Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ μὲν γάρ ἐστί τισ ἐγγυητὴσ θεῶν οὐ γὰρ ἀνθρώπων γ’ οὐδεὶσ ἂν γένοιτ’ ἀξιόχρεωσ τηλικούτου πράγματοσ ὡσ, ἐὰν ἄγηθ’ ἡσυχίαν καὶ ἅπαντα προῆσθε, οὐκ ἐπ’ αὐτοὺσ ὑμᾶσ τελευτῶν ἐκεῖνοσ ἥξει, αἰσχρὸν μὲν νὴ τὸν Δία καὶ πάντασ θεοὺσ καὶ ἀνάξιον ὑμῶν καὶ τῶν ὑπαρχόντων τῇ πόλει καὶ πεπραγμένων τοῖσ προγόνοισ, τῆσ ἰδίασ ἕνεκα ῥᾳθυμίασ τοὺσ ἄλλουσ πάντασ Ἕλληνασ εἰσ δουλείαν προέσθαι, καὶ ἔγωγ’ αὐτὸσ μὲν τεθνάναι μᾶλλον ἂν ἢ ταῦτ’ εἰρηκέναι βουλοίμην·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 57:1)
εἰ δ’ ἄρ’ ἠγνόησε ταῦτα, καὶ τοῦτο τὸ δίκαιον ἔχων, ὡσ νῦν φήσει, οὐ παρεσκευάσατ’ ὑπὲρ τηλικούτου κινδύνου, ἐπειδή γ’ ἀνεστηκὼσ ἤδη προσεκαλεσάμην αὐτόν, ἐν τῇ πρώτῃ συνόδῳ πρὸσ τῷ διαιτητῇ παραδιδοὺσ ἐφαίνετ’ ἄν·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 42:1)
ἀνθρώπου δ’ οἶμαι τηλικούτου καὶ ἀπείρου τῶν πραγμάτων ἅπαντεσ καταπεφρονήκατέ μου.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Καλλικλέα Περὶ Χωρίου Βλάβης 9:1)
οἶμαι γὰρ καὶ αὐτὴν ταύτην τὴν ἀρχὴν παῤ ἐκείνων γενέσθαι καὶ οὐκ ἂν ἄλλωσ ἐπελθεῖν μοι τολμῆσαι περὶ τηλικούτου πράγματοσ ἐν ὑμῖν λέγειν, ὑπὲρ οὗ μηδεὶσ πρότερον εἶπε μήτε νέοσ μήτε πρεσβύτεροσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 92:2)
ὁ Πρίαμοσ πρότερον εὐδαιμονίᾳ διαφέρων καὶ τοσούτων ἐθνῶν καὶ τηλικούτου τόπου βασιλεύων, ὅσσον Λέσβοσ ἄνω Μάκαροσ ἕδοσ ἐντὸσ ἐέργει καὶ Φρυγίη καθύπερθε καὶ Ἑλλήσποντοσ ἀπείρων διὰ τὸν υἱὸν καὶ τὴν ἀκρασίαν τὴν ἐκείνου πάντων ἀθλιώτατοσ ἐγένετο.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ. 22:2)
οὐ χρὴ δὲ θαυμάζειν εἰ τηλικούτου τὸ μέγεθοσ τοῦ περιβόλου καθεστῶτοσ ὀλίγουσ πύργουσ κατεσκεύασεν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 7 5:1)
διόπερ τηλικούτου μεγέθουσ ὄφεωσ εἰσ ὄψιν κοινὴν κατηντηκότοσ οὐκ ἄξιον ἀπιστεῖν τοῖσ Αἰθίοψιν οὐδὲ μῦθον ὑπολαμβάνειν τὸ θρυλούμενον ὑπ’ αὐτῶν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 37 9:1)
τηλικούτου δ’ εὐτυχήματοσ γεγενημένου τὴν ἧτταν ἀναμαχήσασθαι διειλήφει.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 93 2:3)
ἤλπιζε γὰρ ὁ Διονύσιοσ τῶν Ἰταλιωτῶν πολεμούντων πρὸσ Λευκανοὺσ ἐπελθὼν ῥᾳδίωσ ἂν κρατῆσαι τῶν κατ’ Ἰταλίαν πραγμάτων, ἀπολελυμένων δὲ τηλικούτου πολέμου δυσχερῶσ ἂν περιγενέσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 101 8:2)
ἡμεῖσ δ’ εἰωθότεσ ταῖσ τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν τελευταῖσ ἐπιλέγειν τὸν ἴδιον ἔπαινον, οὐδαμῶσ ἁρμόττον ἡγούμεθα παραδραμεῖν ἀνδρὸσ τηλικούτου τὴν τελευτὴν ἀνεπισήμαντον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 88 2:1)
ἄλλη γὰρ οὐκ ἔσται τηλικούτου κακοῦ λύσισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 38 5:1)
καταγαγοῦσα δὲ τὸν υἱὸν εἰσ τὴν πόλιν αὐτή τ’ ἀθάνατον ἕξεισ κλέοσ ὥσπερ εἰκὸσ ἐκ τηλικούτου κινδύνου καὶ φόβου ῥυσαμένη τὴν πατρίδα, καὶ ἡμῖν τιμῆσ τινοσ αἰτία παρὰ τοῖσ ἀνδράσιν ἔσῃ, ὅτι τὸν οὐ δυνηθέντα ὑπ’ ἐκείνων διασκεδασθῆναι πόλεμον αὐταὶ διελύσαμεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 40 5:1)
μὴ γὰρ δὴ οὕτω σκαιὸσ μηδ’ ἀναίσθητοσ ἐγὼ γενοίμην, ὥστε ταύτην τὴν δόξαν ὑπὲρ ἀνδρὸσ τηλικούτου λαβεῖν, ἐπεὶ πολλὰ περὶ πολλῶν οἶδα μεγάλα καὶ θαυμαστὰ καὶ ἀπὸ τῆσ ἄκρασ δυνάμεωσ ἐξενηνεγμένα ὑπ’ αὐτοῦ·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 62)
μηδεὶσ δέ με ταῦτα ἡγείσθω λέγειν ἁπάσησ καταγινώσκοντα τῆσ ἐγκατασκεύου καὶ ἐξηλλαγμένησ λέξεωσ ᾗ κέχρηται Πλάτων μὴ γὰρ οὕτω σκαιὸσ γενοίμην ὥσ2τε ταύτην τὴν δόξαν περὶ ἀνδρὸσ τηλικούτου λαβεῖν, ἐπεὶ πολλὰ καὶ περὶ πολλῶν οἶδα μεγάλα καὶ θαυμαστὰ καὶ ἀπὸ τῆσ ἄκρασ δυνάμεωσ ἐξενηνεγμένα ὑπ’ αὐτοῦ·
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 7:1)
τηλικούτου οὖν τοῦ κινδύνου ὄντοσ εὐλαβῶσ δεῖ τοῖσ ἰδιώταισ συγκαθίεσθαι εἰσ τὰσ τοιαύτασ συμπεριφορὰσ μεμνημένουσ, ὅτι ἀμήχανον τὸν συνανατριβόμενον τῷ ἠσβολωμένῳ μὴ καὶ αὐτὸν ἀπολαῦσαι τῆσ ἀσβόλησ·
(에픽테토스, Works, book 3, Ὅτι εὐλαβῶσ δεῖ συγκαθιέναι εἰσ συμπεριφοράν. 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION