헬라어 문장 내 검색 Language

ἦσαν δὲ ἄγριοι παρ’ αὐτῷ ταῦροι δύο, μεγέθει διαφέροντεσ, δῶρον Ἡφαίστου, οἳ χαλκοῦσ μὲν εἶχον πόδασ, πῦρ δὲ ἐκ στομάτων ἐφύσων.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 23:7)
οἱ δὲ Ταῦροι μοῖρά ἐστι Σκυθῶν, οἳ τοὺσ ξένουσ φονεύουσι καὶ εἰσ τὸ ἱερὸν <πῦρ> ῥίπτουσι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 43:1)
σύμμαχοί τε αὐτῷ προσεγίγνοντο, χωρὶσ τῆσ προτέρασ δυνάμεωσ, Χάλυβεσ Ἀρμένιοι Σκύθαι Ταῦροι Ἀχαιοὶ Ἡνίοχοι Λευκόσυροι, καὶ ὅσοι περὶ Θερμώδοντα ποταμὸν γῆν ἔχουσι τὴν Ἀμαζόνων λεγομένην.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 3:3)
καὶ γὰρ καὶ τὰ μέζω τῶν ζῳών καὶ τὰ ἀλκιμώτ ερα , ὁκοῖον οἱ ταῦροι, αἱμορραγίῃ θνήσκουσι ὤκιστα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.82)
ταῦροι δ’·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 7 2:6)
μεθ’ ἃσ χορὸσ ἐπόμπευσεν ἀνδρῶν ἑξακοσίων ἐν οἷσ κιθαρισταὶ συνεφώνουν τριακόσιοι, ἐπιχρύσουσ ἔχοντεσ ὅλασ κιθάρασ καὶ στεφάνουσ χρυσοῦσ, μεθ’ οὓσ ταῦροι διῆλθον δισχίλιοι ὁμοιοχρώματοι χρυσόκερῳ, προμετωπίδασ χρυσᾶσ καὶ ἀνὰ μέσον στεφάνουσ ὁρ́μουσ τε καὶ αἰγίδασ πρὸ τῶν στηθῶν ἔχοντεσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 31 3:2)
παρὰ δὲ Ἐφεσίοισ οἱ οἰνοχοοῦντεσ ᾔθεοι τῇ τοῦ Ποσειδῶνοσ ἑορτῇ ταῦροι ἐκαλοῦντο, ὡσ Ἀμερίασ φησί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 25 2:1)
ταῦροι δὲ χλοερῆσ κεκορηότεσ ὑψόθι ποίησ, κεκλιμένοι βαρύγουνον ἐπ’ ἰσχίον εὐνάζοντο.
(콜루토스, Rape of Helen, book 159)
διαβεβοῆσθαι γὰρ ὅτι πυρίπνοοι ταῦροι περὶ τὸ τέμενοσ ὑπῆρχον, δράκων δ’ ἀύπνοσ ἐτήρει τὸ δέροσ, ἀπὸ μὲν τῶν Ταύρων μετενεχθείσησ τῆσ ὁμωνυμίασ ἐπὶ τὴν τῶν βοῶν ἰσχύν, ἀπὸ δὲ τῆσ κατὰ τὴν ξενοκτονίαν ὠμότητοσ πυρπνεῖν τοὺσ ταύρουσ μυθολογηθέντοσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 47 3:1)
ταῦροι δ’ ὑβρισταὶ κἀσ κέρασ θυμούμενοι τὸ πρόσθεν ἐσφάλλοντο πρὸσ γαῖαν δέμασ, μυριάσι χειρῶν ἀγόμενοι νεανίδων.
(에우리피데스, episode, trochees 8:5)
πέμπτῃ δὲ καὶ δεκάτῃ διαδέχεται τὴν πάσχα ἡ τῶν ἀζύμων ἑορτὴ ἑπτὰ ἡμέρασ οὖσα, καθ’ ἣν ἀζύμοισ τρέφονται καὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ταῦροι σφάζονται δύο καὶ κριὸσ μὲν εἷσ ἑπτὰ δὲ ἄρνεσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 316:1)
καὶ παραπλήσια ταύτῃ καὶ οἱ Ταῦροι νέμονται τῆσ Σκυθικῆσ, ὡσ εἰ τῆσ Ἀττικῆσ ἄλλο ἔθνοσ καὶ μὴ Ἀθηναῖοι νεμοίατο τὸν γουνὸν τὸν Σουνιακόν, μᾶλλον ἐσ τὸν πόντον τὴν ἄκρην ἀνέχοντα, τὸν ἀπὸ Θορικοῦ μέχρι Ἀναφλύστου δήμου·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 99 5:2)
τούτων Ταῦροι μὲν νόμοισι τοιοῖσιδε χρέωνται·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 103 1:1)
τὴν δὲ δαίμονα ταύτην τῆ θύουσι λέγουσι αὐτοὶ Ταῦροι Ἰφιγένειαν τὴν Ἀγαμέμνονοσ εἶναι.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 103 2:4)
ὃ δὲ μάλιστά με πνίγει τοῦτ’ ἐστίν, ὅτι μεμφόμενοι τὴν ἀνθρωποποιίαν καὶ μάλιστά γε τὰσ γυναῖκασ ὅμωσ ἐρᾶτε αὐτῶν καὶ οὐ διαλείπετε κατιόντεσ, ἄρτι μὲν ταῦροι,γεχνοἄρτι δὲ σάτυροι καὶ κύκνοι γενόμενοι, καὶ θεοὺσ ἐξ αὐτῶν ποιεῖσθαι ἀξιοῦτε.
(루키아노스, Prometheus, (no name) 17:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION