헬라어 문장 내 검색 Language

ὠκύμοροσ δή μοι τέκοσ ἔσσεαι, οἷ’ ἀγορεύεισ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1502)
ξύμμετρον δ’ ἔποσ λέγω, δυσσεβίασ μὲν ὕβρισ τέκοσ ὡσ ἐτύμωσ·
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 33)
ὦ φίλον Οἰδίπου τέκοσ, ἔδεισ’ ἀκού‐ σασα τὸν ἁρματόκτυπον ὄτοβον ὄτοβον, ὅτε τε σύριγγεσ ἔκλαγξαν ἑλίτροχοι, ἱππικῶν τ’ ἀπύαν πηδαλίων διὰ στόμα πυριγενετᾶν χαλινῶν.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 11)
μή, φίλτατ’ ἀνδρῶν, Οἰδίπου τέκοσ, γένῃ ὀργὴν ὁμοῖοσ τῷ κάκιστ’ αὐδωμένῳ·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode 1:16)
Παλαίχθονοσ τέκοσ, κλῦθί μου πρόφρονι καρδίᾳ, Πελασγῶν ἄναξ.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, choral, strophe 11)
ἀλλά, σὺ γὰρ δὴ πᾶσαν ἐπὶ χθόνα καὶ κατὰ πόντον αἰθέροσ ἐκ δίησ καταδέρκεαι ἀκτίνεσσι, νημερτέωσ μοι ἔνισπε φίλον τέκοσ, εἴ που ὄπωπασ, ὅστισ νόσφιν ἐμεῖο λαβὼν ἀέκουσαν ἀνάγκῃ οἴχεται ἠὲ θεῶν ἢ καὶ θνητῶν ἀνθρώπων.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 9:3)
δεῦρο τέκοσ, καλέει σε βαρύκτυποσ εὐρύοπα Ζεὺσ ἐλθέμεναι μετὰ φῦλα θεῶν, ὑπέδεκτο δὲ τιμὰσ [δωσέμεν, ἅσ κ’ ἐθέλῃσθα] μετ’ ἀθανάτοισι θεοῖσι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 46:1)
χαῖρε, τέκοσ Σεμέλησ εὐώπιδοσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Διώνυσον 7:1)
καὶ σὺ μὲν οὕτω χαῖρε, Διὸσ τέκοσ αἰγιόχοιο·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀθήναν 3:1)
ἥλιον ὑμνεῖν αὖτε Διὸσ τέκοσ ἄρχεο Μοῦσα, Καλλιόπη, φαέθοντα, τὸν Εὐρυφάεσσα βοῶπισ γείνατο Γαίησ παιδὶ καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντοσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἥλιον 2:1)
ἀλλ’ ὁ μὲν ἢ ὀλοοῖο Τυφωέοσ, ἠὲ καὶ αὐτῆσ Γαίησ εἶναι ἐίκτο πέλωρ τέκοσ, οἱᾶ πάροιθεν χωομένη Διὶ τίκτεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 1:21)
"Ὦ τέκοσ, εὖτ’ ἂν πρῶτα φύγῃσ ὀλοὰσ διὰ πέτρασ, θάρσει·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 7:11)
Αὐτὴ νῦν κάματόν γε, θεά, καὶ δήνεα κούρησ Κολχίδοσ ἔννεπε, Μοῦσα, Διὸσ τέκοσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 1:1)
πρῶτα μὲν ἀτρέπτοιο λυτήριον ἥγε φόνοιο τειναμένη καθύπερθε συὸσ τέκοσ, ἧσ ἔτι μαζοὶ πλήμμυρον λοχίησ ἐκ νηδύοσ, αἵματι χεῖρασ τέγγεν, ἐπιτμήγουσα δέρην·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 12:11)
γενναῖοσ μὲν δὴ καὶ καλὸσ κἀγαθὸσ καὶ πᾶσαν μετελθὼν ἀρετὴν, ὅσην ἀνθρώπων ἡ φύσισ ἠξίωσε τῶν ὀνομάτων τούτων, εἶτα γενόμενοσ πατὴρ τοῦδε τοῦ παιδὸσ ὁ Φρόντων, περὶ οὗ τί ἂν λέγοιμεν, προληψομένων ἅ τισ ἂν εἴποι τῶν ἀκροωμένων, ἅτ’ οἶμαι μὴ πάλαι μεταστάντοσ τἀνδρὸσ εἰσ τὴν καλλίω τε καὶ θεοφιλεστέραν λῆξιν, πλὴν εἴ τισ Ὁμηρικῶσ βραχείᾳ προσρήσει τὸ πᾶν δηλώσειεν εἰπὼν αἵματοσ εἶσ ἀγαθοῖο φίλον τέκοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 3:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION