Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τοιόσδε μὲν δὴ Κάτων ἦν, καὶ αὐτὸν οἱ Ἰτυκαῖοι λαμπρῶσ ἔθαπτον·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 14 5:8)
ἢ καθ’ ἕνα μὲν τοιόσδε ἦν, ἐπεβούλευε δὲ πᾶσιν ὁμοῦ;
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 9:4)
Καὶ Πομπήιοσ μὲν τοιόσδε γενόμενοσ ἑαλώκει, Τίτιοσ δὲ τὸν μὲν στρατὸν αὐτοῦ μετεστράτευσεν Ἀντωνίῳ, αὐτὸν δὲ Πομπήιον, τεσσαρακοστὸν ἔτοσ βιοῦντα, ἐν Μιλήτῳ κατέκανεν, εἴτε δι’ αὑτοῦ, μηνίων ἄρα τῆσ ποτὲ ὕβρεωσ καὶ ἀχάριστοσ ἐσ τὴν ἔπειτα εὐεργεσίαν γενόμενοσ, εἴτε καὶ ἐπιστείλαντοσ Ἀντωνίου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 14 12:1)
ὁ δὲ Μάλλιοσ ἐξ ἐκείνου λαμπρὸσ ἦν, ἐπαινούμενοσ ὅτι τοιόσδε ἐσ τοιόνδε πατέρα ἐγεγένητο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:14)
Καὶ ὁ τρόποσ, ᾧ καὶ νῦν ἔτι χρώμενοι διατελοῦσιν, ἐστὶ τοιόσδε.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 12:1)
Τοιόσδε μὲν ὁ Μασσανάσσου καὶ Καρχηδονίων πόλεμοσ ἦν, ἐκδέχεται δ’ αὐτὸν ὁ τρίτοσ ἐν Λιβύῃ καὶ τελευταῖοσ Ῥωμαίων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 1:1)
ὁ μὲν δὴ θρίαμβοσ ἦν τοιόσδε.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17 4:16)
κατάρχει δὲ αὐτέου καῦσοσ, ὅσ ἐστι τοιόσδε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.110)
τοιόσδε τὰ πολλὰ ἐπὶ σκίρρῳ γίγνεται σπλὴν, εὖτε καὶ ἀπορίη ξύνεστι παντελήσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.285)
Ὁδὲ ἀνὰ σάρκα ἠδὲ τοῦ λευκοῦ φλέγματοσ, τὰσ μὲν λαγόνασ ἰόχοσι κενεὰσ, οἰδαλέο ἐάσι καὶ πρόσωπα καὶ βραχίον ασ· ἀτὰρ ἠδὲ ὁκόσα τοῖσι ἄλλοισι κενεὰ, τοῖσδε γίγνεται πλήρεα φλέγμα μεν γὰρ λευκὸν ἐπὶ τῷ λευκῷ φλεγματίᾳ συνίσταται , ψυχρόν τε καὶ παχύ· τοῦδε ἐμπίπλαται τὸ πᾶν, οἰδαίνει δὲ τὸ πρόσωπον, αὐχήν τε καὶ βραχίονεσ· παχὺ δὲ τὸ ἐπιγάστριο ν ἀπὸ τοῦ οἴδεοσ· μαζοὶ δὲ ἐσ ὄγκον αἴρονται, ὁκόσοι νέοι ἀκμὴν ὄντεσ ἐν εὐτυχίῃ τῆσ ἡλικίησ · ἐπὶ δὲ τῷ ἀνὰ σάρκα τηκεδὼν τῆσ σαρκὸσ ἐσ χυμὸν σαρκοει δέα , ἰχώρτε αἱμάλωποσ, ὁκοῖοσ Ῥέει ἀπὸ ἐντέρων ἕλκεσι· τοιόσδε καὶ ἐπὶ θλάσμασι ἀπὸ βάρεοσ ἐμπεσόντοσ, ἢν τάμῃσ τι ἐπιπολῆσ, ὁ χυμὸσ ἐκρέει· ἡ δὲ τῶν δυοῖν ἐπιμιξίη ἀμφοῖν ἴσχει τὰ σημήϊα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.22)
κατὰ τὴν ἕξιν γὰρ καὶ τῷ τοιόσδε εἶναι ἀλαζών ἐστιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 137:1)
Λέγεται δέ τισ καὶ τοιόσδε λόγοσ, οὐκ ἄπιστοσ ἔμοιγε·
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 2 1:1)
Ὑπὲρ δὲ τῆσ προσκυνήσεωσ ὅπωσ ἠναντιώθη Ἀλεξάνδρῳ, καὶ τοῖόσδε κατέχει λόγοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 10 5:1)
ἀναγέγραπται δὲ δὴ καὶ τοῖόσδε λόγοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 12 2:4)
ἐπεὶ οὐδὲ ἐπαύοντο Ἀλεξάνδρῳ γράφοντεσ ὁ μὲν τὴν αὐθάδειάν τε τῆσ Ὀλυμπιάδοσ καὶ ὀξύτητα καὶ πολυπραγμοσύνην, ἥκιστα δὴ τῇ Ἀλεξάνδρου μητρὶ εὐσχήμονα, ὥστε καὶ λόγοσ τισ τοιόσδε ἐφέρετο Ἀλεξάνδρου ἐφ̓ οἷσ ὑπὲρ τῆσ μητρὸσ αὐτῷ ἐξηγγέλλετο, βαρὺ δὴ τὸ ἐνοίκιον τῶν δέκα μηνῶν εἰσπράττεσθαι αὑτοῦ τὴν μητέρα·
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 12 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION