Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

παρακλίνασ’ ἐπέκρανεν δὲ γάμου πικρὰσ τελευτάσ, δύσεδροσ καὶ δυσόμιλοσ συμένα Πριαμίδαισιν, πομπᾷ Διὸσ ξενίου, νυμφόκλαυτοσ Ἐρινύσ.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, strophe 3 1:2)
"εἰσὶ δ’ ᾠδικοὶ καὶ μάλιστα περὶ τὰσ τελευτάσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 49 1:4)
τὸ μέλλον δ’ ἀκρίτουσ τίκτει τελευτάσ, πᾷ τύχα βρίσει.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 10 Ἀγλαῷ Ἀθηναίῳ Δρομεῖ Ἰσθμια 5:5)
τοῦτο δὲ εἰώθασιν οἱ Πέρσαι ποιεῖν κατὰ τὰσ τῶν βασιλέων τελευτάσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 114 5:2)
ἀναβοησάντων δὲ τῶν παρόντων φίλων, καί τινοσ εἰπόντοσ ὅτι τελευτᾷσ ἄτεκνοσ, Ἐπαμεινώνδα, καὶ δακρύσαντοσ, μὰ Δία μέν, φησίν, ἀλλὰ καταλείπω δύο θυγατέρασ, τήν τε ἐν Λεύκτροισ νίκην καὶ τὴν ἐν Μαντινείᾳ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 87 6:4)
προσημαίνοντα, τὰσ δὲ τελευτὰσ αὐτῶν ἔσεσθαι καλάσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 32 2:1)
ἔγωγ’ οὖν ἐπίσταμαί τινασ ἅπασι τοῖσ δούλοισ συγκεχωρηκότασ εἶναι ἐλευθέροισ μετὰ τὰσ ἑαυτῶν τελευτάσ, ἵνα χρηστοὶ καλῶνται νεκροὶ καὶ πολλοὶ ταῖσ κλίναισ αὐτῶν ἐκκομιζομέναισ παρακολουθῶσι τοὺσ πίλουσ ἔχοντεσ ἐπὶ ταῖσ κεφαλαῖσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 24 9:1)
ὥσπερ ἀναμενούσησ τῆσ τύχησ τὰσ ἀνθρωπίνασ μελλήσεισ, ἢ τῆσ φύσεωσ ἡμῶν τὰσ καθ’ ἡλικίαν ἑκάστῳ τελευτὰσ φερούσησ, ἀλλ’ οὐκ ἐν ἀδήλῳ καὶ δυστεκμάρτῳ τέλει πάντων τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων κειμένων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 29 8:2)
τὰσ γὰρ δὴ παρὰ θεῶν τε καὶ δαιμόνων ἐπιπεμπομένασ τοῖσ ἀνόσια καὶ δεινὰ διαπραξαμένοισ ἐρινύασ ἐῶ, ὑφ’ ὧν αἰκιζόμενοι ψυχάσ τε καὶ σώματα κακοὺσ μὲν διαντλοῦσι βίουσ, οἰκτρὰσ δ’ ὑπομένουσι τελευτάσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 28 6:2)
ὅταν δὲ πονηρὰσ λάβωσι τελευτάσ, καὶ ἐὰν ἅπαντα τὰ πρὸ τοῦ τέλουσ ἐκ τοῦ ῥᾴστου γένηται, οὐ τῇ σπουδαίᾳ τύχῃ τῶν πραξάντων ἀποδιδομένασ, ἀλλὰ τῇ κακῇ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 30 4:3)
καὶ τῶν περιόδων τὰσ τελευτὰσ εὐρύθμουσ εἶναι βούλεται καὶ βεβηκυίασ ὡσ ἂν ἀπὸ στάθμησ, τἀναντία ποιοῦσα ἐν ταῖσ τούτων ἁρμογαῖσ ἢ ταῖσ τῶν ὀνομάτων·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2311)
ταῖσ τε γὰρ ἀρχαῖσ αὐτῶν ταῖσ πρεπωδεστάταισ κέχρηται καὶ τελευτὰσ ἑκάστῃ τὰσ ἐπιτηδειοτάτασ ἀποδέδωκε, μεμέρικέν τε καλῶσ καὶ τέταχεν καὶ πεποίκιλκε τὴν γραφήν.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 4 2:2)
τίν’ ἀρχὴν πρῶτά σ’ ἐξείπω κακῶν, ποίασ τελευτάσ;
(에우리피데스, episode 1:2)
ἀναγέγραπται δὲ ὁ χρόνοσ ἐν ταῖσ ἱεραῖσ βίβλοισ σημειουμένων μετὰ πολλῆσ ἀκριβείασ τῶν τότε καὶ τὰσ γενέσεισ τῶν ἐπιφανῶν ἀνδρῶν καὶ τὰσ τελευτάσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 100:2)
ἐξεταζέτω δὲ μηδεὶσ τὰσ τελευτὰσ τῶν ἀνδρῶν, τοῖσ γὰρ αὐτῶν παισὶ καὶ τοῖσ ἐκείνων ἀπογόνοισ παρεξέτεινον τὸν βίον, ἀλλὰ τὰσ γενέσεισ αὐτῶν μόνον ὁράτω.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 107:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION