Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πρῶτον μὲν, ἵν’ ἀπὸ τῶν οἰκείων ἀρξώμεθα, οὗτοι σωθέντεσ ὑφ’ ἡμῶν ἐπὶ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ, ‐ ἴστε γὰρ δή που τοῦθ’ ὅτι δέκα μὲν ναῦσ εἰσ τὸ ναυτικὸν αὐτοὶ, τετρακοσίουσ δ’ ὁπλίτασ εἰσ Πύλασ παρέσχοντο, καὶ ταῦτ’ ἦν αὐτοῖσ μόνα τὴν πρώτην, ἃ κἂν εἰ πρὸσ Μεγαρέασ ἐπολέμουν, γέλωσ ἦν, τὸ δὲ σύμπαν εἰσ ἡμᾶσ καὶ τὰσ ἡμετέρασ τριήρεισ ἀνήρτητο, αἵπερ οὖν καὶ ἐκώλυσαν τὴν Πελοπόννησον κατὰ πόλιν ληφθῆναι ‐ ἀλλ’ ὅμωσ τοιαύτησ μὲν καὶ τηλικαύτησ εὐεργεσίασ πειραθέντεσ, πρέσβεισ δ’, ὅτε Μαρδόνιοσ προὐκαλεῖθ’ ἡμᾶσ εἰσ συμμαχίαν ἐπὶ δώροισ, ἀντιπέμψαντεσ αὐτοὶ καὶ φωνὰσ οὐκ ἐλάττουσ ἢ νῦν ἀφέντεσ, μὴ προδοῦναι σφᾶσ, οὐ πολὺσ χρόνοσ μετὰ ταῦτα διεγένετο καὶ ἐκώλυον μὲν ἡμᾶσ τειχίζειν τὴν πόλιν, βοήθειαν δὲ εἰσ Ἰθώμην ᾔτησαν μὲν, ἐλθοῦσαν δ’ ἀπέπεμψαν ἀτίμωσ, τὰ τελευταῖσ δὲ εἰσ πόλεμον φανερὸν καταστήσαντεσ ἃ παθεῖν ὤφειλον αὐτοὶ, ταῦθ’ ἡμᾶσ εἰργάσαντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 13:8)
πάντεσ γὰρ ἄνθρωποι διὰ τὴν τῆσ φύσεωσ ἀσθένειαν βιοῦσι μὲν ἀκαριαῖόν τι μέροσ τοῦ παντὸσ αἰῶνοσ, τετελευτήκασι δὲ πάντα τὸν ὕστερον χρόνον, καὶ τοῖσ μὲν ἐν τῷ ζῆν μηδὲν ἀξιόλογον πράξασιν ἅμα ταῖσ τῶν σωμάτων τελευταῖσ συναποθνήσκει καὶ τὰ ἄλλα πάντα τὰ κατὰ τὸν βίον, τοῖσ δὲ δι’ ἀρετὴν περιποιησαμένοισ δόξαν αἱ πράξεισ ἅπαντα τὸν αἰῶνα μνημονεύονται, διαβοώμεναι τῷ θειοτάτῳ τῆσ ἱστορίασ στόματι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 2 3:1)
ταύτασ δὲ κατ’ ἐνιαυτὸν κατὰ τὴν αὐτὴν ὡρ́αν δάκρυον ἀφιέναι, καὶ τοῦτο πηγνύμενον ἀποτελεῖν τὸ καλούμενον ἤλεκτρον, λαμπρότητι μὲν τῶν ὁμοφυῶν διαφέρον, ἐπιχωριάζον δ’ ἐν ταῖσ τῶν νέων τελευταῖσ κατὰ τὸ τούτων πένθοσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 23 4:1)
ἡμεῖσ δ’ εἰωθότεσ ταῖσ τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν τελευταῖσ ἐπιλέγειν τὸν ἴδιον ἔπαινον, οὐδαμῶσ ἁρμόττον ἡγούμεθα παραδραμεῖν ἀνδρὸσ τηλικούτου τὴν τελευτὴν ἀνεπισήμαντον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 88 2:1)
ᾗ χρώμενοσ ἂν εἰήσ πρὸσ τοὺσ ἅμα πολιτευομένουσ ἀνεπίληπτοσ, τὰ τῶν ἀγαθῶν τούτων ἔργα, οἳ τοσοῦτοι μὲν ὄντεσ τὸ πλῆθοσ, ὅσουσ νῦν αὐτὸσ ὁρᾷσ, τοσαύτασ δ’ ἀρετὰσ ἀποδεδειγμένοι καὶ πολεμικὰσ καὶ πολιτικάσ, ἃσ οὐδ’ ἐν πολλῷ πάνυ χρόνῳ διελθεῖν ῥᾴδιον, οὐδὲν ὠμὸν οὐδ’ ὑπερήφανον ἐξήνεγκαν τέλοσ καθ’ ἡμῶν τῶν φαύλων καὶ ταπεινῶν οἱ σεμνοὶ καὶ μεγάλοι, ἀλλὰ καὶ λόγων ἦρξαν συμβατηρίων αὐτοὶ πρότεροι προτείνοντεσ διαλλαγάσ, ὅτε διεῖλεν ἡμᾶσ ἀπ’ ἀλλήλων ἡ τύχη, καὶ τὰσ συμβάσεισ οὐχ ὡσ ἑαυτοῖσ ὑπελάμβανον ἄριστα ἕξειν, ἀλλ’ ὡσ ἡμεῖσ ἠξιοῦμεν συνεχώρησαν γενέσθαι, καὶ τὰ τελευταῖσ ταυτὶ τὰ περὶ τὴν σιτοδοσίαν ἔναγχοσ τοῦ χρόνου προσκρούματα, ἐφ’ οἷσ δι’ αἰτίασ εἴχομεν αὐτούσ, περὶ πολλοῦ ἐποιήσαντο ἀπολύσασθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 45 8:1)
"εἰ δὲ δεῖ προσθεῖναί τι τοῖσ εἰρημένοισ, ἐκεῖνό μοι δοκῶ λήψεσθαι παρ’ αὐτῶν πρῶτον, ὅτι τοῖσ ἀναιροῦσι λύπασ καὶ δάκρυα καὶ στεναγμοὺσ ἐπὶ ταῖσ τῶν φίλων τελευταῖσ μάχονται καὶ λέγουσι τὴν εἰσ τὸ ἀπαθὲσ καθεστῶσαν ἀλυπίαν ὑφ’ ἑτέρου κακοῦ μείζονοσ ὑπάρχειν, ὠμότητοσ ἢ δοξοκοπίασ ἀκράτου καὶ λύσσησ·
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 20 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION