Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ εἶπεν, ἐπειδὴ κακῶσ μὲν ἔσχον τὰ τῶν βαρβάρων πράγματα, τοσοῦτοσ δὲ ὁ θόρυβοσ καὶ ταραχή, μάχασ δὲ τοσαύτασ ἥττηντο, τὸ τελευταῖον κατακλεισθέντεσ ἐπολιορκοῦντο, οὐδὲν τοιοῦτο, αὐτὸ δὲ μόνον ἐξήνεγκε νομίσασ, καὶ οὐχὶ ἅμα μὲν παροξυνθεὶσ τοῖσ συμβεβηκόσιν, ἅμα δὲ ἡγούμενοσ, ἀλλὰ νομίσασ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 26:3)
καὶ συμβαίνει τισ Ὀδύσσεια, εὐθὺσ μὲν ἐν τῷ Τυρρηνικῷ πελάγει ζάλη καὶ ζόφοσ καὶ λὶψ καὶ ταραχὴ τῆσ θαλάττησ ἀκατάσχετοσ, καὶ ὁ κυβερνήτησ μεθῆκε τοὺσ οἰάκασ, καὶ ὁ ναύκληροσ καὶ οἱ ναῦται σποδὸν καταχεάμενοι σφᾶσ τε αὐτοὺσ ἀπῴμωζον καὶ τὸ πλοῖον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 15:16)
ἡ δ’ ὁλκὰσ ἡ κομίζουσα ἡμᾶσ ἀπορραγέντων τῶν καλωδίων ἐκυλινδεῖτο ἄνω καὶ κάτω, καὶ μόλισ σὺν βοῇ πολλῇ καὶ ταραχῇ τῶν ναυτῶν διασώζεται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 9:7)
νεωστὶ γὰρ τῶν ἀνθρώπων γεγονότων καὶ τῶν ἄλλων ζώων θόρυβοσ πολὺσ ἦν κατὰ τὴν γῆν καὶ ταραχή.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 99:1)
ἔστω δὴ ὁ φόβοσ λύπη τισ ἢ ταραχὴ ἐκ φαντασίασ μέλλοντοσ κακοῦ φθαρτικοῦ ἢ λυπηροῦ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 5 1:2)
ἔστω δὴ αἰσχύνη λύπη τισ ἢ ταραχὴ περὶ τὰ εἰσ ἀδοξίαν φαινόμενα φέρειν τῶν κακῶν, ἢ παρόντων ἢ γεγονότων ἢ μελλόντων, ἡ δ’ ἀναισχυντία ὀλιγωρία τισ καὶ ἀπάθεια περὶ τὰ αὐτὰ ταῦτα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 6 2:1)
οὐ γὰρ ἔτι ἔσται τὸ μὲν φθόνοσ, τὸ δὲ νέμεσισ, ἀλλὰ φόβοσ, ἐὰν διὰ τοῦτο ἡ λύπη ὑπάρχῃ καὶ ἡ ταραχή, ὅτι αὐτῷ τι ἔσται φαῦλον ἀπὸ τῆσ ἐκείνου εὐπραξίασ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 9 3:4)
πότε μάλιστ’ ἐν ταραχῇ τὰ τῶν Ἑλλήνων γέγονε πράγματα;
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 60:2)
ἔπειθ’ ἡ Πελοπόννησοσ ἅπασα διειστήκει, καὶ οὔθ’ οἱ μισοῦντεσ Λακεδαιμονίουσ οὕτωσ ἴσχυον ὥστ’ ἀνελεῖν αὐτούσ, οὔθ’ οἱ πρότερον δι’ ἐκείνων ἄρχοντεσ κύριοι τῶν πόλεων ἦσαν, ἀλλά τισ ἦν ἄκριτοσ καὶ παρὰ τούτοισ καὶ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ ἅπασιν ἔρισ καὶ ταραχή.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 27:3)
‐ ἐπειδὴ ταῦτ’ ἦν καὶ τοιαύτη ταραχὴ καὶ τοιοῦτοσ θόρυβοσ περιειστήκει τὴν πόλιν, τηνικαῦθ’ ὁ σοφὸσ καὶ δεινὸσ οὗτοσ καὶ εὔφωνοσ, οὔτε βουλῆσ οὔτε δήμου χειροτονήσαντοσ αὐτόν, ᾤχετο πρεσβεύων ὡσ τὸν ταῦτα πεποιηκότα, οὔτε τὴν ἀρρωστίαν ἐφ’ ᾗ τότ’ ἐξωμόσαθ’ ὑπολογισάμενοσ, οὔθ’ ὅτι πρεσβευτὴσ ἄλλοσ ᾕρητ’ ἀνθ’ αὑτοῦ, οὔθ’ ὅτι τῶν τοιούτων ὁ νόμοσ θάνατον τὴν ζημίαν εἶναι κελεύει, οὔθ’ ὅτι πάνδεινόν ἐστιν ἀπηγγελκόθ’ ὡσ ἐπικεκήρυκται χρήματ’ αὐτῷ ἐν Θήβαισ, ἐπειδὴ Θηβαῖοι πρὸσ τῷ τὴν Βοιωτίαν ἅπασαν ἔχειν καὶ τῆσ Φωκέων χώρασ ἐγκρατεῖσ γεγόνασι, τηνικαῦτ’ εἰσ μέσασ τὰσ Θήβασ καὶ τὸ τῶν Θηβαίων στρατόπεδον βαδίζειν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 163:1)
ἡ γὰρ ἐκείνων πρὸσ ἀλλήλουσ ταραχὴ καὶ ὑποψία φρουρὰ Χερρονήσου μεγίστη τῶν πασῶν ἐστιν καὶ βεβαιοτάτη.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 152:2)
εἰ δὲ τοὐναντίον γένοιτο τοῖσ χρηστοῖσ μὲν μηδ’ ὁτιοῦν πλέον, τοῖσ δ’ ἀδικοῦσιν ἄδει’ ὅσην Τιμοκράτησ γέγραφεν, πόση ταραχὴ γένοιτ’ ἂν εἰκότωσ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 296:1)
ὧν ὄντων ἀμφοῖν τῶν αὐτῶν πολλὴ ταραχὴ συμβαίνει.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 12:4)
τάχ’ ἂν οὖν καὶ ὑμεῖσ ἐμὲ τῷ θορύβῳ καταπίοιτε καὶ τῇ ταραχῇ, βουλόμενον ὑμᾶσ ὠφελεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 32:1)
οὐκ ἐν τῇγενομένῃ ταραχῇ μέχρι σκωμμάτων ἐθρασύνοντο οἱ πολλοί, τινὲσ δὲ ὀλίγοι βάλλοντεσ ὅ, τι ἔτυχον ἅπαξ ἢ δίσ, ὥσπερ οἱ καταχέοντεσ τῶν παριόντων, κατέκειντο εὐθὺσ ᾅδοντεσ, οἱ δ’ ἐπὶ τοὺσ ὁρ́μουσ ᾔεσαν ὥσπερ ἐν ἑορτῇ πιούμενοι.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 94:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION