Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔκυρσασ ὥστε τοξότησ ἄκροσ σκοποῦ·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 4:11)
ἥμαρτον, ἢ θηρῶ τι τοξότησ τισ ὥσ;
(아이스킬로스, 아가멤논, episode10)
ταῦτα ἀκούσασ ὁ ἱερεὺσ ἔδεισέ τε καὶ παραχρῆμα ἀπῄει σιωπῇ, ὡσ δὲ ἀπέσχε τοῦ στρατοπέδου, πάσασ ἤδη φωνὰσ ἠφίει τὸν Ἀπόλλωνα καλῶν Σμίνθιον, Τενέδιον, Χρύσιον, Καλλίτοξον, πάντα ὀνομάζων, εἴ ποτέ σοι, δέσποτα, ἢ θυσίαν ἔθυσα ἢ νεὼν ἤρεψα εἰσ χάριν, τοῦτό μοι νῦν ἀντ’ ἐκείνων γένοιτο, ἐξομόρξασθαι τοὺσ Ἀχαιοὺσ τὰ δάκρυα ταῦτα τοῖσ ἑαυτῶν σώμασι, σὺ δὲ αὐτοῖσ ἔλθοισ τοξότησ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, παράφρασισ. 2:10)
ποῦ ’σθ’ ὁ τοξότησ;
(아리스토파네스, Lysistrata, Episode29)
ποῦ ’στιν ἕτεροσ τοξότησ;
(아리스토파네스, Lysistrata, Episode36)
ποῦ τοξότησ;
(아리스토파네스, Lysistrata, Episode 1:3)
ἐπιλέλοιφ’ ὁ τοξότησ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Episode 1:8)
προσέρχεται γὰρ ὁ πρύτανισ χὠ τοξότησ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode 1:24)
οὔτε γὰρ ἱππεύειν ἐπιστάμενοσ οὔτε τοξότησ ἱκανὸσ ὢν οὔθ’ ὁπλίτησ, ἀλλ’ οὐδὲ τῶν κούφων καὶ ἀνόπλων ἀκοντιστήσ ἢ λιθοβόλοσ, οὐδ’ αὖ τεμεῖν ὕλην ἢ τάφρον ὀρύττειν δυνατὸσ οὐδὲ ἀμῆσαι χιλὸν ἐκ πολεμίου λειμῶνοσ πυκνὰ μεταστρεφόμενοσ, οὐδὲ ἐγεῖραι σκηνὴν ἢ χάρακα, ὥσπερ ἀμέλει ξυνέπονται τοῖσ στρατοπέδοισ πολεμικοί τινεσ ὑπηρέται·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 22:1)
ὅταν δὲ περὶ τοῦ Πανδάρου, ὡσ συνέχεε τὰσ σπονδάσ, ἐλπίσασ δῶρα παρὰ Ἀλεξάνδρου τοῦ Πριάμου, καὶ οὔτε ἀπέκτεινε τὸν Μενέλεων βαλών, καίτοι τοξότησ ἱκανὸσ εἶναι δοκῶν, καὶ παραβὰσ τὰ ὁρ́κια τοὺσ Τρῶασ ἀθυμοτέρουσ ἐποίησε πρὸσ τὸν πόλεμον μεμνημένουσ ἀεὶ τῆσ ἐπιορκίασ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 24:1)
"ἐμοῦ γοῦν ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν βαδίζοντοσ συνηκολούθει τισ μετὰ τῶν ἄλλων τῶν παραπεμπόντων ἡμᾶσ ἱππέων Ιοὐδαίων ὄνομα Μοσόλλαμοσ, ἄνθρωποσ ἱκανῶσ κατὰ ψυχὴν εὔρωστοσ καὶ τοξότησ δὴ πάντων ὁμολογουμένωσ καὶ τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν βαρβάρων ἄριστοσ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 223:2)
τόν τε γὰρ Ἕκτορα ῥήξαντα τὰσ πύλασ καὶ παρὰ ταῖσ ναυσὶν εἴσω μαχόμενον οὗτοσ ἐξέωσεν καὶ τὴν Πρωτεσιλάου ναῦν ἤδη καιομένην ἔσβεσεν, καίτοι ἐπεβάτευον αὐτῆσ οὐχ οἱ φαυλότατοι, ἀλλ’ οἱ τοῦ Τελαμῶνοσ Αἰάσ τε καὶ Τεῦκροσ, ὁ μὲν ὁπλίτησ ἀγαθόσ, ὁ δὲ τοξότησ.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 46:3)
ὁ μὲν γὰρ πάγκαλοσ καὶ τοξότησ καὶ δύναμιν οὐ μικρὰν περιβεβλημένοσ ἁπάντων ἄρχων, ὁ δὲ θῆλυσ καὶ ἡμίανδροσ καὶ ἀμφίβολοσ τὴν ὄψιν·
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀπόλλων, Διόνυσοσ. 2:3)
ὅστισ δὲ ἀγαθὸσ τοξότησ καὶ τούτῳ ὅμοιοσ, πρῶτον μὲν ἀκριβῶσ ὄψεται τὸν σκοπόν, εἰ μὴ σφόδρα μαλακόσ, εἰ μὴ στερρότεροσ τοῦ βέλουσ.
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 37:1)
ἡγεῖτο δὲ αὐτῶν ὁ ἐκ τοῦ ζῳδιακοῦ τοξότησ.
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 18:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION