Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐδοξάτην μοι δύο γυναῖκ’ εὐείμονε, ἡ μὲν πέπλοισι Περσικοῖσ ἠσκημένη, ἡ δ’ αὖτε Δωρικοῖσιν, εἰσ ὄψιν μολεῖν, μεγέθει τε τῶν νῦν ἐκπρεπεστάτα πολύ, κάλλει τ’ ἀμώμω, καὶ κασιγνήτα γένουσ ταὐτοῦ·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, iambics4)
ἢ γὰρ ξυνεισβὰσ πλοῖον εὐσεβὴσ ἀνὴρ ναύταισι θερμοῖσ καὶ πανουργίᾳ τινὶ ὄλωλεν ἀνδρῶν σὺν θεοπτύστῳ γένει, ἢ ξὺν πολίταισ ἀνδράσιν δίκαιοσ ὢν ἐχθροξένοισ τε καὶ θεῶν ἀμνήμοσιν, ταὐτοῦ κυρήσασ ἐκδίκωσ ἀγρεύματοσ, πληγεὶσ θεοῦ μάστιγι παγκοίνῳ ’δάμη.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 3 1:19)
ἥ τε γὰρ παροῦσά σοι τῆσ γενέσεωσ ἀρχὴ μέγιστον ἀγαθὸν ἐπάγουσα τὸν ἐνιαυτὸν ἐξ ἀρχῆσ εἰσ τέλοσ, ἥ τε αὐτίκα διαδεξομένη ταύτην ἑτέρα πάλιν ἀρχὴ, καὶ ταῦθ’ ἑνὸσ ὄντοσ ἔτουσ καὶ ταὐτοῦ, καθέστηκε, τὸ πατρῷόν σοι προγονικὸν ἐπὶ χρηστῇ τύχῃ τροφεῖον ἀποδιδοῦσα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 7:2)
τρίτη δὲ ἀκόλουθοσ τούτων ἀνέχει, περιφανὴσ ἄνω διὰ μέσησ τῆσ πόλεωσ, ἡ πάλαι μὲν πόλισ, νῦν δὲ ἀκρόπολισ, κορυφῇ παραπλησίωσ, οὐχ ὡσ ὕστατον εἶναι τῆσ πόλεωσ, ἀλλ’ ὡσ περὶ αὐτὴν πᾶν τὸ λοιπὸν σῶμα τῆσ πόλεωσ, ἄκρου καὶ μέσου ταυτοῦ συμπεπτωκότοσ, τὸ διὰ πάντων ἤδη τοῦτο κάλλοσ καὶ ὁ τελευταῖοσ ὁρ́οσ τῆσ περὶ γῆν εὐκαιρίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 9:2)
τούτων δ’ οὕτωσ ἐχόντων οὐχ ἕξομεν οὓσ αἱρησόμεθα, ἀμφοῖν ὑπάρχοντοσ ταὐτοῦ δικαίου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 4:4)
τῇ πόλει δὲ, ἵνα μηδὲν δυσχερὲσ εἴπω, τὸ μένειν ἐπὶ ταὐτοῦ καὶ μὴ πρὸσ ἐπίδοσιν ἄγειν διὰ τὴν τούτων ἀργίαν καὶ ἔριν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 7:3)
ὅστισ οὖν τοιοῦτον ἄνδρα μὴ σφόδρα βδελύττεται, οὔ ποτ’ ἐκ ταὐτοῦ μεθ’ ἡμῶν πίεται ποτηρίου.
(아리스토텔레스, Parabasis, epirrheme8)
τὰ συμβεβηκότα καθ’ αὑτὰ ταῖσ οὐσίαισ, πρὸσ δὲ τούτοισ περὶ ταὐτοῦ καὶ ἑτέρου καὶ ὁμοίου καὶ ἀνομοίου καὶ ἐναντιότητοσ, καὶ περὶ προτέρου καὶ ὑστέρου καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων τῶν τοιούτων περὶ ὅσων οἱ διαλεκτικοὶ πειρῶνται σκοπεῖν ἐκ τῶν ἐνδόξων μόνων ποιούμενοι τὴν σκέψιν, τίνοσ ἐστὶ θεωρῆσαι περὶ πάντων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 13:1)
περὶ ὧν τὸ τί ἐστι τῆσ αὐτῆσ ἐπιστήμησ τῷ γένει θεωρῆσαι, λέγω δ’ οἱο͂ν περὶ ταὐτοῦ καὶ ὁμοίου καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 19:2)
ἐπεὶ δὲ πάντα πρὸσ τὸ πρῶτον ἀναφέρεται, οἱο͂ν ὅσα ἓν λέγεται πρὸσ τὸ πρῶτον ἕν, ὡσαύτωσ φατέον καὶ περὶ ταὐτοῦ καὶ ἑτέρου καὶ τῶν ἐναντίων ἔχειν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 28:1)
ἐλήλυθε δὲ τοῖσ διαποροῦσιν αὕτη ἡ δόξα ἐκ τῶν αἰσθητῶν, ἡ μὲν τοῦ ἅμα τὰσ ἀντιφάσεισ καὶ τἀναντία ὑπάρχειν ὁρῶσιν ἐκ ταὐτοῦ γιγνόμενα τἀναντία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 130:2)
ἕτερα δὲ τῷ εἴδει λέγεται ὅσα τε ταὐτοῦ γένουσ ὄντα μὴ ὑπάλληλά ἐστι, καὶ ὅσα ἐν τῷ αὐτῷ γένει ὄντα διαφορὰν ἔχει, καὶ ὅσα ἐν τῇ οὐσίᾳ ἐναντίωσιν ἔχει·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 123:1)
λεγομένου δὲ τοῦ ταὐτοῦ πολλαχῶσ, ἕνα μὲν τρόπον κατ’ ἀριθμὸν λέγομεν ἐνίοτε αὐτό, τὸ δ’ ἐὰν καὶ λόγῳ καὶ ἀριθμῷ ἓν ᾖ, οἱο͂ν σὺ σαυτῷ καὶ τῷ εἴδει καὶ τῇ ὕλῃ ἕν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 46:1)
οὐ γὰρ ἀντίφασίσ ἐστι τοῦ ταὐτοῦ, διὸ οὐ λέγεται ἐπὶ τῶν μὴ ὄντων τὸ δὲ μὴ ταὐτὸ λέγεται, ἐπὶ δὲ τῶν ὄντων πάντων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 52:4)
φαίνονται γὰρ οὐχ ἥκιστα τὰ κατὰ τὰσ ἀντιφάσεισ ταὐτοῦ κατηγορεῖν ἐκ τοῦ τὸ ποσὸν ὑπειληφέναι μὴ μένειν ἐπὶ τῶν σωμάτων, διὸ καὶ εἶναι τετράπηχυ τὸ αὐτὸ καὶ οὐκ εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 85:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION