Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἤδη δέ τινων ἤκουσα λεγόντων ὡσ ἐκ τῆσ τελευταίασ εἰρήνησ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ οἵ τε τριάκοντα κατέστησαν πολλοί τε Ἀθηναίων κώνειον πιόντεσ ἀπέθανον, οἱ δὲ φεύγοντεσ ᾤχοντο.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 16:5)
" καὶ ὀφθῆναί φασιν αὐτῷ πρὸ τῆσ τελευταίασ μάχησ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 17 5:12)
αἰσχρῶσ δ’ αὐτὸν ἐνηδρευμένον ἀγάμενοσ ὅμωσ τῆσ τελευταίασ ἀρετῆσ ἔθαψε, καὶ τὰ ὀστᾶ Ῥωμαίοισ ἔπεμψεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 4:9)
Ἀννίβασ δὲ καὶ τῆσδε τῆσ πείρασ τελευταίασ γενομένησ ἀποτυχών, ἔφευγεν ἤδη σαφῶσ ἀπογνοὺσ ἅπαντα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 10:4)
καὶ τὰσ γενομένασ οἱ τελευταίασ συνθήκασ ἐπέφερεν ὡσ οὐκ ἐθέλουσιν ἀναγράψασθαι, καιροφυλακοῦντεσ αὖθισ ἐπιθέσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 4:4)
ἀλλὰ καὶ τῆσ τελευταίασ Θηβαίων ῥώμησ ἅπαντεσ μέμνηνται, ταύτησ ἡ πόλισ αἰτία, καὶ ὅτε ἔδει τἀναντία πράττειν, οὐκ ἔδεισεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 98:14)
ἕτερον τοίνυν, ὅπερ ἐστὶν ἐκ τῆσ τελευταίασ ταυτησὶ μαρτυρίασ, ὅτι καὶ πολλῷ μειζόνων εἶναι τοὺσ τοιούτουσ ἐπαίνων ἀξίουσ προσωμολόγηκεν αὐτόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 87:6)
τί γὰρ διαφέρει καθεύδειν ἀνέγερτον ὕπνον ἀπὸ τῆσ πρώτησ ἡμέρασ μέχρι τῆσ τελευταίασ ἐτῶν ἀριθμὸν χιλίων ἢ ὁποσωνοῦν, ἢ ζῆν ὄντα φυτόν;
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 46:1)
ὥστε φανερὸν ὅτι ὁ ὁρισμὸσ λόγοσ ἐστὶν ὁ ἐκ τῶν διαφορῶν, καὶ τούτων τῆσ τελευταίασ κατά γε τὸ ὀρθόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 203:2)
καὶ ἔστιν ἀντίστροφοσ αὕτη ἐν ταῖσ ὀλιγαρχίαισ ὥσπερ ἡ τυραννὶσ ἐν ταῖσ μοναρχίαισ, καὶ περὶ ἧσ τελευταίασ εἴπαμεν δημοκρατίασ ἐν ταῖσ δημοκρατίαισ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 91:1)
ὡσ δὲ ἐν κεφαλαίοισ εἰπεῖν, ὅσασ αἰτίασ εἰρήκαμεν τῆσ τε ὀλιγαρχίασ τῆσ ἀκράτου καὶ τελευταίασ καὶ τῆσ δημοκρατίασ τῆσ ἐσχάτησ, τοσαύτασ καὶ τῆσ τυραννίδοσ θετέον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 263:1)
βραχειῶν γὰρ γινομένων εἰ δύο τὰσ ἁπασῶν τελευταίασ συλλαβὰσ εἰσ μακρὰν ποιήσει τισ, ὁ Ἱππώνακτοσ ἰάμβοσ ἔσται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 62 1:13)
Σωκράτησ δὲ ὁ Ῥόδιοσ ἐν τρίτῳ ἐμφυλίου πολέμου τὸ Κλεοπάτρασ ἀναγράφων συμπόσιον τῆσ τελευταίασ Αἰγύπτου βασιλευσάσησ, γημαμένησ δ’ Ἀντωνίῳ τῷ Ῥωμαίων στρατηγῷ ἐν Κιλικίᾳ, φησιν οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 291)
καθόλου ἐπὶ τῶν εἰσ ξ ληγόντων ὀνομάτων ἐζήτηται τί δή ποτε τῷ αὐτῷ οὐ χρῶνται ἐπὶ γενικῆσ συμφώνῳ τῆσ τελευταίασ συλλαβῆσ τυπωτικῷ λέγω δὲ ὄνυξ καὶ ὄρτυξ, τὰ δὲ εἰσ ξ ἀρσενικὰ ἁπλᾶ δισσύλλαβα ὅταν τῷ ῡ παρεδρεύηται, ἔχῃ δὲ τῆσ τελευταίασ συλλαβῆσ ἄρχον ἕν τι τῶν ἀμεταβόλων ἢ δι’ ὧν ἡ πρώτη συζυγία τῶν βαρυτόνων λέγεται, διὰ τοῦ κ ἐπὶ γενικῆσ κλίνεται, κήρυκοσ, πέλυκοσ, Ἔρυκοσ, Βέβρυκοσ, ὅσα δὲ μὴ τοῦτον ἔχει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 472)
καθόλου τε τῇ πληθυντικῇ εὐθείᾳ ἑπομένη ἡ ἑνικὴ γενικὴ χρῆται τῷ αὐτῷ συμφώνῳ τῆσ τελευταίασ τυπωτικῷ, κἂν ἄνευ συμφώνου λέγηται, ὁμοίωσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 47 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION