Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ τοίνυν ἐνταῦθα μόνον σχετλιάζων φαίνεται, ἀλλ’ οὕτωσ αὐτὸν ἰσχυρῶσ ἐπένθησεν, ὥστε παρὰ Θέτιδοσ τῆσ αὑτοῦ μητρὸσ προακούσασ ὅτι μὴ μετελθὼν μὲν τοὺσ ἐχθρούσ, ἀλλ’ ἐάσασ ἀτιμώρητον τὸν τοῦ Πατρόκλου θάνατον, ἐπανελθὼν οἴκαδε γηραιὸσ ἐν τῇ αὑτοῦ πατρίδι ἀποθανεῖται, τιμωρησάμενοσ δὲ διὰ ταχέων μέλλοι τὸν βίον τελευτᾶν, εἵλετο τὴν τοῦ τεθνεῶτοσ πίστιν μᾶλλον ἢ τὴν σωτηρίαν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1451)
ἀλλ’ ὦ μεγάλαι Μοῖραι, Διόθεν τῇδε τελευτᾶν, τὸ δίκαιον μεταβαίνει.
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode, anapests1)
μονάδα δὲ Ξέρξην ἔρημόν φασιν οὐ πολλῶν μέτα ‐ πῶσ τε δὴ καὶ ποῖ τελευτᾶν;
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, trochees 1:25)
Ἀπόλλων δὲ εἰπὼν ἐξιλάσκεσθαι τὴν θεόν, ᾐτήσατο παρὰ μοιρῶν ἵνα, ὅταν Ἄδμητοσ μέλλῃ τελευτᾶν, ἀπολυθῇ τοῦ θανάτου, ἂν ἑκουσίωσ τισ ὑπὲρ αὐτοῦ θνήσκειν ἕληται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 15:6)
ὁ δὲ μέλλων τελευτᾶν προσκαλεσάμενοσ Δηιάνειραν εἶπεν, εἰ θέλοι φίλτρον πρὸσ Ἡρακλέα ἔχειν, τόν τε γόνον ὃν ἀφῆκε κατὰ τῆσ γῆσ καὶ τὸ ῥυὲν ἐκ τοῦ τραύματοσ τῆσ ἀκίδοσ αἷμα συμμῖξαι, ἡ δὲ ποιήσασα τοῦτο ἐφύλαττε παρ’ ἑαυτῇ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 7 6:10)
οὗτοι μὲν δὴ φυλλασσόμενοί τε ἀφανῶσ καὶ τῆσ κυρίασ ἡμέρασ ἐπελθούσησ ἐσ τὴν δίκην ἀνακαλούμενοι ̔τετράκισ δὲ ἐχρῆν κηρυττομένουσ ἐν ὡρισμένοισ ὡρῶν διαστήμασιν ἁλῶναἰ, Μερόλασ μὲν τὰσ φλέβασ ἐνέτεμεν ἑαυτοῦ, καὶ πινάκιον αὐτῷ παρακείμενον ἐδήλου, ὅτι κόπτων τὰσ φλέβασ τὸν πῖλον ἀποθοῖτο οὑ̓ γὰρ ἦν θεμιτὸν ἱερέα περικείμενον τελευτᾶν̓, Κάτλοσ δ’ ἐν οἰκήματι νεοχρίστῳ τε καὶ ἔτι ὑγρῷ καίων ἄνθρακασ ἑκὼν ἀπεπνίγη.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 8 11:2)
σκόπει δὲ ἐντεῦθεν τὸ ἦθοσ τῆσ ἀφελείασ, εἰ οὐ δοκεῖ σοι χρηστοῦ ἀνδρὸσ εἶναι τὸ μέλλοντα τελευτᾶν βούλεσθαι τοὺσ παῖδασ ἀμφοτέρουσ αὐτῷ παρεῖναι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 9:2)
ἀπὸ τούτου ἄρχεσθαι χρὴ καὶ τελευτᾶν εἰσ τοῦτον, παντὸσ λόγου καὶ πάσησ πράξεωσ ἡγεμόνα καὶ βοηθὸν καλοῦντασ, ὥσπερ εἰκὸσ τὸν ἁπάντων κρατοῦντα ἀρχηγέτην καὶ τέλειον μόνον αὐτὸν ὄντα τῶν πάντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 8:9)
τὸ δ’ ἐν τοσούτοισ ἀριθμοῖσ καταλόγων τε καὶ γενῶν, ὧν οὐδὲ τὰ ὀνόματα ἐξευρεῖν ῥᾴδιον, ἀρξαμένουσ ἀπὸ ἑνὸσ τοῦ διὰ πάντων διεξιόντοσ τε καὶ πάντα ἐφορῶντοσ, ἔθνη, πόλεισ, στρατόπεδα, ἡγεμόνασ αὐτοὺσ τελευτᾶν εἰσ ἕνα τεττάρων καὶ δυοῖν ἄρχοντα ἀνδρῶν, τὸ δ’ ἐν μέσῳ πᾶν ἐξελίπομεν, καὶ ὥσπερ νήματοσ περιστροφὴν ἐκ τῶν πλειόνων εἰσ τοὺσ ἐλάττουσ ἀεὶ κατιέναι, καὶ οὕτω διήκειν ἄλλουσ ἐπ’ ἄλλοισ ἀεὶ ταττομένουσ μέχρι τῆσ τελευτῆσ, πῶσ οὐχ ὑπὲρ πᾶσαν ἀνθρωπίνην τάξιν ἐστίν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 26:1)
ἔφη χρῆναι τελευτᾶν εἰσ τρίτην ἡμέραν, καὶ ταῦτα ἀναγκαίωσ ἔχειν, καὶ ἅμα σύμβολα ἔδωκε, καὶ ὁποῖ’ ἄττα ἔσται τὰ τῆσ ἐπιούσησ ἡμέρασ, καὶ γὰρ τὸν ἀέρα ὁποῖοσ καὶ τὸν ἡνίοχον ὅπου φανήσοιτο καὶ ἄλλα ἔδωκε σύμβολα τῆσ ἀληθείασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 6:10)
οὐ γὰρ ἃ καὶ τελευτᾶν ὡραῖον ἤδη νομίζων εἶναι καὶ χαλεπὸν τὰσ πολλὰσ διαβολὰσ ἐξελεῖν ἐκ πολλοῦ καὶ ὑπὸ πολλῶν συνειλεγμένασ ὕστερον εἶπεν, οὐ ταῦτ’ ἐστὶν ἰσχυρὰ τεκμήρια τῆσ ἐκείνου γνώμησ, ἀλλ’ ἃ κωλύειν ἢ μὴ κύριοσ ὢν ἐφαίνετο ποιῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 71:2)
ἐπεὶ δ’ ἅμα τ’ ἔξω τῆσ ὑποθέσεώσ ἐστι καὶ μῆκοσ ἐπεισέρχεται τοῖσ λόγοισ, παραλείψω ταῦτα, τοσοῦτον ἐπιφθεγξάμενοσ καὶ περὶ τούτου τοῦ μέρουσ, ὅτι ἐπειδὴ ἔδει στρατεύειν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, προὔκρινε τελευτᾶν, ἔργῳ μὲν ἅπασαν λύσασ αἰτίαν, δείξασ δ’ ὁπόσου τιμᾶται τὰσ πρότερον πράξεισ καὶ τὰ πολιτεύματα, καὶ ὅτι οὐδέποτε ἑκὼν εἶναι τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ προσήκοντοσ οὐδὲν πρότερον ποιήσεται, οὐ πλοῦτον, οὐ παῖδασ, οὐκ ἐλπίδασ, οὐ τὴν σωτηρίαν αὐτήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 106:2)
οὐδ’ εἰ μέν τισ φίλῳ τιμωρῶν ὑπέμεινε τελευτᾶν, εἰσ μακάρων νήσουσ πέμψομεν, εἰ δέ τινεσ τῇ τε πόλει πάσῃ καὶ τοῖσ τῶν Ἑλλήνων πράγμασιν ἀντὶ πάντων τῶν ἄλλων κατέστησαν, τούτοισ εἴ τί ποθ’ ὕστερον συνέβη, τὸ κακῶσ ἀκούειν προσθήσομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 150:4)
ταῦτ’, ὦ πρὸσ Διὸσ, πῶσ τισ εἶναι φῇ τῆσ αὐτῆσ γνώμησ ἢ πρὸσ τὸ αὐτὸ τελευτᾶν, ἅμα μὲν τὸν τῷ δικαίῳ βοηθοῦντα ἀναγκαίωσ ἔχειν ἀπολέσθαι ὑπὸ τῆσ πόλεωσ ἧσ προστατεῖ, ἅμα δ’ ἂν ἀπόληται, οὐκ ἄν ποτε τοῦτ’ ἀδίκωσ παθεῖν ὑπὸ τῆσ πόλεωσ ἧσ προστατεῖ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 156:10)
μᾶλλον δὲ δεῖν ὑπολάβοι τισ ἂν ὡρίσθαι τῆσ οὐσίασ τὴν τεκνοποιίαν, ὥστε ἀριθμοῦ τινὸσ μὴ πλείονα γεννᾶν, τοῦτο δὲ τιθέναι τὸ πλῆθοσ ἀποβλέποντα πρὸσ τὰσ τύχασ, ἂν συμβαίνῃ τελευτᾶν τινασ τῶν γεννηθέντων, καὶ πρὸσ τὴν τῶν ἄλλων ἀτεκνίαν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 114:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION