Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν δὲ ἐκ τῆσ διατριβῆσ ταύτησ ἐστί τισ Πιττάλακοσ, ἄνθρωποσ δημόσιοσ οἰκέτησ τῆσ πόλεωσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 541)
ταύτησ μὲν οὖν τῆσ ἀπολογίασ ὑμῶν ἕνεκα παραχωρησάτω·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1211)
τίσ γὰρ ὑμῶν τὸν ὀρφανὸν καλούμενον Διόφαντον οὐκ οἶδεν, ὃσ τὸν ξένον πρὸσ τὸν ἄρχοντα ἀπήγαγεν, ᾧ παρήδρευεν Ἀριστοφῶν ὁ Ἀζηνιεύσ, ἐπαιτιασάμενοσ τέτταρασ δραχμὰσ αὑτὸν ὑπὲρ τῆσ πράξεωσ ταύτησ ἀπεστερηκέναι, καὶ τοὺσ νόμουσ λέγων, οἳ κελεύουσι τὸν ἄρχοντα τῶν ὀρφανῶν ἐπιμελεῖσθαι, τοὺσ ὑπὲρ τῆσ σωφροσύνησ κειμένουσ αὐτὸσ ὑπερβεβηκώσ;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 158 1:2)
καὶ ἔτι καὶ νῦν τῆσ οἰκίασ ταύτησ ἕστηκε τὰ οἰκόπεδα ἐν τῷ ὑμετέρῳ ἄστει, καὶ ὁ τόποσ οὗτοσ καλεῖται παρ’ ἵππον καὶ κόρην.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1823)
ἥσθην δέ, ὅτ’ αὐτὸν ἐπὶ τῆσ αἰτίασ ὄντα ταύτησ ἐξεβάλλετε, καὶ τῶν σεσωφρονημένων ἐν τῷ βίῳ μοι χάριν ἀπειληφέναι νομίζω.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 44)
καὶ ταύτησ τῆσ πρεσβείασ οὐ κατηγόρεισ μου διδόντοσ τὰσ εὐθύνασ, ἀλλ’ ἐπὶ ταύτην ἥκεισ τὴν ἐπὶ τοὺσ ὁρ́κουσ, ὑπὲρ ἧσ ἐγὼ σαφῶσ καὶ δικαίωσ ἀπολογήσομαι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 961)
τὴν μὲν οὖν ἀρχὴν τῆσ στρατείασ ταύτησ ὁσίαν καὶ δικαίαν ἀπεφηνάμην εἶναι·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1171)
ἐκ παίδων μὲν γὰρ ἀπαλλαγεὶσ περίπολοσ τῆσ χώρασ ταύτησ ἐγενόμην δύ’ ἔτη, καὶ τούτων ὑμῖν τοὺσ συνεφήβουσ καὶ τοὺσ ἄρχοντασ ἡμῶν μάρτυρασ παρέξομαι·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1674)
ταύτησ τῆσ ἀρᾶσ καὶ τῶν ὁρ́κων καὶ τῆσ μαντείασ ἀναγεγραμμένων ἔτι καὶ νῦν, οἱ Λοκροὶ οἱ Ἀμφισσεῖσ, μᾶλλον δὲ οἱ προεστηκότεσ αὐτῶν, ἄνδρεσ παρανομώτατοι, ἐνηργάζοντο τὸ πεδίον, καὶ τὸν λιμένα τὸν ἐξάγιστον καὶ ἐπάρατον πάλιν ἐτείχισαν καὶ συνῴκισαν, καὶ τέλη τοὺσ καταπλέοντασ ἐξέλεγον, καὶ τῶν ἀφικνουμένων εἰσ Δελφοὺσ πυλαγόρων ἐνίουσ χρήμασι διέφθειρον, ὧν εἷσ ἦν Δημοσθένησ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 113 1:1)
καὶ τοὺσ αὐτοὺσ ὁρῶμεν τῆσ τε δόξησ ταύτησ καὶ τῆσ ἐπὶ τὸν Πέρσην ἡγεμονίασ ἠξιωμένουσ, οἳ καὶ τὸ ἐν Δελφοῖσ ἱερὸν ἠλευθέρωσαν;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 132 1:4)
Κηφίσιοσ μὲν οὑτοσὶ πριάμενοσ ὠνὴν ἐκ τοῦ δημοσίου, τὰσ ἐκ ταύτησ ἐπικαρπίασ τῶν ἐν τῇ γῇ γεωργούντων ἐνενήκοντα μνᾶσ ἐκλέξασ, οὐ κατέβαλε τῇ πόλει καὶ ἔφυγεν·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 152:2)
ταύτησ δ’ αὖ διαπεπλησμένοσ ἐξέβαλε καὶ ταύτην.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 202:3)
ἐπειδὴ τοίνυν παρὰ πάντων ὁμολογουμένωσ ταῦθ’ ὑμῖν ὑπάρχει, καὶ εἴ τισ φίλοσ ὢν τυγχάνει καὶ εἴ τισ ἐχθρόσ, μὴ μεταγνῶτε, μηδὲ βούλεσθε τὴν πόλιν ἀποστερῆσαι ταύτησ τῆσ δόξησ, μηδὲ αὐτοὶ δοκεῖν τύχῃ ταῦτα μᾶλλον ἢ γνώμῃ ψηφίσασθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 225:4)
εἰ τοίνυν μεγάλων ἀγαθῶν αἴτια ὑμᾶσ ἠργάσαντο ἐκεῖνοι, μέροσ ἐγὼ οὐκ ἂν ἐλάχιστον δικαίωσ ταύτησ τῆσ αἰτίασ ἔχοιμι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 20:2)
ἐκ ταύτησ γὰρ παιδοποιεῖται τῆσ γυναικόσ, ἣν ἀντ’ ἐλευθέρασ δούλην κατέστησε, καὶ ἧσ τὸν πατέρα καὶ τοὺσ προσήκοντασ ἀπέκτεινε, καὶ ἧσ τὴν πόλιν ἀνάστατον πεποίηκεν, ὡσ ἂν μάλιστα τὸν υἱὸν ἐχθρὸν ἑαυτῷ καὶ τῇ πόλει ποιήσειε·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 34:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION