헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἡ ἀρετὴ τελείωσίσ τισ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 190:1)
Ἀρετὴ δ’ ἡ μέν τισ κοινῶσ παντὶ τελείωσισ, ὥσπερ ἀνδριάντοσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 90:1)
καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσισ τοῖσ λελαλημένοισ αὐτῇ παρὰ Κυρίου.
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 1 48:1)
Εἰ μὲν οὖν τελείωσισ διὰ τῆσ Λευειτικῆσ ἱερωσύνησ ἦν, ὁ λαὸσ γὰρ ἐπ’ αὐτῆσ νενομοθέτηται, τίσ ἔτι χρεία κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἕτερον ἀνίστασθαι ἱερέα καὶ οὐ κατὰ τὴν τάξιν Αἀρὼν λέγεσθαι;
(PROS EBRAIOUS, chapter 7 12:1)
καὶ λήψῃ ἀπὸ τοῦ κριοῦ τὸ στέαρ αὐτοῦ καὶ τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον τὴν κοιλίαν καὶ τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατοσ καὶ τοὺσ δύο νεφροὺσ καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ̓ αὐτῶν καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν. ἔστι γὰρ τελείωσισ αὕτη.
(70인역 성경, 탈출기 29:22)
Ἄνευ ψεύδουσ συντελεσθήσεται νόμοσ, καὶ σοφία στόματι πιστῷ τελείωσισ.
(70인역 성경, Liber Sirach 34:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION