Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅτου δ’ ἂν καταγνῷ ἡ ἡλιαία, τιμάτω περὶ αὐτοῦ παραχρῆμα, ὅτου ἂν δοκῇ ἄξιοσ εἶναι παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 61:1)
ἐὰν δ’ ἁλῷ, τιμάτω ἡ ἡλιαία περὶ αὐτοῦ ὅ τι ἂν δοκῇ ἄξιοσ εἶναι παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 97:3)
ἐὰν δ’ ἁλῷ, τιμάτω ἡ ἡλιαία ὅ τι χρὴ παθεῖν αὐτὸν ἢ ἀποτεῖσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 159:4)
ἐὰν δ’ ἁλῷ, τιμάτω ἡ ἡλιαία περὶ τοῦ ἁλόντοσ, ὅ τι χρὴ αὐτὸν παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 116:3)
ἢν δέ τισ ὄφλῃ τὴν τοιαύτην δίκην, ὡσ ἀνάδαστον γῆν λάθρᾳ καὶ βίᾳ ποιοῦντοσ τοῦ ὄφλοντοσ, τιμάτω τὸ δικαστήριον ὅτι ἂν δέῃ πάσχειν ἢ ἀποτίνειν τὸν ἡττηθέντα.
(플라톤, Laws, book 8 95:3)
ἐὰν δέ τισ ὄφλῃ, τιμάτω τὸ δικαστήριον ἓν ἑκάστῳ τῶν καθ’ ἓν ἀσεβούντων τίμημα.
(플라톤, Laws, book 10 140:2)
πρὸσ τῷ θεοὺσ μὴ νομίζειν ἢ ἀμελεῖσ ἢ παραιτητοὺσ εἶναι, καταφρονοῦντεσ δὲ τῶν ἀνθρώπων ψυχαγωγῶσι μὲν πολλοὺσ τῶν ζώντων, τοὺσ δὲ τεθνεῶτασ φάσκοντεσ ψυχαγωγεῖν καὶ θεοὺσ ὑπισχνούμενοι πείθειν, ὡσ θυσίαισ τε καὶ εὐχαῖσ καὶ ἐπῳδαῖσ γοητεύοντεσ, ἰδιώτασ τε καὶ ὅλασ οἰκίασ καὶ πόλεισ χρημάτων χάριν ἐπιχειρῶσιν κατ’ ἄκρασ ἐξαιρεῖν, τούτων δὲ ὃσ ἂν ὀφλὼν εἶναι δόξῃ, τιμάτω τὸ δικαστήριον αὐτῷ κατὰ νόμον δεδέσθαι μὲν ἐν τῷ τῶν μεσογέων δεσμωτηρίῳ, προσιέναι δὲ αὐτοῖσ μηδένα ἐλεύθερον μηδέποτε, τακτὴν δὲ ὑπὸ τῶν νομοφυλάκων αὐτοὺσ τροφὴν παρὰ τῶν οἰκετῶν λαμβάνειν.
(플라톤, Laws, book 10 149:1)
τίνειν αὐτὸν τῷ παιδί, τιμάτω τὸ δικαστήριον, ἐὰν δὲ ἀδικίᾳ, πρὸσ τῷ τιμήματι, τῆσ ἀρχῆσ τῶν νομοφυλάκων ἀφιστάσθω, τὸ δὲ κοινὸν τῆσ πόλεωσ ἕτερον νομοφύλακα ἀντὶ τούτου καθιστάτω τῇ χώρᾳ καὶ τῇ πόλει.
(플라톤, Laws, book 11 102:1)
πᾶσ δὴ τιμάτω πάσαισ τιμαῖσ ταῖσ ἐννόμοισ τοὺσ αὑτοῦ γεννήτορασ τοῖσ νῦν πεισθεὶσ λόγοισ·
(플라톤, Laws, book 11 124:5)
ἂν δέ τισ ὄφλῃ, τιμάτω τὸ δικαστήριον ὅτι χρὴ τίνειν ἢ πάσχειν, ἀπόρρητον μηδὲν ποιούμενοι ὅσων δυνατὸσ ἄνθρωποσ πάσχειν ἢ τίνειν.
(플라톤, Laws, book 11 128:2)
ὃσ ἂν φαρμακεύῃ τινὰ ἐπὶ βλάβῃ μὴ θανασίμῳ μήτε αὐτοῦ μήτε ἀνθρώπων ἐκείνου, βοσκημάτων δὲ ἢ σμηνῶν εἴτ’ ἄλλῃ βλάβῃ εἴτ’ οὖν θανασίμῳ, ἐὰν μὲν ἰατρὸσ ὢν τυγχάνῃ καὶ ὄφλῃ δίκην φαρμάκων, θανάτῳ ζημιούσθω, ἐὰν δὲ ἰδιώτησ, ὅτι χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι, τιμάτω περὶ αὐτοῦ τὸ δικαστήριον.
(플라톤, Laws, book 11 136:2)
περὶ γὰρ αὖ καὶ τούτου τιμάτω τὸ δικαστήριον ὅτι ἂν αὐτοῖσ δεῖν αὐτὸν δόξῃ πάσχειν ἢ ἀποτίνειν.
(플라톤, Laws, book 11 137:1)
πειρᾶσθαι τὴν τῶν δικαίων δύναμιν ἐν ταῖσ τῶν δικαστῶν ψυχαῖσ ἐπὶ τἀναντία τρέπειν καὶ παρὰ καιρὸν πολυδικεῖν τῶν τοιούτων ἢ καὶ συνδικεῖν, γραφέσθω μὲν ὁ βουλόμενοσ αὐτὸν κακοδικίασ ἢ καὶ συνδικίασ κακῆσ, κρινέσθω δὲ ἐν τῷ τῶν ἐκλεκτῶν δικαστηρίῳ, ὀφλόντοσ δέ, τιμάτω τὸ δικαστήριον εἴτε φιλοχρηματίᾳ δοκεῖ δρᾶν τὸ τοιοῦτον εἴτε φιλονικίᾳ, καὶ ἐὰν μὲν φιλονικίᾳ, τιμᾶν αὐτῷ τὸ δικαστήριον ὅσου χρὴ χρόνου τὸν τοιοῦτον μηδενὶ λαχεῖν δίκην μηδὲ συνδικῆσαι, ἐὰν δὲ φιλοχρηματίᾳ, τὸν μὲν ξένον ἀπιόντα ἐκ τῆσ χώρασ μήποτε πάλιν ἐλθεῖν ἢ θανάτῳ ζημιοῦσθαι, τὸν ἀστὸν δὲ τεθνάναι φιλοχρημοσύνησ ἕνεκα τῆσ ἐκ παντὸσ τρόπου παρ’ αὐτῷ τιμωμένησ·
(플라톤, Laws, book 11 170:1)
καὶ ἐάντε μηδὲν χείρων μηδέ τι βελτίων ἥκειν δόξῃ, χάριν γοῦν τῆσ σφόδρα προθυμίασ αἰνείσθω, ἐὰν δὲ πολὺ βελτίων, πολύ τ’ ἐπαινείσθω μᾶλλον ζῶν, τελευτήσαντά τε τιμαῖσ αὐτὸν προσηκούσαισ ἡ τῶν συλλεγομένων τιμάτω δύναμισ.
(플라톤, Laws, book 12 75:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION