Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γάρ τισ ἢ πλούτου χάρισ ἢ τεκέων ἢ τᾶσ ἰσοδαίμονοσ ἀνθρώποισ βασιληίδοσ ἀρχᾶσ ἢ πόθων, οὓσ κρυφίοισ Ἀφροδίτασ ἄρκυσιν θηρεύομεν, ἢ εἴ τισ ἄλλα θεόθεν ἀνθρώποισι τέρψισ ἢ πόνων ἀμπνοὰ πέφανται, μετὰ σεῖο, μάκαιρ’ Ὑγίεια,7 τέθαλε πάντα καὶ λάμπει Χαρίτων ὀάροισ σέθεν δὲ χωρὶσ οὔτισ εὐδαίμων ἔφυ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 63 1:3)
ὤ μοι τεκέων ἐμῶν, ὤ μοι πατέρων χθονόσ θ’, ἃ καπνῷ κατερείπεται, τυφομένα, δορίκτητοσ Ἀργεί̈ων·
(에우리피데스, Hecuba, choral, antistrophe 21)
δείκνυσι γὰρ ὁ Διὸσ ἐκ παίδων ἀμνημοσύναν, οὐ κοινὰν τεκέων τύχαν οἴκοισι φυτεύσασ δεσποίνᾳ·
(에우리피데스, Ion, choral, antistrophe 23)
ὁ μέγασ ὄλβοσ ἅ τ’ ἀρετὰ μέγα φρονοῦσ’ ἀν’ Ἑλλάδα καὶ παρὰ Σιμουντίοισ ὀχετοῖσ πάλιν ἀνῆλθ’ ἐξ εὐτυχίασ Ἀτρείδαισ πάλαι παλαιᾶσ ἀπὸ συμφορᾶσ δόμων, ὁπότε χρυσείασ ἔρισ ἀρνὸσ ἤλυθε Τανταλίδαισ, οἰκτρότατα θοινάματα καὶ σφάγια γενναίων τεκέων·
(에우리피데스, choral, strophe 11)
εἰ δὲ τέθριππά γ’ ἔθ’ ἁρ́ματα λεύσσων ἀελίου τάδε σώματα νεκρῶν ὄμματοσ αὐγαῖσ σαῖσ ἐπενώμασ ‐ τῶν μὲν ἐμῶν τεκέων φανερὸν κακόν·
(에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric 3:6)
νέατον τεκέων σώματα λεύσσω, νέατον .
(에우리피데스, The Trojan Women, choral, strophe 23)
ἠιόνεσ δ’ ἅλιαι ἰάκχον οἰωνὸσ οἷ‐ ον τεκέων ὕπερ βοᾷ, ᾇ μὲν εὐνάτορασ, ᾇ δὲ παῖδασ, ᾇ δὲ ματέρασ γεραιάσ.
(에우리피데스, The Trojan Women, choral, strophe 23)
Ζεῦ κύδιστε μέγιστε καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι ὁππότεροι πρότεροι ὑπὲρ ὁρ́κια πημήνειαν ὧδέ σφ’ ἐγκέφαλοσ χαμάδισ ῥέοι ὡσ ὅδε οἶνοσ αὐτῶν καὶ τεκέων, ἄλοχοι δ’ ἄλλοισι δαμεῖεν.
(호메로스, 일리아스, Book 3 35:6)
τόν τε θάνατον οἱ μὲν ἀγαθῶν στερήσει μόνον οἱ δὲ καὶ τιμωρίαισ αἰωνίοισ ὑπὸ γῆν καὶ κολασμοῖσ φρικώδεσι κακὸν εἶναι νομίζουσιν ἥ τε τοῦ σώματοσ ὑγίεια τοῖσ μὲν ὡσ κατὰ φύσιν καὶ χρήσιμον ἀγαπᾶται, τοῖσ δὲ τῶν ὄντων δοκεῖ μέγιστον ἀγαθὸν οὔτε γὰρ πλούτου χάρισ ἢ τεκέων οὔτε τᾶσ ἰσοδαίμονοσ ἀνθρώποισ βασιληίδοσ ἀρχᾶσ, τελευτῶντεσ δὲ καὶ τὴν ἀρετὴν ἀνωφελῆ καὶ ἀνόνητον ἡγοῦνται, τοῦ ὑγιαίνειν μὴ παρόντοσ·
(플루타르코스, De virtute morali, section 10 3:3)
οὔτε γάρ πλούτου χάριν ἢ τεκέων οὔτε τᾶσ ἰσοδαίμονοσ ἀνθρώποισ βασιληίδοσ ἀρχᾶσ, τελευτῶντεσ δὲ καὶ τὴν ἀρετὴν ἀνωφελῆ καὶ ἀνόνητον ἡγοῦνται, τοῦ ὑγιαίνειν μὴ παρόντοσ ὥστε φαίνεσθαι καὶ περὶ τὰσ κρίσεισ αὐτὰσ τοὺσ μὲν μᾶλλον τοὺσ δ’ ‐ ἧττον ἁμαρτάνοντασ.
(플루타르코스, De virtute morali, section 10 12:1)
ἅτισ ἄνευ τεκέων κατατάκομαι, ἇσ φίλοσ οὔτισ ἀνὴρ ὑπερίσταται, ἀλλ’ ἁπερεί τισ ἔποικοσ ἀναξία οἰκονομῶ θαλάμουσ πατρόσ, ὧδε μὲν ἀεικεῖ σὺν στολᾷ, κεναῖσ δ’ ἀμφίσταμαι τραπέζαισ.
(소포클레스, choral, antistrophe 27)
αἴτιοσ ἀμφοτέροισιν ἔρωσ, ὀχετηγὸσ ἀνίησ τῇ Νιόβῃ τεκέων, αὐτὰρ ἐμοὶ παθέων.
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 229 1:1)
εὑρ́ετο γὰρ μνηστῆρα τὸν ἤθελε, καὶ λάχεν ἥβην σώφρονα, καὶ τεκέων ἄρσεν ἔτικτε γένοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 592)
Ἀναστρέφον ἢ Ἀνακυκλικόν Οἰδιπόδησ κάσισ ἦν τεκέων, καὶ μητέρι πόσσισ γίνετο, καὶ παλάμησ ἦν τυφλὸσ ἐκ σφετέρησ.
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 3231)
εἶπε Πολυξώ, γαστέρ’ ὑπὸ τρισσῶν ῥηγνυμένη τεκέων μαίησ δ’ ἐν παλάμῃσι χύθη νέκυσ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 1681)

SEARCH

MENU NAVIGATION