Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐχὶ καὶ αἱ τιτθαὶ τοῖσ παιδαρίοισ ταῦτα λέγουσι καὶ οἱ γραμματισταὶ καὶ οἱ παιδαγωγοί;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 94:3)
ἀλλ’ ὅμωσ οὐ διὰ ταῦτα μέγα φρονοῦσιν αἱ τιτθαὶ οὐδὲ ἀξιοῦσι πρὸ τῶν φιλοσόφων εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 94:5)
κᾆθ’ ὥσπερ αἱ τίτθαι γε σιτίζεισ κακῶσ.
(아리스토텔레스, Lyric-Scene, iambics24)
ἐν δὲ τῇ πόλει κοπίδασ ἄγουσι καὶ τοῖσ Τιθηνιδίοισ καλουμένοισ ὑπὲρ τῶν παίδων κομίζουσι γὰρ αἱ τιτθαὶ τὰ ἄρρενα παιδία κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον εἰσ ἀγρόν, καὶ πρὸσ τὴν Κορυθαλίαν καλουμένην Ἄρτεμιν, ἧσ τὸ ἱερὸν παρὰ τὴν καλουμένην Τίασσόν ἐστιν ἐν τοῖσ πρὸσ τὴν Κλήταν μέρεσι, τὰσ κοπίδασ παραπλησίωσ ταῖσ λελεγμέναισ ἐπιτελοῦσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 16 3:2)
ὡσ γὰρ ἐγὼ ἀκούω, πολλαὶ καὶ τιτθαὶ καὶ ἔριθοι καὶ τρυγήτριαι γεγόνασιν ὑπὸ τῶν τῆσ πόλεωσ κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ χρόνουσ συμφορῶν ἀσταὶ γυναῖκεσ, πολλαὶ δ’ ἐκ πενήτων πλούσιαι νῦν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 63:5)
διηγεῖτο δὴ μετὰ ταῦτα προθύμωσ καὶ ἡδέωσ, βουλόμενοσ αὐτὸν παραμυθήσασθαι, καθάπερ αἱ τίτθαι τὰ παιδία, ἐπειδὰν αὐτοῖσ πληγὰσ ἐμβάλωσι, παραμυθούμεναι καὶ χαριζόμεναι μῦθον αὐτοῖσ ὕστερον διηγήσαντο.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 86:2)
ἐκεῖνοι μὲν γὰρ ὑφορώμενοι καὶ δεδιότεσ τὸν δῆμον ὡσ δεσπότην ἐθώπευον, ἠρέμα δάκνοντεσ καὶ μετὰ γέλωτοσ, ὥσπερ αἱ τίτθαι τοῖσ παιδίοισ, ὅταν δέῃ τιτῶν ἀηδεστέρων πιεῖν αὐτά, προσφέρουσι μέλιτι χρίσασαι τὴν κύλικα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 12:1)
μόνουσ δὲ θαυμάζεισ τοὺσ λέοντασ καὶ τοὺσ ἀετοὺσ καὶ τὰσ Σκύλλασ καὶ τοὺσ Κύκλωπασ, οἷσ ἐκεῖνοσ ἐκήλει τοὺσ ἀναισθήτουσ, ὥσπερ αἱ τίτθαι τὰ παιδία διηγούμεναι τὴν Λάμιαν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 16:1)
ἐπεὶ καὶ αἱ τίτθαι τοιάδε λέγουσι περὶ τῶν παιδίων, ὡσ απιτέον αὐτοῖσ ἐσ διδασκάλου·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 171:6)
πρῶτοι γὰρ οὗτοι παραλαμβάνοντεσ ἐκ γάλακτοσ, ὥσπερ αἱ τίτθαι ταῖσ χερσὶ τὸ σῶμα πλάττουσιν, οὕτω τὸ ἦθοσ ῥυθμίζουσι τοῖσ ἔθεσιν, εἰσ ἴχνοσ τι πρῶτον ἀρετῆσ καθιστάντεσ.
(플루타르코스, An virtus doceri possit, section 2 3:1)
πρῶτον γὰρ οὗτοι λαμβάνοντεσ ἐκ γάλακτοσ, ὥσπερ αἱ τίτθαι ταῖσ χερσὶ τὸ σῶμα πλάττουσιν, οὕτω τὸ ἦθοσ ῥυθμίζουσι τοῖσ ἔθεσιν, εἰσ ἴχνοσ τι πρῶτον ἀρετῆσ καθιστάντεσ.
(플루타르코스, An virtus doceri possit, section 2 9:1)
αἱ τίτθαι δὲ καὶ αἱ τροφοὶ τὴν εὔνοιαν ὑποβολιμαίαν καὶ παρέγγραπτον ἔχουσιν, ἅτε μισθοῦ φιλοῦσαι.
(플루타르코스, De liberis educandis, section 5 2:1)
καὶ γὰρ αἱ τίτθαι τῶν βρεφῶν ἐκτρίβουσαι πολλάκισ τὸν ῥύπον ἑλκοῦσιν ἐνίοτε τὴν σάρκα καὶ βασανίζουσιν.
(플루타르코스, De vitioso pudore, section 2 6:1)
"διὸ τὰ μὲν νήπια παντάπασιν αἱ τίτθαι δεικνύναι πρὸσ τὴν σελήνην φυλάττονται·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Διὰ τί τὰ κρέα σήπεται μᾶλλον ὑπὸ τὴν σελήνην ἢ τὸν ἥλιον. 6:15)
καὶ γὰρ αἱ τίτθαι τοῖσ παιδίοισ πεσοῦσιν οὐ λοιδορησόμεναι προστρέχουσιν, ἀλλ’ ἤγειραν καὶ περιέπλυναν καὶ κατέστειλαν, εἶθ’ οὕτωσ ἐπιπλήττουσι καὶ κολάζουσι.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 28 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION