Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκ δὲ τούτου τοῦ τρόπου συνέβαινε τοὺσ μὲν θεατὰσ καὶ τοὺσ χορηγοὺσ καὶ τοὺσ ἀγωνιστὰσ ἐνοχλεῖσθαι, τοὺσ δὲ ἀνακηρυττομένουσ ἐν τῷ θεάτρῳ μείζοσι τιμαῖσ τιμᾶσθαι τῶν ὑπὸ τοῦ δήμου στεφανουμένων.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 431)
οὐ γὰρ ᾤοντο δεῖν ἐν τοῖσ γράμμασι τιμᾶσθαι, ἀλλ’ ἐν τῇ μνήμῃ τῶν εὖ πεπονθότων, ἣ ἀπ’ ἐκείνου τοῦ χρόνου μέχρι τῆσδε τῆσ ἡμέρασ ἀθάνατοσ οὖσα διαμένει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1825)
ἔπειτα καὶ ταῦθ’ ὑμῶν δέομαι, εὖ ποιῶν ὑμᾶσ ὑφ’ ὑμῶν τιμᾶσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 238:7)
τί δὲ ὁ δῆμοσ ὁ μέχρι δέκα μυριάδων τιμᾶσθαι τὰ ὄντα κεκελευσμένοσ ὑπὸ μηνύμασι καὶ ζημίαισ, ᾧ τέλη καινὰ καὶ ἐσφορὰσ ἐπιγράφουσι;
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 12 8:6)
ἀξιόπιστον δὲ καὶ τὸ τιμᾶσθαι προλαμβάνοντα καὶ ζημίασ ὁρίζειν καθ’ ἑαυτοῦ ἐφ’ οἷσ ἂν διεξίῃ, οἱο͂ν ἐγὼ πλέων ἐθελοντὴσ πάσχειν ὁτιοῦν ἕτοιμοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 8:1)
τὸ γὰρ εἶναι τό τε βέλτιστον καὶ τὸ κατ’ ἐξουσίαν συμπεπτωκὸσ ἐνταυθοῖ, καὶ τὴν μὲν δίαιταν κοινοτάτην ἅπασι, τὰσ δὲ τιμὰσ τοῖσ ἐπιεικεστάτοισ ἀνεῖσθαι, πῶσ οὐκ ἐλευθέρασ πόλεωσ καὶ πολιτείασ ὡσ ἀληθῶσ, ἐν ᾗ ζῆν μὲν ἔξεστιν, ὡσ ἄν τισ βούληται, τιμᾶσθαι δὲ καὶ ἰσχύειν οὐ τοῖσ βουλομένοισ ἔστιν, ἀλλὰ τοῖσ ἐξητασμένοισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 105:7)
ὁ δὲ ἐθαύμασέ τε καὶ πειρώμενοσ τῶν λόγων ἀντὶ πάντων τε ἔφη τιμᾶσθαι χρημάτων αὐτοὺσ καὶ ἐπεῖπε τούτοισ τοῖσ λόγοισ εἰ προσῆσαν ἀκροαταὶ καὶ ὅσον πεντήκοντα, κἀγὼ ὑπολαβὼν, σοῦ γε, ἔφην, βουλομένου, βασιλεῦ, καὶ ἀκροαταὶ γενήσονται, καὶ ὅπωσ γ’, ἔφην, θαυμάσῃσ, ταῦτα ἃ νυνὶ λέγεισ ἐμοὶ ὑπὸ τοῦ Ἀσκληπιοῦ προείρηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 10:11)
τοιοῦτον γάρ ἐστιν ὁ δυνάστησ, μηδένα τῆσ ἴσησ τιμᾶσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 3:4)
ἡμῖν δ’ ὅσῳ καὶ διαφερόντωσ τῶν ἄλλων ὑπάρχει τιμᾶσθαι καὶ ὑπὸ τῶν βασιλέων καὶ ὑπὸ τῶν κατ’ ἐνιαυτὸν ἐπισκόπων ἀφικνουμένων ‐ ὅθεν γὰρ ἠρξάμην ἐνταῦθα καὶ λήξω ‐ πῶσ οὐ καὶ τὴν πρόνοιαν εἰκὸσ εἶναι πλείω τοῦ μή τι φαίνεσθαι ποιοῦντασ ὃ μὴ τούτοισ ἂν δόξειεν οὐ καλῶσ ἔχειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 22:3)
οὐ γὰρ τὸ προσκροῦσαι τοῖσ ἔμπροσθεν ἐπεσκότησεν, ἀλλὰ τὸ τιμᾶσθαι μετὰ τοῦτο πᾶσαν παρεγράψατο τὴν συμφοράν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 131:7)
εἰ μὲν γὰρ ἐξέτασισ προὔκειτο γένουσ καὶ μόνουσ ἔδει τοὺσ εὖ γεγονότασ τιμᾶσθαι, καλῶσ ἂν εἶχε τοὺσ εὖ πεισομένουσ φυλοκρινεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 6:6)
εἰ δ’ ἁπλῶσ εὖ πάσχειν ἀνάγκη τοὺσ εὖ πεποιηκότασ, καὶ τῆσ ἀρετῆσ οὗτοσ μισθὸσ, ἀτέλειαν δὲ οὐδὲν ἕτερον ἴσμεν ἀλλ’ ἢ κατωρθωμένων ἀντίδοσιν, οὐχ ὁρῶ τίν’ ἔχει λόγον ἀναξίων τε καὶ μὴ μνημονεύειν, ἔνθα πάντασ ἀνάγκη κατ’ αὐτὸ δὴ τοῦθ’ ὁμοίωσ τιμᾶσθαι, κἂν φαῦλόσ τισ ὢν τύχῃ καὶ τῆσ κάτω φρατρίασ κἂν εἰσ Κόδρον ἀνήκων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 6:7)
ἐπεὶ καὶ οὕτω τιμᾶσθαι μᾶλλον περίεστ’ αὐτοῖσ, τῷ δοκεῖν μὴ τὴν ἀρετὴν ὥσπερ ὤνιον πεποιῆσθαι, μηδ’ ὁτουοῦν ἑτέρου, ἀλλὰ μεγαλοψυχίασ ἕνεκα τῆσ αὑτῶν καὶ τῆσ πρὸσ τὴν πόλιν εὐνοίασ ταῦτ’ ἐνδεδεῖχθαι, καθάπερ ἐπὶ τοῦ Μηδικοῦ πολέμου Θεμιστοκλεῖ τῷ Νεοκλέουσ ὑπῆρξε καὶ Παυσανίᾳ τῷ Κλεομβρότου, καὶ ἔτι πρὸ τούτων τῷ γ’ Εὐφορίωνοσ Κυναιγείρῳ καὶ Καλλιμάχῳ τῷ Πολεμάρχου·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 10:7)
εἰ τοίνυν τοῖσ τὸ νόμισμα διαφθείρουσι κατὰ τὸν σὸν λόγον θάνατοσ ἡ ζημία, τίνοσ ποτ’ ἄρ’ αὐτὸσ δίκαιοσ ἂν ἡμῖν εἰήσ τιμᾶσθαι δι’ ὧν ἀτελείασ ἀντέχει, τά τε τῶν θεῶν ἀτιμάζων τήν τε πόλιν ἅπασαν διαφθείρων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 12:3)
ἀλλὰ γὰρ τὸ προσγράψαι, φησὶ, μηδὲ τὸ λοιπὸν ἐξεῖναι δοῦναι, ἢ θανάτου τὸν τἀναντία γεγραφότα τιμᾶσθαι, οὐ μόνον τυράννου δίκην τὸ ταῦτ’ ἔχειν συνήθωσ ἐν τῷ τοῦ καιροῦ φιλοτιμεῖσθαι καλοῦντι, ἀλλὰ καὶ τὸ κατ’ ἐξουσίαν ἀνῃρήκει τῇ πόλει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 31:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION