Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ εὐσχημόνωσ, καὶ τεταγμένωσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 167:2)
εἰ δὲ τεταγμένωσ, καὶ κοσμίωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 167:3)
οὐ τοίνυν μόνον αὔξεται τακτὰ ὁ Νεῖλοσ, ἀλλὰ καὶ ἀπολήγει τεταγμένωσ ὀπίσω καὶ σχεδὸν οὐκ ἐν ἐλάττονι χρόνῳ καθίσταται εἰσ τὸ ἐξ ἀρχῆσ ἢ ἐν ὅσῳ προϊὼν ἐξεπλήρωσε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 8:2)
ἔστι δ’ ἀπὸ τύχησ μὲν τὰ τοιαῦτα γιγνόμενα, ὅσων ἥ τε αἰτία ἀόριστοσ καὶ μὴ ἕνεκά του γίγνεται καὶ μήτε ἀεὶ μήτε ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ μήτε τεταγμένωσ δῆλον δ’ ἐκ τοῦ ὁρισμοῦ τῆσ τύχησ περὶ τούτων, φύσει δὲ ὅσων ἥ τ’ αἰτία ἐν αὐτοῖσ καὶ τεταγμένη·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 10 12:1)
τὸ γὰρ παραθεῖναι κἀφελεῖν τεταγμένωσ ἕκαστα καὶ τὸν καιρὸν ἐπὶ τούτοισ ἰδεῖν, πότε δεῖ πυκνότερον ἐπαγαγεῖν καὶ πότε βάδην, καὶ πῶσ ἔχουσι πρὸσ τὸ δεῖπνον καὶ πότε εὔκαιρον αὐτοῖσ ἐστι τῶν ὄψων τὰ μὲν θερμὰ παραθεῖναι, τὰ δ’ ἐπανέντα, τὰ δὲ μέσωσ, τὰ δ’ ὅλωσ ἀποψύξαντα, ταῦτα πάντα δὴ ἐν τοῖσ στρατηγικοῖσιν ἐξετάζεται μαθήμασιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 22 6:1)
Χαβρίασ δ’ ὁ Ἀθηναῖοσ τῶν μισθοφόρων ἀφηγούμενοσ παρήγγειλε τοῖσ στρατιώταισ δέχεσθαι τοὺσ πολεμίουσ καταπεφρονηκότωσ ἅμα καὶ τεταγμένωσ, καὶ τὰσ ἀσπίδασ πρὸσ τὸ γόνυ κλίναντασ ὀρθῷ τῷ δόρατι μένειν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 32 6:1)
ταῦτα δὲ πρὶν μὲν ἀλόγωσ κινεῖσθαι καὶ ἀτάκτωσ, ἐπεὶ δὲ ἤρξαντο συνιστάναι τὸν κόσμον, ἐκ τῶν ἐνδεχομένων ὑπὸ τοῦ θεοῦ συμμέτρωσ καὶ τεταγμένωσ γενέσθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 75:5)
οἵτινεσ αὐτόχθονεσ μὲν εἶναι φαμὲν καὶ τὴν πόλιν ταύτην προτέραν οἰκισθῆναι τῶν ἄλλων, προσῆκον δ’ ἡμᾶσ εἶναι παράδειγμα τοῦ καλῶσ τε καὶ τεταγμένωσ πολιτεύεσθαι χεῖρον καὶ ταραχωδέστερον τὴν ἡμετέραν αὐτῶν διοικοῦμεν τῶν ἄρτι τὰσ πόλεισ οἰκιζόντων.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 17 4:3)
οὐκέτι ταῦτ’ ἀπαρκεῖ, ἀλλ’ ἂν μὴ κατὰ τρόπον καὶ τεταγμένωσ καὶ ἀκολούθωσ τῇ ἑκάστου φύσει καὶ κατασκευῇ πράττωμεν, οὐκέτι τοῦ τέλουσ τευξόμεθα τοῦ ἑαυτῶν.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προνοίασ. 15:1)
‐ Πόθεν γὰρ οὕτω τεταγμένωσ καθάπερ ἐκ προστάγματοσ τοῦ θεοῦ, ὅταν ἐκεῖνοσ εἴπῃ τοῖσ φυτοῖσ ἀνθεῖν, ἀνθεῖ, ὅταν εἴπῃ βλαστάνειν, βλαστάνει, ὅταν ἐκφέρειν τὸν καρπόν, ἐκφέρει, ὅταν πεπαίνειν, πεπαίνει, ὅταν πάλιν ἀποβάλλειν καὶ φυλλορροεῖν καὶ αὐτὰ εἰσ αὑτὰ συνειλούμενα ἐφ’ ἡσυχίασ μένειν καὶ ἀναπαύεσθαι, μένει καὶ ἀναπαύεται;
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι πάντασ ἐφορᾷ τὸ θεῖον. 3:2)
Ταῦτα μὲν οὖν ἱκανῶσ ἐμφανίσαι δυνάμενα τὴν τοῦ θεοῦ φύσιν τοῖσ ἀγνοοῦσιν εἰρήκαμεν, ὅτι ποικίλη τέ ἐστι καὶ πολύτροποσ καὶ καθ’ ὡρ́αν ἀπαντᾷ τεταγμένωσ, ἅ τε δεῖ γενέσθαι προλέγει, τήν τε τῶν ἀνθρώπων ἄγνοιαν καὶ ἀπιστίαν, ὑφ’ ἧσ οὐδὲν προϊδεῖν εἰάθησαν τῶν ἀποβησομένων, ἀφύλακτοι δὲ ταῖσ συμφοραῖσ παρεδόθησαν, ὡσ ἀμήχανον αὐτοῖσ εἶναι τὴν ἐξ αὐτῶν πεῖραν διαφυγεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 178:1)
ταῦτ’ οὖν οὕτω τεταγμένωσ ἤθελεν ἄρχεσθαι τῶν πολιτῶν τὸ πλῆθοσ, καὶ μὴ τολμᾶν κρίνειν διὰ θορύβου·
(플라톤, Laws, book 3 147:1)
προσῆν δὲ τῇ κοινῇ κακοδοξίᾳ τὸ διὰ τὴν οἰκίαν οὐ μικρὸν μῖσοσ, ἣν ᾤκει, Πομπηϊού τοῦ Μεγάλου γενομένην, ἀνδρὸσ οὐχ ἧττον ἐπὶ σωφροσύνῃ καὶ τῷ τεταγμένωσ καὶ δημοτικῶσ διαιτᾶσθαι θαυμασθέντοσ ἢ διὰ τοὺσ τρεῖσ θριάμβουσ.
(플루타르코스, Antony, chapter 21 2:1)
"ὁ γὰρ οἶκοσ, ἐν ᾧ τοὺσ χρωμένουσ τῷ θεῷ καθίζουσιν, οὔτε πολλάκισ οὔτε τεταγμένωσ ἀλλ’ ὡσ ἔτυχε διὰ χρόνων εὐωδίασ ἀναπίμπλαται καὶ πνεύματοσ, οἱάσ ἂν τὰ ἥδιστα καὶ πολυτελέστατα τῶν μύρων ἀποφορὰσ ὥσπερ ἐκ πηγῆσ τοῦ ἀδύτου προσβάλλοντοσ·
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 503)
ἡ δὲ δευτέρα δευτέρων θεῶν τῶν κατ’ οὐρανὸν ἰόντων, καθ’ ἣν τά τε θνητὰ γίγνεται τεταγμένωσ καὶ ὅσα πρὸσ διαμονὴν καὶ σωτηρίαν ἑκάστων τῶν γενῶν.
(플루타르코스, De fato, section 9 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION