, νῦν δὲ ἀνθρώπου τολμηροῦ κινδυνεύει δεῖσθαί τινοσ, ὃσ παρρησίαν διαφερόντωσ τιμῶν ἐρεῖ τὰ δοκοῦντα ἄριστ’ εἶναι πόλει καὶ πολίταισ, ἐν ψυχαῖσ διεφθαρμέναισ τὸ πρέπον καὶ ἑπόμενον πάσῃ τῇ πολιτείᾳ τάττων, ἐναντία λέγων ταῖσ μεγίσταισιν ἐπιθυμίαισ καὶ οὐκ ἔχων βοηθὸν ἄνθρωπον οὐδένα, λόγῳ ἑπόμενοσ μόνῳ μόνοσ.
(플라톤, Laws, book 8 46:1)
μετὰ τολμηροῦ μὴ πορεύου ἐν ὁδῷ, ἵνα μὴ βαρύνηται κατὰ σοῦ. αὐτὸσ γὰρ κατὰ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιήσει, καὶ τῇ ἀφροσύνῃ αὐτοῦ συναπολῇ.
(70인역 성경, Liber Sirach 8:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION